《26.bölüm》 Bana Güven

643 56 67
                                    

İçeriden gelen sesle ayrılırlar. Nefise önde giderken Muzafferde Nefisenin arkasınca odaya gider. Mert uyanmış annesini seslemişti. Nefise odaya girip Merte yaklaşır.

Nefise: bitanem uyandınmı? Nefise yatakta oturup Mertin yüzünü avuçları içine alır.

Mert: ben korktum. Gittiğini sandım. Ba. Babam gibi seninde beni bıraktığını sandım. Nefise üzülür. Mertin böyle düşüneceği aklına gelmemişti.

Nefise: be ben özür dilerim. Özür dilerim bitanem. Yalnız bırakmamalıydım. Aff et bitanem. Nefise Merte sarılıp Mertin saçlarını okşayıp öper.

Muzaffer napıcağını bilmez. Mertin böyle konuşması Nefisenin ona üzülmesi derken onunda eli ayağına dolaşır. Napsa ikiside bu durumdan kurtulurdu diye düşünür.

Muzaffer: ya tamam. Bak Mert iyi. Hadi aslan parçası üzerini giyin gelde yemek yiyelim. Ben acıktım ama.
Nefise Mertten ayrılır. Nefise arkasını dönüp Muzaffere bakar. Naptığını anlar. Hafif tebessüm eder.

Nefise: sende acıktınmı?

Mert kafa sallar.

Mert: kiyafetlerim nerde benim?
Muzaffer ileri gelir.

Muzaffer: burda terlediğin için çıkardık. Kurumuşlar.
Muzaffer kiyafetleri Nefiseye uzatır. Mert Muzafferin odadan çıkmasını istediği için odadan çıkıp mutfağa gider. Nefise Merti giydirir Mert yataktan kalkıp banyoya gider.
Nefise Muzafferin yerini düzeltir. Sonra Mertle birlikte odadan çıkarlar.

Mert: Muzaffer abi nerde?

Nefise: mutfaktadadır.
Nefise ve Mert mutafağa gelir.

Mert: ne pişiyorsun? Mert Nefisenin yanından ayrılıp Muzafferin yanına gelir.

Muzaffer Merte bakar.

Muzaffer:makarna. Muzaffer Merte göz kırpar.

Muzaffer:bak kimse benim gibi makarna pişiremez.

Mert: annemdemi? Oda güzel pişiyor ama.

Muzaffer kafa sallar.

Muzaffer: annende. Muzaffer gülerek söyler. Nefise ikisini yalnız bırakıp salona geçer. Masadakı örtüğü alır. Yeni örtüğü çekmeceden alıp masaya yaklaşır.

Muzaffer: annen nerde?

Mert: masayı düzeltiyor.
Mert elindeki çikolatayı yiyerken konuşur.

Muzaffer: bırak çikolatayı yeme. Doyucaksın yemek yemeyeceksin.

Muzaffer yemeğini hazırlar.
Masayıda kurmuştular.

Hepsi masaya geçip oturur.

Yemeğe başlarlar. Hepsi aç olduğu hızlı hızlı yer.
Mert sonda meyve suyunu içer. Elini karnına koyar.

Mert: ben doydum.

Muzaffer: tamam. O zaman masayı toparlayıp bulaşıkları makinaya koyup sonra çay hazırlayayım.

Nefise: biz kalksak iyi olur. Artık saatte geç oldu.

Muzaffer: tamam o zaman. Siz hazırlanın bende bunları mutfağa bırakayım.

Nefise: sen gelme istersen biz gideriz. Hem otel buraya yakın.

Muzaffer: bende otele geçicem zaten. Muzaffer ayağa kalkar. Mertle ikisi masayı toplar.
Mutfak baya dağınıktı.

Muzaffer ellerini yıkayıp kurulayıp mutfaktan çıkar. Birlikte evden çıkarlar.

Otelin önünde Muzaffer arabayı durdurur.

YETER Kİ. (Final oldu) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin