Muzaffer odada oturmuş yumruğunu sıkıyordu. Az önce olanlar öfkesini daha da artırmıştı. Elini masaya vurur. Ayağa kalkar.
Muzaffer: sevmiyor. Sevmiyor. Anla artık şunu. Ne söylemesini bekliyorsun daha. Nasıl söylesin. Daha kaç kere söylesin. Muzaffer az önce yaptıkları için kendine nefret eder. Nasıl bu kadar alçala bilmişti. O sevdiği aşık olduğu kadında olsa bunu yapmamalıydı.
Muzaffer hala Nefisenin söykediklerini düşünüyordu.
"Nefise: sevmiyorum. Ben sizi sevmiyorum. Si siz sadece patronumsunuz benim. "
Muzaffer masadakı herşeyi yere fırlatır.
Yinede siniri öfkesi geçmiyordu. Hızla kapıya yaklaşır. Nefisenin yanına gidip sinirini çıkarmak istiyordu. Tam kapıyı açacakken başka birşey aklına gelir. Bu bir kaç günde yaptıklarıyla kendine acı veriyordu. Nefise onu sevmiyordu. Onu sevmeyen birine başkasıyla birlikte olarak acı veremezdi. Muzaffer geri döner. Odada dönüp durur.
Nefise arabada gidiyordu.
Muzafferin odasında olanları düşünür.
Odada olanlar. 👇
~ Muzaffer Nefiseyi kendine çevirip kapıya yaslar.
Muzaffer: seni seviyorum. Muzaffer artık kendini kayb etmişti. Ilk kez Nefiseye bu kadar yakın oluyordu. Ve bu koku onu delirtiyordu. Her insan gibi sevdiği kollarında olunca Muzafferinde aklı başından gitmişti. Nerde olduğunu umursamadan Nefiseye yaklaşır.
Boynuna taraf eğilir.
Nefise ise olanların farkındaydı. Karşısındakı adam onun patronu ona aşık onu isteyen bir adamdı. Ama Nefise Muzaffere karşı birşey hiss etmiyordu.
Muzafferin nefesini boynunda hiss eder. Bu onu ürkütüyordu. Yabancı bir adamdı Muzaffer. Sevmediği adam ona dokunmaya kalkışıyordu.
Nefise kendini toplar var gücüyle Muzafferi iter. Muzaffer nolduğunu anlamaz.
Napıyordu Muzaffer. Nasıl yaklaşmıştı Nefiseye ? Nasıl dokunmuştu ? Aşk tüm denegesini alt üst etmişti.
Muzaffer: Ne Nefise be ben. Muzaffer mahçuptu. Nefiseye bakamaz. Özür dilemek ister. Ama Nefise izin vermez.
Nefise: siz kendinizi ne zann ediyorsunuz ? Patrosunuz diye her istediğinizi yapacağınızımı ? Bir daha sakın sakın bana yaklaşmayın.
Nefise arkasını döner. Odadan çıkamk ister. Muzaffer kolundan tutar.
Muzaffer: özür dilerim. Be ben kendime engel olamadım. Yapmamam gerekirdi biliyorum. Aff et. Nefise be ben seni seviyorum. Seni gördüğümde kokunu duyduğumda aklım başımdan gidiyor. Kim olduğumu nerde olduğumu bilmiyorum. Muzaffer Nefisenin onu yanlış anlamasını istemiyordu. Doğrusu yaptığı hataydı. Ve hatasının farkındaydı.
Nefise kolunu çeker.
Nefise: bırak.
Muzaffer: Nefise lütfen. Muzaffer adeta yalvarıyordu.
Nefise: sevmiyorum. Ben sizi sevmiyorum. Si siz sadece patronumsunuz benim. Ben sizi sevmiyorum. Anlayın. Ve bir daha görüşmesek iyi olur.
Nefise odadan çıkar. Muzaffer öylece kalır.
Muzaffer: Sevmiyor. O beni sevmiyor. Ve asla sevmeyecek. Anla Muzaffer anla artık şunu. Muzaffer elini duvara vurur. ~
Nefise bir anda arabayı durdurur.
Ellerini başına götürür.
Nefise: çok ileri gittim. Çok. Canı yanıyor zaten. Birde ben böyle yapınca. Offf. Nefise napıcağını bilmez. Ama Muzafferden uzak durması gerektiğini iyi biliyordu. Orda çalışmakla Muzaffere yakın olmakla ona zarar veriyordu.
