Muzaffer hala Nefiseyi öpüyordu. Geri çekilse sanki herşey biticekti. Ve nefesi yettiği kadar direniyordu.
Nefise ise Muzafferi itmekle uğraşıyordu. Şuan sevmediği adam onu öpüyordu. Ne hiss ede bilirdi. Sadece iğrene bilirdi ve nefret ederdi. Karşısındakı insana nefret ederdi.
Nefise sonda Muzafferi itmeyi başarır. Ve anında attığı tokatla Muzaffer biraz daha geri itilir.
Muzafferin yüzü çizilmişti.
Nefisenin parmağındakı yüzük Muzafferin yüzünü çizmişti hafif. ( alyans değil. Adi yüzük. )
Nefise: naptığını sanıyorsun sen?
Nefise yüksek tonuyla söyler.
Muzaffer elini yüzüne götürür. Yüzünün çizildiğinin farkındaydı. Ve ilk kez bir kadın ona tokat atmıştı.
Muzaffer: bu tokatın bedelini ödeyeceksin. Muzaffer sert şekilde söyler. Ve sinirle yerine geçip oturur.
Nefise birşey söylemek ister.
Muzaffer: çık.
Nefise: sen.
Muzaffer:Nefise git. Muzaffer bağırır.
Nefise hızla odadan çıkar.
Muzaffer sinirden napıcağını bilmiyordu. Sevdiği kadını öptüğünde alacağı karşılık tokat olmayacaktı. Kapı çalınır.
Muzaffer cevap vermez.
Kapı bir kez daha çalınır. Özlem içeri girer.
Özlem: hayatım duymadın galiba.
Muzaffer:işim var. Muzaffer sert şekilde söyler. Özlem yinede gitmez. Muzafferin yanına gider.
Özlem:hayatım ama bana zaman ayırmıyorsun. Guya hasret gidericektik. Eskinden daha çok zaman ayırıyordun.
Muzaffer başını kaldırır Özleme bakar.
Özlem hemen Muzafferin yanına gelir. Yüzünü avuçları içine alır.
Özlem:yüzüne noldu ? Kanamış. 😟
Özlem parmak uçalarıyla hafif dokunur. Muzaffer dikkatla Özleme bakar. Nefiseden beklediği sevgi ilgiyi Özlem ona gösteriyordu. Nefisenin Muzafferde açtığı yaraları Özlem sarıyordu. Ona derman olmaya çalışıyordu. Muzafferse hiç birşey yapamıyordu. Ne Nefisenin peşinden gide biliyordu. Gururu buna izin vermiyordu. Ne de Özleme engel ola biliyordu. Bir bakıyordu Özlem artık derdine derman oluyor. Muzaffer ayağa kalkar.
Uzaklaşmak ister. Özlem izin vermez.
Özlem:farkındayım canın yanıyor. Izin ver. Izin ver sana yardım edeyim. Özlem Muzafferin canın yandığının farkındaydı. Ama bunun nedeninin Nefise olduğunu bilmiyordu. Ikisiyle alakalı birşey olduğunu sanıyordu.
Muzaffer:Özlem yapma. Be. Muzaffer lafını bitiremez. Boynunda hiss ettiği sıcaklık buna engel olur. Özlem Muzafferin boynunu öpüyordu.
Muzaffer öylece kalır.
Nefise eve gider.
Nefise: adama bak. Ayağına gidecekmişim. Nefisede aslında bir müddet sonra elindeki paranın biteceğini biliyordu. Ondan sonra napacaktı bilmiyordu. Muzaffer güçlü biriydi. Nefisenin başka yerde çalşmasına asla müsade etmezdi. Nefise kendini çıkmazda hiss ediyordu.
Nefise:birşeyler bulmam gerek. Birşeyler bulmam gerek.
Nefise odasına giderek söylenir.
Akşam olmuştur.
Nefise ve Mert salonda oturmuştur.
Mert: anne tatile gidicez dimi ?
Mert başını kaldırıp Nefiseye bakar.
Nefise: oğlum bu sıralar gidemeyiz. Işten ayrıldım yeni iş bulana kadar idare etmemiz gerek. Nefise bunu önceden olsa Merte söylemezdi. Ama Muzafferin yaptıklarından sonra buna mecburdu. Hem Mertte isteklerini kısıtlamalıydı.
