Nefise hastanedeydi.
Yeşim Nefiseye bakıyordu.
Yeşim: Nefise geldiğinden bir kelime etmedin. Noldu? Nerdeydin? Söyle artık. Yeşim endişeyle Nefiseye sorar.
Nefise: yok birşey Yeşim. Şuan sadece Merti düşünüyorum. Mertten daha önemli hiçbirşey yok benim için bu hayatta. Nefise ameliyyathaneye taraf bakarak söyler.
Yeşim: tamam. Tamam. Yeşim bir sorun olduğunun farkındaydı. Ama yinede Nefisenin üzerine gitmez. Kendi istediği zamanda anlatır diye düşünür.
~Muzaffer ev.~
Muzaffer koltukta oturmuş düşünüyordu.
Nefisenin söylediklerini düşünüyordu. Düşündükce çıldırıyordu. Yapmamalıydı. Sevdiği ve onu seven kadına bunu yapmamalıydı. Muzaffer ayağa kalkar. Salonda dönmeye başlar. Daha bir kaç saat öncesini hatırlar. Nefiseyle salonda olmalarını. Muzaffer Nefiseyi öpmesini hatırlar. Ona dokunmasını kucağına alıp odaya gitmelerini hatırlar.
Muzaffer: ha hayır. Hayır. Olmaz. Olamaz. Sevmiyor. Nefise beni sevmiyor. Ya yalan.
Ya gerçektise. Ya gerçekten Nefise onu seviyordusa. Bugün para karşılığında ona dokunmuştu.
Muzaffer durur Nefisenin sözlerini hatırlar.
"Nefise: ben seni gerçekten sevmiştim. "
Muzaffer elini başına götürür.
Muzaffer:yalan. Yalan söylüyor. Sevmiyor. Sevmiyor ki Nefise beni. Muzaffer buna inanmak istiyordu. Ama doğruydu. Nefise onu sevmişti. Ve bu gece Muzaffere olan tüm duyguları, sevgisi nefrete dönüşmüştü.
Muzaffer napıcağını bilmiyordu. Artık ayakta durmaya takati kalmaz. Koltuğa çöker.
Yatak odasında öpüşmeleri aklına gelir. Nefise duygularına yenilmişti o anda. Para için değil sevgiyle öpüyordu Muzafferi. Aşkla dokunuyordu ona. Muzafferin dengesi alt üst olmuştu. Sevdiği kadın onu seviyordu. Duyguları karşılıklıydı. Ama Muzaffer buna sevinemiyordu bile. Belkide şuan Nefisenin onu sevmemesini istiyordu. Sevmesin ona karşı duyguları olmasın istiyordu. Yaptığı şeyi düşündükce kendine nefret ediyordu.
Nefise hastanede oturmuştu. Yeşim su alamaya gitmişti. Nefise başını arkada duvara yaslayıp düşünüyordu. Bu geceyi düşünüyordu. Bu gece uzun bir gece olmuştu. Hava yavaş yavaş aydınlanyordu. Daha saat 04:00 du. Bu geceyi asla unutmayacaktı Nefise. Bu gece çok şey yaşamıştı. Oğlu ameliyyattan çıkmıştı. Oğlu kurtulmuştu. Mert belki yarın gözünü açacaktı. Ve belkide bir kaç gün sonra hastaneden çıkacaktı. Nefise ne kadar düşünmek istemesede Muzafferi düşünür. Bu gece sevdiği adamla birlikte olmuştu Nefise. Sevdiği adam ona para karşılığında dokunmuştu. Nefise ne kadar hatırlamak istemesede o geceden kareler ve Muzafferin sözleri aklına gelir.
"Muzaffer:bu gece aşık olucaksın. Sa sana.
Muzaffer: sana her dokunduğumda bana aşık olucaksın. Bu geceyi unutmicaz."
Nefise bu geceyi asla unutmayacaktı. Muzafferin öfkesi yüzünden en çıkılmaz anda yardıma ihtiyacı olduğu anda ona böyle bir seçim koymasını ona dokunmasını unutmayacaktı. Muzafferi asla kendine yaklaştırmayacaktı. Bu gece bitmişti. Muzaffere karşı olan duyguları sevgisi aşkı bitmişti. Nefise şuan Muzaffere nefret ediyordu.
Yeşim elinde suyla gelir.
Yeşim:al su iç. Yeşim elindeki suyu Nefieye uzatır.
Nefise:teşekkür ederim. Nefise suyu Yeşimden alır. Açıp içmeye başlar.
