Ang Probinsyana'ng Babae Meets Mr.WHAT?!

Chapter 13

Kaila's POV

0_-

-_0

O_O

Bakit parang diko naman kwarto to? Teka, asan ba ako?

Bigla kong naalala yung nahimatay pala ako kagabi.

"O-Ouch, bwisit na ulo! Hays. T-Teka? A-Asan ba a-ako?"

Biglang may pumasok na napaka-gwapong nilalang sa kwartong ito.

*__*

Ulalam. Ang gwapo mga dai.

"Buti naman gising kana" -sya at papalapit sakin.

T-Teka. Baka kinuha nya ang Pearly Shell ko! Nakuuuu! Huhuhuhu, hindi pwedeeeee. Tinignan ko yung damit ko at.... at.... at.....

HINDI ITO YUNG SUOT KO KAGABI!

"AAAAAAAAAHHHHHHHH!!!! RAPISSSSSTTT! AAAAAHHHHHH" -ako habang tili ng tili. At pinaghahampas sya.

Grabe sya! Pinagsamantalahan nya ang kahinaan ko. Huhu T__T

Naaaaaaayyy! Diko na kayo mabibigyan ng marangyang buhay. Wala na ang mga pangarap ko. Magiging batang-ina na ako.

Waaaaah?! Diko kaya. Pero, yaan mo na gwapo naman tsaka mukhang mayaman to e. Pero, WAAAAAAHHHH?!! HUHUHUHU.

"T-Teka lang naman! Ano ba?! Tigilan mo nga!" -dahil pinagsusuntok ko sya.

"Walangya ka! Pinagsamantalahan mo ang kahinaan ko! Yung mga Pangaraaap ko! Huhuhuhu, si Inay! Diko pa sya napapayaman. Huhuhuhuhu. Waaaaaah" -ako habang nagiiyak na.

"T-Teka. Wag kang umiyak! Ano bang sinasabi mo? Walang nangyari satin nakita kita kagabi sa may Poste at bigla kang nawalan ng malay. Ang taas ng lagnat mo kagabi at namamaga pa yung tuhod mo. Diko naman alam yung Bahay mo kaya dito nalang kita inuwi sa Condo ko." -sya.

Ah. Yun naman pala e! Di kasi pinaliwanag agad. Bwisit to.

"Ay? Ganon ba? Hehe, sorry! Salamat pala!" -ako.

"Sige, walang anuman. Teka. San mo pala nakuha yung pamamaga ng tuhod mo?" -sya na halatang nag-aalala.

"Ah. A-Ano, may a-ano..." -ako. Diko masabi sa kanya kasi di nya naman kilala yung kupal na tumilapid sakin.

"May...?" -sya.

"May ano, may. May pumatid saking isang malaking kupal!" -ako at diko na napigilan yung pang-gagalaiti sa mukha ng kupal na yun.

"Uh? What do you mean Kupal? And sa MIMC ka nag-aaral, diba?" -sya.

"Ah. Oo. Sa MIMC. Exchange Student lang ako from Davao. Probinsyana talaga ako. Hahaha. At yung kupal na sinasabi ko ay si Hans" -ako.

"Si Hans? Aww! That man! Hahaha. He's my bestfriend. But, what did he do to you?" -sya.

"Pinatid ako ng Kupal na yon at unang lumanding yung Tuhod ko kaya siguro namaga." -ako

"Oh! Grabe naman yang si Hans. Maloko talaga yung lalaking yon" -sya.

"Oo nga e. Halata naman. Hahaha" -ako.

Kruuuu~ Kruuuuu~

"Ay. Sorry, gutom na talaga ako. Di ako nakakain kagabi e. Hehe" -ako

"Hahhaha. Ang cute mo! Tara na sa baba nakapag-luto nako" -sya.

"Wow! Hehe. Tara na" -ako.

At bumaba na kami.

Grabe ang ganda ng condo unit nya. Yung akin kasi masyadong pang-girly talaga.

Grabe! Ang bango ng luto nya! Wow!

"Hmmmmm~. Ang bangooo! Im surely sure masarap din to. Btw, san ka pala natutong mag-luto?" -ako habang kumuha na ng ulam at kanin. Grabe. Gutom talaga ako ngayon.

"Ah, yun kasi yung course ko ngayon, Menudo yan"  -sya.

"Ah. Wow. Hehe. Tikman ko na ha?" -ako at kumuha na nung ulam.

Pagkakain ko......

*____*

Nagningning yung mga mata ko. As in, Speechlesss ang lola nyo! Hahaha.

"Huy! Okay kalang? Hindi ba masarap? Naku! Saglit ibang ulam nalang ipapakain ko sayo" -sya habang narataranta.

"W.O.W. Ang saraaaaapppp! Waaaaahhh?! Ito na yung pinaka masarap na Menudo na natikman ko! Graabeee!" -ako.

"Hahaha. Salamat! Gusto mo minsan turuan kita magluto?" -sya.

"Wooaahh! Talaga? Tuturuan moko?" -ako.

"Haha. Yeah, if thats okay with you?" -sya.

"Aba!! Okay na okay noh! Haha. Excited nakooooo! Yiiipppeeee! Salamatt! -ako.

"Hahaha. Your Welcome. Sige na. Kain na tayo" -sya.

Hm! Ang sarap talaga mga dai. Grabe! Ang gwapo na nga nitong lalaking 'to tapos ang sarap pa magluto!

-------------------------------------------

Tapos na kaming kumain. Kaya andito kami sa may Sala nya. Nagke-kwentuhan lang. Haha.

Andami konang alam sa kanya.

"Uy! Haha. Kanina pa tayo nagke-kwentuhan diko pa alam yung pangalan mo" -sya.

"Ay? Oo nga nuh? Hahaha. Ang boplaks natin! Wahaha. Sige, ikaw muna mag-introduce ng sarili mo. Haha" -ako.

"Okay. Sigesige. Im Xayn Draven Bautista. You can call me anything you want. Haha." -sya.

"Okay Xaven nalang tawag ko sayo! Odiba? Unique. Haha" -ako.

"Haha. Grabe talaga yang utak mo! Hahahahaha. Ikaw naman" -sya.

"Osigesige. Im Kaila Minari Mendoza. You can call me anything you want except Minari" -ako.

"Huh? Why dont you want to call you Minari?" -sya.

"Beacuse i dont want to" -ako.

"Why?" -sya.

"I dont know. Ayaw kolang. Haha" -ako.

"Haha. Edi Minari nalang yung itatawag ko sayo" -sya.

"Hays. Ang kulit mong nilalang ka nuh? Hahaha. Fine, fine!" -ako.

"Hahaha. Great! From now on i will call you Minari na ah?" -sya.

"Alright, Xaven" -ako.

At nagkwentuhan pa kami nang kung anu-ano. Napag-alaman ko ding medyo malapit lng yung Unit ko sa unit nya. 7thFloor sya while me is 18thFloor. Atsaka di daw sya nag-aaral sa MIMC. Nakalimutan kona yung name ng school nya e. Haha.

Nung chineck ko yung Cellphone ko 6:30pm na.

"Oh, Xaven? Uwi nako ha? See you around nalang. Haha" -ako.

"Yeah. Thankyou!" -sya.

"No, im the one who should be thankful. Haha" -ako

"Well, your always welcome!" -sya.

Hinatid nya nalang ako sa may Elevator.

"So? Bye Xaven! Thankyou ulit. Yung Kitchen Session natin ah? Haha" -ako.

"Haha. Yeah! Nextweek diba? So, see you nextweek Minari" -sya.

I hugged him. Syempre pasasalamat na din.

"Thank you ulit Xaven. Bye!" -ako

"Bye Minari" -sya bago sumara yung Elevator.

Oh. Tiring Day. Kapagod. Hays. Makatulog na nga.