BLUE PHOENIX DRAGON PRINCESS

Chapter 43

Ace pov

" Thank you very much Governor Timotheo" I said and gave him a light hug.

He pat my head and chuckle.

" No Ace, you deserve it. Pasensya na sa ginawa ng anak ko sayo. Emma is too upset and jealous kaya nagagawa nya ang mga bagay na iyon. I am too ashame for what she did" I smile and shook my head.

" Governor, Emma is an Excellent student hindi ko lang alam kung bakit tumigil sya sa pagiging seryoso sa pag-aaral. I think she have a problem. Confront her sometimes" He smile and nod.

After he bid goodbye ay naiwan ako sa bago kong bahay. He gave me this and also the scholarship. Kabayaran daw sa lahat ng ginawa ng anak nya saakin at pasasalamat dahil hindi raw ako nagsampa ng kaso and Also for being an excellent Student. Maraming nais kumuha saakin na paaralan but i refuse it.

Maliit lang ang bahay na ito kumpara sa bahay ko dati.

Pero maaliwalas at malapit sa bayan though wala akong kapit-bahay.

I glance at my wristwatch.

Tinignan ko ang papalubog na araw.
Pilit na iniisip kung ano ang mali ngayong hapon.

I feel...empty.

Pumasok na ako sa loob at nakita ko ang lumang libro na nakapatong sa lamesa ko. El felibusterismo and Noli me tangere.

Magabok na iyon at lumang luma.

Biglang pumintig ang sintido ko and the image of three old books with a familiar cover enter my mind.

Inunat ko ang katawan ko. Malapit na ang shift ko.

I glance at my uniform. Isa akong waitress kapag saturday at tutor naman kapag sunday at pagsapit ng gabi ay nag-aaral ako in advance patungkol sa medisina.

Pumasok ako sa banyo at naligo na.

May shower dito kaya't iyon ang ginamit ko. I close my eyes as the water splash on my face.

The image of a girl and a man holding a baby girl in black hair enter my mind.

Napamulat ako at napahawak sa sentido ko.

W-what was that?

Dali dali akong nag uniporme at umalis pero bago iyon ay ini-lock ko muna ang bahay at umalis na.

This past few days kung anu-ano na ang naiisip ko. Siguro ang nai-stress na ako. Baka kailanga ko na talagang mag day-off kahit tatlong araw man lang.

Habang naglalakad mas lalong dumadami ang kakaibang bagay na pumapasok sa isip ko

And mayroon pang umiiyak ako dahil nilalatayan ng lalaki ang likod ko.
May lalaki ring nagbigay saakin ng kwintas at ibinigay ko daw iyon sa lalaking nanakit saakin na tinawag kong ama tapos ibinalik saakin at ingatan ko daw.

Napailing nalang ako. Marahil ay isa iyon sa mga kwentong matagal ko ng nabasa at bumabalik sa isip ko

At mas lalo pa akong natawa sa iniisip ko ng dumako ang isip ko sa mga unreality scene

Like a dragon?? The heck! Nababaliw na yata ako.

" Ace, ang aga mo naman yata" Sabi ng isa sa mga katrabaho ko. Inilapag ko ang bag ko sa malapit sa locker nila at nagsuot na akong head-net.

" Wala naman kasi akong gagawin. Tapos ko na ang thesis ko at tsaka galin nanaman na ako" Tumango lang ito at inabit saakin ang isang tray na may iilang pagkain. Isinerve ko na iyon at nagpatuloy na ang trabaho ko.