CELLAT

Hikayemiz 0.0

Multimedya da;Cellat,Cemre Naliz,Barlas

Komodinin üzerindeki telefonumu elime aldım. Fake hesabıma girip Barlas'a mesaj yazmaya başladım. Çoktandır yazıyordum sevdiğim çocuğa.

Asiyend: Seni seviyorum be Barlas..

Asiyend: Ama sen beni görmeyecek kadar körsün!

Askiyend: Niye görmüyorsun beni, niye?

Derin bir nefes verip telefonu tam komedinin üzerine koyacakken gelen bildirim sesiyle hemen elime aldım. Barlas'ın ismini görünce gülümseyip İnstagram'a girdim.

Barlas: Çünkü bana kendini göstermiyorsun.

Askiyend: Göstersem ne olacak?Beni de her kız gibi kullanıp bir köşeye atacaksın!

Barlas: Çünkü ben kızlara güvenmem tamam mı? Sadece onları kullanırım. O yüzden bana bir daha mesaj atma!

Askiyend: Şuan benden yapamayacağım bir şeyi istiyorsun. Ben seni bu kadar severken nasıl senden vazgeçerim?

Barlas: O zaman karşıma çık! yok çıkmam dersen o senin sorunun. Zaten sen kendin demedin mi niye görmüyorsun beni niye diye. Eğer görmek isteseydim seni zaten görürdüm şimdiye kadar değil mi?

Askiyend: Sende haklısın suç bende senin gibi kalpsiz birine nasıl kalbimi verdiysem..

Barlas: O zaman vermeseydin! Ben sana ver demedim. Hem tek sen bana âşık değilsin okuldaki bütün kızlar bana âşık.

Sinirden gülümsedim yine yapıyordu beni üzüp paramparça ediyordu.
Elimdeki telefonu tam duvara atacakken durdum. Neden her defasında beni üzüyordu ki? Göz yaşlarım yanaklarımdan akarken bu duruma lanet ettim. Artık ağlamak istemiyordum, onu sevmek istemiyordum, kalbimi paramparça eden bu çocuktan nefret etmek istiyordum! Ama olmuyordu edemiyordum.

O Barlas pisliğini tam dört senedir seviyordum. Hatta o kadar çok seviyordum ki canımdan vazgeçecek kadar. Ben ve Cemre sevgimizi haketmeyen insanlara aşık olmuştuk malesef. En çok acı çekende kardeşim Cemre idi. Onu hiçbir zaman haketmeyen hayatını gözünü bile kırpmadan mahveden adam! Herkesin adını duyarken bile korktuğu "CELLAT'A"!

Ben kim miyim? Ben Naliz.. 18 yaşındayım lise son sınıfa gidiyorum. Bu arada evin tek kızıyım. En yakın arkadaşım Cemre, Bu hikaye de benim değil... Onun hikayesi, yani onların. Cemre ve Cellatın hikayesiydi. Bir yedi bölüm benden dinleyeceksiniz hikayelerini,.sonra artık Cemre'nin ağzından hep dileyeceksiniz.

Bu arada Cemre Barlas'ın kız kardeşi olur ama aralarında çok fark vardır. Mesela Cemre çok iyi niyetli, saf, temiz kalpli ve güler yüzlü bir kız tabi Cellat o gülümsemeyi yüzünden aldı.

Ama Barlas öyle değil. Cemre'nin tam tersidir. O kimseden korkmuyor! Okulu bildiğin o yönetiyor. Devlet okulundan ne beklersin. Aslında çok zenginler. Ahmet amca Barlas akıllansın diye bu okula gönderdi ama değişen bir şey yok. Barlas daha kötü biri oldu onu bu kadar kötü yapan da Cellat dı. Cellatla arkadaş olduğu an zıvanadan çıktı. Sonrada bu okuldan gitmek istemedi. Zaten beni de hiç sevmez. Hep Birbirimizle kavga ederiz. Ben sırf benimle konuşsun diye yerimde durmayıp ona laf sokuyorum o da çok sinirlenip benimle kavga ediyor. Cemre'nin en yakın arkadaşıyım diye bana da dokunamıyor.

Çok seviyorum onu! o kadar çok seviyorum ki canımdan vazgeçecek kadar. Şimdi diyorsunuzdur bu çocuk okulun psikopatıysa seni nasıl bulamıyor? Aslında istese bulur ama istemiyor. Ve bir sürü kız ona yazıyor, zamanını bizi bulmakla harcasa diğer gereksiz işlerini nasıl halledecek.

Neden kızlardan nefret ettiğini de bilmiyorum Cemre'ye söyledim ama özel bir mesele olduğu için bana söyleyemezmiş. Ama çok merak ediyorum. O kimseye söyleyemedikleri mesele ne?! ve Barlas neden bütün kızlardan nefret ediyor? Ona o kadar kötü ne yapmış olabilirler ama en çokda Cellât dan nefret ediyor. Kız kerdeşinin katilinden..

Evet arkadaşlar yeni bir kurguyla karşınızdayım inşallah beğenmişsinizdir.♥♥

Bu arada bolca vote ve yorum bekliyorum canlar:-)

Ve unutmayın hepinizi çok ama çok seviyorum♥♥