Chapter 8.

33 5 0
                                    

SURPRISES

I've never been this inloved before. Yes, I had loved Oliver so much when we were still together but it's not the same feeling I feel right now.

Ang pagpatak ng aking mga luha kanina dahil sa sayang naramdaman, it was the very first time that i've cried because of too much happiness. At dahil iyon sa lalaking muling nagpapatibok ng nasugatan kong puso. Siguro tama lang na nasaktan ako ni Oliver para makita ko na hindi talaga sya ang lalaking magpapasaya sa akin ng husto. Dahil ang lalaking makakagawa lang nito ay ang lalaking hindi ko inaasahang gugustuhin ko.

Napansin ni Lucien ang lalim nang aking pag-iisip dahilan upang haplusin nya ng marahan ang aking buhok.

Kanina ay napagdesisyunan naming magpahatid ng pagkain dito sa kanyang suit. At heto kami ngayon sa kanyang living room. I was lying on his couch while my head is on his lap.

"Hindi ka masaya." it's not a question but a statement from him.

"You know what, baby, I can still let you go if I need to. Ayaw kong maging masaya habang ang babaeng minamahal ko ng sobra ay nakikita kong malungkot-" before he could finish his words, I cut him off.

"I am very much happy, Lucien." I said while caressing his face.

"I am too much happy that even a numerous words can't tell even my face's expression can't show how happy I am."

He stared directly into my eyes and all I can see is his happiness. Too much happiness.

"Noong una pa lang kitang makita, alam ko na agad na iba ka, Lucien." seryoso kong sambit habang titig na titig parin kami sa isa't-isa.

He suddenly looked away then chuckled.
I frowned on his reaction.

"Why, baby? Do I look like an alien? Robot or a monster?" he laughed.

Alam mo yung seryoso kang nagcoconfess sa kanya ng feelings mo tapos bigla ka nyang tatawanan at sasabihan ng mga ganitong kalokohan. Ghad, Lucien. Ang sarap mo batukan, yun nga lang sobra kitang mahal kaya hindi ko kayang gawin.

"Baliw! Oo, baliw. Mas bagay sayo ang baliw." then I rolled my eyes.

"Hmm?" he kissed me on my forehead.

"You're right, baby. I am crazy. Fucking crazy in loved with you."

I can feel the heat on my cheeks. I think I'll explode anytime soon. How can this man makes me blush everytime. How can he even sent goose bumbs to me everytime he says a simple words.

I didn't say a word. I remained silent. I can't say a word because of what he said. He's what? Crazy in loved with me? Well, I am too.

"Aren't you going to say anything, my love?" he said in a sweet voice of him.

"Ang dami dami mo namang tawag sa akin. Baby, my love, ano pa ba-" he cut me off.

"Because you're my everything, Beige Louisse. Masanay ka na. Simula nang binigyan mo ako ng karapatan sayo, tatawagin kita sa paraang gusto ko. Simula kanina na maging tayo, gagawin ko ang lahat ng gusto ko para sayo." hindi ako nakaimik sa kanyang mga sinabi.

I am preoccupied because of his words.
And the word "tayo". Hindi ko inaasahan na masarap palang pakinggan ang salitang iyon. Ang ako at siya na kapag pinagsama kaming dalawa ay magkakaroon ng kaming dalawa.

"Natahimik ka?" sambit nya nang may ngisi sa kanyang labi.

"U-uhm...let's watch a m-movie?" nauutal kong sambit.

Walang sinumang babae ang hindi mauutal habang pinag mamasdan ang mala adonis na lalaking katabi ko. Even me, his girlfriend.

I want to run away. I want to hide myself from him. He's too handsome and I think i'll be in trouble if I we stay like this.

Our Promised Land (The Valdirrama's Series #1)Where stories live. Discover now