Sen beni bıraksan da ben seni hiçbir zaman bırakmayacağım diye söz vermiştim. Sözümü yemin eder gibi söylemiştim söylemesine de bugün boşanma davamız vardı. Ve ben gerim gerim geriyordum. Aras bir inat boşanmaktan vazgeçmemişti. Ben hep bir şaka yahut bir hayal gözüyle bakarken bugün ciddi boşanacaktık. Nasıl bu noktaya geldik bilinmezdi ama Aras bu konuda son derece netti. Bende sesimi çıkarıp boşanmayalım diyemiyordum.
Ona karşı ne sesim çıkıyor ne de gururum el veriyordu. Şu saten sonra elimden ne gelirdi ki hiç! Başımı kaldırıp bana bakan kocama baktım. Yanında duran Uğur yanıma gelerek nasıl olduğumu sormuştu. Nasıl mıydım berbat! Canım yanıyordu ve ben bunu bile dile getiremiyor sadece yaşanılanları göz yummak zorunda kalıyordum. Bu vicdan azabına dönüşen ilişki bitsin demekten başka da elimden hiçbir şey gelmiyordu.
Ben tam bitsin derken bu defa da hâkim bey izin vermemişti. Aras mahkemede net şekilde kararlı olduğunu söylerken ben sessiz kalmış sadece sessizce evet diyebilmiştim. Belki de benim tavrımdan dolayı olsa gerek hâkim bey bizi psikologa yönlendirip davayı ertelemişti. Bu sonuçtan Aras pek memnun olmasa da belki de psikolog işe yarabilirdi. Belki de son çırpınışlarım fayda ederdi.
Mahkeme salonundan çıktığımızda Uğur hep beraber bir şeyler yapalım dese de ben istememiştim. Şuan ki durgunluğumdan anlaşılacağı gibi sadece evime gidip uyumak istiyordum. Uğur ile vedalaşınca Aras beni eve bırakıp kendi de eve gitmişti. Bende eve girdiğimde ilk iş kendimi banyoya atmıştım. Banyodan çıkınca çekmeceleri karıştırmış orada hamilelik testini görmüştüm. Elime aldığımda dudağımı dişleyerek denemeye karar verdim. Denedikten sonra beş dakika on dakika bekledim ama çıkan tek sonuç negatifti. Elimdeki çubuğu aynanın önüne bırakarak kendimi yatağa atıp uyumaya çalıştım ama ağlamaktan başka hiçbir şey yapamamıştım.
Aradan ne kadar geçti bilmiyorum ama odanın kapısı açılınca kocamın sesini duydum. "Arya içeriye girebilir miyim?" Başımı kaldırıp yüzüne bakmadan gir dedim o ise "Banyo da losyonumu unutmuşum ona alacağım."dediğinde hı hı diyerek geçiştirdim. O da konuşmadan yürümüş banyonun kapısı açılıp kapandığındaysa aklıma test çubuğu gelmişti. Yerimden sıçrayınca direkt banyonun kapısını açıp içeriye girdim fakat çok geçti.
Aras elindeki çubukla bana bakınca yutkundum. Sırf kendimi kötü hissetmemek adına "Midem bulandı bende belki diye test yaptım ama negatif çıktı."demiştim. Ondan cevap beklemeden tekrar yatağa girdim. Hayat öyle acımasızdı ki bütün olumsuzluklar geldi mi bir anda geliyor azap gibi üstüne çöküyordu.
Aras elinde losyonuyla çıkınca yüzüme öylesine bakıp odadan çıktı. Bende o gidince bornozumu çıkarıp üstüme rahat bir şeyler giydim. Odada sıkılıp bahçeye çıktığımda Aras'ında bahçede tek başına karalar bağlamış vaziyette oturduğunu gördüm. Beni fark edince mecburen yanına gidip oturacaktım ki kapının önüne Uğur'un arabası durmuştu. Aras ayağa kalınca arabadan önce Uğur sonra da Derin indi. Bizi görüp yanımıza doğru geldiklerinde Derin'e hamileliğin ne çok yakıştığını düşünmüştüm.
"Çat kapı geldik ama müsait misiniz?" Uğur ve Aras tokalaşırken bende Derin'e sarılıp hoş geldin demiştim. "Hoş buldum tatlım nasılsın?" diye sorduğunda iyi olduğumu söyleyerek oturmalarını istedim. Hep beraber oturduklarında "Kahve yapıyorum içeriz değil mi?" diye sordum. Beyler evet derken elini karnına koyan Derin "Arya'cım ben meyve suyu alsam doktorumuz bebeğimiz için belli yasaklar koydu."demişti. Derin en son gördüğümde hayata bu denli pozitif bakmıyordu. Barda ki hali düşünülürse bence evlilik ona yarayacaktı.
"Tabi getiririm."dedikten sonra mutfağa gelerek beylere kahve yapıp Derin'e ve kendime taze portakal suyu sıkmıştım. Elimde tepsi bahçeye çıktığımda aralarında gülüşerek konuşuyorlardı. İkramları yaparken masada davetiye görmüştüm.
"Arya'cım düğümüz de olacaksın değil mi?"
Ben elbette diyeceğim sırada Derin öne atılarak "Hayatım sana ikinci bir davetiyeyi Arya vermemiz gerektiğini söylemiştim. Yakında ayrılacaklar ve aynı soyadı taşımayacaklar bu yüzden..."derken Aras her zaman ki korumacılığıyla "Henüz ayrılmadık Derin, büyük ihtimalle de sizin düğüne kadar da boşanmayacağız sen bunları düşünüp bebeğini strese sokma..."
"Merak etme Uğur, onur konuğun olarak ön masalarda yerimizi alacağız."dediğimde gerilime son vermek istemiştim. Aslında derin doğru söylüyordu da bunu dile getirmesi can yakıcıydı. Uğur konuyu değiştirince bir süre başka konulardan konuşmuştuk. Bir saatin sonundaysa davetiye dağıtma işiyle bizzat ilgilendiklerini söyleyerek yanımızdan ayrılmışlar bizde Aras ile baş başa kalmıştık.
"Aras az önce söylediklerin... Beni her zaman her şekilde koruman teşekkür ederim."
"Sen benim hala karımsın Arya, boşansak bile bir zamanlar karım olduğun gerçeğini değiştirmeyecek. Ben soyadımı taşımasanda sana hep saygı ve sevgi duyacağım."
"Biliyorum yüce gönlünü bana olan sevginin büyüklüğünü biliyorum fakat bundan sonra bunu yapma. Bundan sonra beni koruyup kanatlarının altına almanı istemiyorum. Bırak bu tarz şeylerle ben tek başıma başa çıkayım. İnan böylesi daha iyi olacaktır. En azından tek başıma yaşamaya başladığımda hayata karşı bir sıfır önde olurum."
"Peki, sen nasıl istersen öyle olsun. Yine de nefesim yettiği sürece arkadan olacağını bilmeni istiyorum."
"Ben arkamda değil yanımda olacak bir adam istiyorum. Eğer yanımda olamayacaksan ardımda da olma istemiyorum."
HENÜZ ARAS'IN AHMAKLIKLARI YENİ BAŞLIYOR DİYEN KAÇ KİŞİYİZ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AHMAK KOCAM 🚬
Roman pour Adolescents# 1 - rastgele Her erkek can yakar mı?... Baktım sana.. Kızgın değilim, kırgın değilim, dargın değilim.. Kısacası artık ben sana "hiç bir şey" değilim!
