~Sabah olmuştur. ~
~Hastane~
Nefise odada hazırlanıyordu. Bugün taburcu olucaktı. Ama Muzaffer 1 gün daha kalmalıydı hastanede.
Mert ve Azime odaya gelir.
Azime:çıkış işlemlerini yaptım.
Nefise: bende hazırım. Nefise ayağa kalkar.
Mert önde çıkar odadan Azime ve Nefisede arkada çıkar odadan.
Nefise arkası dönük bir kaç adım atmıştı ki Muzafferin ona seslenmesiyle durur. Arkaya döner.
Muzaffer: Nefise. Tamam Onur ben hall ederim. Muzaffer kolunu Onurun elinden çeker. Onur kenara çekilir. Muzaffer bir kaç adım atar. Nefiseye yaklaşır.
Nefise: sizin kalkmamanız gerekiyor.
Nefise Muzaffere bakarak söyler. Azime onlardan biraz uzaklaşır. Zaten dünden sonra Muzafferin Nefiseye olan hisslerinin farkındaydı. Bu yüzden yalnız bırakır.
Muzaffer: ben dün için özür dilerim.
Muzaffer üzülerek söyler.
Nefise:sorun değil. Ben unuttum.
Muzaffer:çalışacaksın dimi şirkette ?
Muzaffer endişeyle sorar. Çünki bu Nefiseyi görmesi için yegane fırsattı.
Nefise:sizde hastaneden çıkın. Bunu sonra konuşalım. Nefise gitmek ister. Muzaffer kolundan tutar.
Muzaffer: şimdi söyle. Nefise ben. Muzafferin lafı yarıda kalır. Onlara doğru gelen adamın Nefiseyi seslemesiyle Muzaffer durur.
Nefise kolunu Muzafferin elinden çeker.
Nefise: Erdem. Erdem Nefiseye yaklaşır.
Erdem: Nefise hadi Mert arabada bekliyor. Sende ayakta kalma.
Erdem Nefisenin kolundan tutar. Muzaffer onları izler. Bu adam kimdi ? Nasıl Nefiseye dokunuyordu. Hangi hakkla ? Ya Nefise ? Nefise nasıl izin veriyordu o adam ona dokunsun ? Muzaffer bunları düşündükce çıldırıyordu.
Nefise ise şuan ne düşüneceğini bilmiyordu. Şuan Erdem onun yanındaydı. Sevdiği adam eski kocası yanındaydı. Dün gece zaten Erdemle konuşmuştular. Erdemin niye gelmediğini Nefise biliyordu. Erdem bir kez daha o problemi Nefiseye anlatmıştı. Nefise hiç bir zaman Erdemi suçlamamıştı. Sadece onların karakteri farklıydı ve anlaşamıyordular. Ama yinede bir aradaydılar. Ve Nefiseye göre onları bir araya getiren şey birbirlerine olan sevgileriydi.
Muzaffer sinirle odasına gider. Onurda arkasınca odaya girer.
Muzaffer Erdemle Nefiseyi düşündükce çıldırıyordu.
Muzaffer: kim. Kim o adam. Kimdi ? Muzaffer elini kaldırır duvara vurmak ister. Onur Muzafferin elini tutar.
Onur: abi sakin olurmusun ? Elin yaralı. Ve daha yeni pansuman yaptılar. Dikiş atıldı eline. Muzaffer Onura bakar.
Muzaffer:tanıyormusun ? Kimdi o ? O herif kimdi ? Nefisenin kolundan tutup götürdü. Nefienin sesi çıkmadı.
Muzaffer sinir ve kıskançlıktan napıcağını bilmez. Odada dönüp durur. Onur yanına gider. Kolundan tutar.
Onur: abi bak daha dün ameliyyat oldun. Dikişlerin açıla bilir. Yatman gerekiyor. Onur kim olduğunu biliyordu. Söylese Muzaffer daha da çıldıracaktı.
Muzaffer: Onur. Biliyorsansa söyle. Söyle kimdi o herif ? Akrabasımı ? Akrabasımıydı ? Muzaffer Onura bakarak sorar.
Onur: abi o adam. Onur durur. Söyleyemez. Nasıl söyleye bilirdi ki ? Muzaffer yıkılacaktı. Nefisenin eski eşini sevdiģini biliyordu. Ve şuan aralarında engelde yoktu.
