Nefise Mertle masaya dönmüştür. Yeşimin yanlarına gelmesiyle Mert Muzafferin dediklerini duysada pek algılayamamıştır.
Nefise başını aşağı salmış az önce Muzafferin dediklerini düşünüyordu. Kurtuluşu yoktu bu adamdan. Kurtulamayacaktı.
Yeşim : Nefise iyimisin? Yeşim Nefisenin koluna dokunur. Muzafferlerin masasına bakar. Muzaffer dikkatla Nefiseye bakıyordu.
Alp: noldu ? Bir sorunmu var ? Alp arkaya döner. Yeşimin baktığı tarafa bakar.
Yeşim: yok. Bir sorun yok. Yeşim Alpa söylemez.
Alp: tamam o zaman. Tatlıları söylüyorum ben. Alp Yeşimden cevap bekler. Yeşim kafa sallar.
Alp garsonu çağırır.
Muzaffer içkisiden bir yudum alır. Gözlerini bir dakika bile olsun Nefiseden ayırmamıştır. Nefise ise başını kaldırmaz. Başını kaldırdığı an Muzafferle göz göze gelecektirler. Az önce Yeşim Nefiseyle karşı karşıya oturmuştursa. Şimdi Yeşim Nefisenin yanında oturmuştur. Ve Muzaffer Nefiseyi çok rahatlıkla göre biliyordu.
Onur Muzafferin sabahtan Nefiseye baktığının farkındaydı.
Onur: abi. Onur Muzaffere taraf eğilir.
Muzaffer cevap vermez.
Eren Onurun Muzaffere birşeyler anlattığını ama Muzafferin onu umursamadığını görür.
Eren:Muzaffer bir sorunmu var ? Eren Muzafferin baktığı tarafa eğilir. ( yani Muzaffer Nefiseye bakıyor. Erende Muzafferin önünde oturmuştur. Ama önceden Muzaffer rahatlıkla görüyordusa Nefiseyi şimdi Eren önüne geçtiği için göremez. ) Muzafferin dikkati dağılır. Az önce tüm dikkatini Nefiseye yöneltmiştise şimdi Eren dikkatini dağıtıyordu.
Eren bir kez daha sorar.
Eren: Muzaffer birşeymi oldu? Eren İstanbulda kaldıklarında Muzafferle baya yakındılar. Ikiside ne sıkıntıları olsa birbirlerine anlatıyordular. Ama Eren gittikten sonra Muzaffer o kadar çok şey yaşamıştı ki.
Melis telefonu kapatır.
Melis: Eren biz kalkalımmı? Ece huysuzluk yapıyormuş. Ayşe hanım aradıda. ( Ece kızları. Daha küçük olduğu için getirmemiştiler. Bakıcısıyla kalmıştı. )
Eren: olur tamam. O zaman bize müsade.
Onur: bizde kalkıyoruz zaten. Onur ayağa kalkar.
Eren: tamam o zaman.
Hepsi ayağa kalkar.
Muzaffer ayakta zorla duruyordu. Eren yanındaydı.
Birlikte restorandan çıkarlar. Muzaffer restorandan çıkana kadar Nefiseyi izlemiştir.
Nefiseler eve gelir.
Nefise ve Yeşim salondaydı. Mert yukarda odada uyuyordu.
Yeşim: Nefise bu adamla aranda ne geçti. Yeşim birşeylerin olduğuna emindi. Nefise ondan birşeyler saklıyordu.
Nefise: hiç. Hiç birşey geçmedi. Yeşim ve Nefise karşı koltuklarda oturmuştular.
Yeşim: Nefise seni tanıyorum. Aranızda birşeyler yaşanmış. Korkuyorsun. Ne söyledi. Naptıta bu adam seni bu kadar korkuttu. Yeşim Nefisenin yanına gelir. Yanında oturur.
Nefise ileriye bakar. Dalar o günü hatırlar. Muzafferin o teklifi yaptığı günü.
Nefise: Yeşim. Be ben. Nefisenin gözleri dolar. Düşünüyordu. O geceyi düşünmediği bir anı bile yoktu. Para karşılığında sevdiği adamla yatmıştı ona teslim olmuştu. Muzafferin ona dokunmasına para karşılığında izin vermişti.
