BLUE PHOENIX DRAGON PRINCESS

CHAPTER 25

Ace Pov

Maaga akong nagising. Pero hindi muna ako pumunta sa battle field para kitain si maestro. Kailangan ko munang ipahinga ang isip ko.

Nilalaro Ko lang ang kunai sa kamay ko na nakasanay ko na kapag ako lang mag isa o kaya pag training namin. Ipinapaikot ko lang ito sa kamay ko mamaya ihahagis tapos sasaluhin. Mga ganun ba. Pampalipas oras.

Inihagis ko yun sa puno at nakita ko namang bumaon. Nilapitan ko na sana para kunin pero biglang.....

"AYYYY KABAYO!!!"  napalayo ako ng bahagya sa gulat may nakabaliktad kasi

Oo literal na nakabaliktad. Yung ulo nya ay nakatapat sa may ulo ko at ang paa naman nya ay nasa taas ng sanga at nakalambitin. Kinuha nya ang kunai ko bago bumaba.

"nice shot. Asintado ka pala azul" huh? Anong tawag sakin ng abong eto.

" ano?? Azul. Hindi azul ang pangalan ko at hindi rin kita kilala kaya pede ko ng makuha ang kunai ko" hahablutin. ko na sana kaso ang gago umakyat  sa puno. Huh!!! Anong akala nya hindi ko sya mahahabol dyan.

May sa unggoy kaya ako.

Nagsimula na akong umakyat at hinabol ko sya samantalang tawa naman sya ng tawa may oras na ilalawit nya ang kunai ko tapos pa aabutin koy bigla nalang syang aakyat.

"hoy anu ba akin nayan. Kung gusto mo bumili ka ng sayo hiningi ko lang yan eh!!!"  Sabi ko sa kanya nahawakan ko ang paa nya at hinigit yun kaso ang gago ikinalagkalag ang paa kayat nabitawan ko. Mahuhulog na sana ako dahil nawalan na ako ng aapakan at nawalan narin ako ng balanse pero may kamay na humablot sa palad ko.

Tumingala ako sa pinang-galingan ng kamay

Nakita ko ang pagngisi nya bago ako hinila pataas. Palapit sa kanya.

Hahablutin ko na sana ang kunai ko kaso makulet sya muli nya lang itong itinaas. Mas matankad sya saakin parang kasing tangkad sya nin maestro kayat nahihirapan akong abutin yon.

" akin na kasi yan" tumawa lang sya bago nya inihagis

sinambot ko ito, at  ng makaupo na ako sa sanga ng puno kasama sya ay nilaro ko Ulit ang kunai ko. Napaka aliwalas talaga pag nasa taas ka.

"mahilig ka pala sa kunai noh. Parehas tayo" sabi nya shaka akO inakbayan. Sinikmuraan kO naman ito kaya nakalas ang pagkakaakbay nya
Pero nanatili lang ako sa puno habang pinagmamasdan ang ibaba. Maganda talaga ang zapiria.

"azul huy. Kanina pa kaya akong nakatitig sayo hindi ka manlang ba lilingon" tinapunan ko sya ng tingin kayat mas lalong lumawak ang ngisi. Gung-gong.

" hindin mo ba ako kolala. Azul? Huh. Baka naman kilala mo ako at magpapacute kalang sakin, sabihin mok na. Atin atin lang naman--araaay. Nakakasakit ka n----" sa daldal nya kasi ay muli ko syang sinikmuraan. Umalis na ako sa pagkaka upo at nagsimula nang bumaba...baka kasi hinihintay nya na ako. Mainipin pa naman si maestro

" aalis kana azul? " obvious ba?

Nang makababa na ako ay hindi ko na pinansin ang mga sinasabi nya. Nagpatuloy lang ako sa battke field na pero bago iyon narinig kok pa ang malakas nyang sigaw

"  KURINAI nga pala, azul. Ako ang magiging kabiyak mo sa hinaharap. Tandaan mo yan labs huh"  napailing nalang ako.

Kurinai??

Ang weird nya. Tagadito bayun sa zapiria. I wish Hes not!!

"DAMMIT!!!! your late as fuck. And you think this the right time to make it up to you. God you maked me so damn worried"  pagkapasok ko ay iyan na agad ang sumalubong saakin. Ni wala nganh hi o hello man lang. Basta datdat na agad.