Ara yorumları unutmayın♥
Multi medyada Ceyl' an Ertem'in çok güzel bir şarkısı var. Onu açıp okursanız çok sevinirim. Evet kahveleriniz de hazırsa buyurun efendim herkese keyifli okumalar.🥰
Kaçmak istedikçe sana yakalanıyorum. Söndürmek istedikçe sana yanıyorum. Yenildim işte! Yine de seviyorum.
Özdemir asaf
Cemre'nin ağzından...
Sen benim en büyük hayal kırıklığımsın ve en derin yaram... Çünkü senden daha çok sevdiğim bir şeyim daha yoktu bu hayatta. Fakat beni senden daha çok üzen bir şey de olmadı hayatımda.
Oysa ne çok beklentilerim vardı sana dair. Nasıl güzel heveslerim vardı seninle... Lakin her şey istediğin gibi yürümüyor ne yazık ki. Bazen kursağında koca bir yumru gibi yer ediyor yüreğini kıpır kıpır eden o hevesler. Neresinden tutsan elinde kalıyor şefkatle kurduğun bütün hayaller...Aslında konu sen olunca günlerce anlatabilirim kırgın duygularımı. Fakat buna ne gerek var artık ne de senden bahsetmenin bir yararı var bundan sonra. Düzeltmeye çalıştığım her şeyin üzerime yıkılmasından yoruldum artık. En önemlisi de seninle aynı yolda yürümemizin mümkün olamayacağını kabullendim. Aslında yan yana olduğumuz zamanlarda bile ne kadar uzak olduğumuzu daha yeni anlıyorum. Bu yüzden daha fazla zorlamanın bir anlamı olmadığına bütün benliğimle inanıyorum.
Dedim ya bir zamanlar fazlasıyla öfkeliyken sana, artık kırgınlık bile duymuyorum. Sen, sevildiğini hissettiğin her yerden uçarak gitmeyi adet edinmişsin. Bense sevdiğime yüreğimi yuva etmeyi şart bilirim. Yani yorulana kadar kanat çırp elinden geldiğince ve mümkün olduğunca benden uzağa. Çünkü benim gökyüzüm bundan sonra yalnızca gurbet olur sana...
Çünkü biz yağmurun altında ıslanacak kadar duramadık seninle.
Beceremedik! Kenetlenmedi parmaklarımız, uzatıp ellerimizi tutamadık bir yağmur damlasını.
Bir umut deyip az mi çıktık sanki seninle yağmur duasına yüreğimizle?
Bulutlar göğsünde o günlerin yetimlerini besler gözlerimle!
İkimiz sarılırken senle üçüncümüz gökyüzü olacaktı ve sonsuz kucaklayacaktı ikimizi birden.
Becerdim, bir yağmur tuttum.
Yağmur suyu birikti bir mucize için avuçlarımda.Gökyüzü de hala burada, göz kırpıyor mavi mavi.
Ama sensiz!
Bir yağmur sonrasının ertesi yine.
Toprak kokusunu içime çekiyorum.
Ama sensiz! Hayalinden darbeler yiyen geceler düştü ayaklarıma.
Birden biri eli kanlı kelimeler çullandı aklımdan kalbime. Düşler, cümleler kuruyorum bu şehrin sokaklarında.
Cümlelerim özensiz, düşlerim sana rağmen sensiz! Mevsim soğuk ve en bilindik şeyi yapıyorum.
Yokluğunun nemli duvarlarına yaslanıyorum.Bereketsizce üşüyor kuru bir soğuk yemiş yüreğim! Bir kar tanesini düşüremedik avuçlarımıza nehirler nice mevsim çağlasınlar diye!
Hadi gözün aydın, göz kapaklarımı çatı bilen yetimler de üşüyor şimdi!
Günler geçiyor, yarınlar gelip bulmuş bugünü. Ama sensiz!
Serpilmiş hasret, boy boy hüzünler veriyor adları ikimiz. Yaşamak bana çok koyar bundan böyle ama senli, ama sensiz..Duyduklarım karşısına şok olmuş bir şekilde onlara bakıyordum. Şuan ben neyin içindeydim. Nasıl bir oyunun içine sürüklemişlerdi bunlar beni. Hiç bir şey anlamıyordum yada anlamak istemediğim için direniyordum. Ama artık burda bütün gerçekler ortaya çıkması lazımdı. Çünkü benim bu gerçekleri bilmeye hakim vardı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
CELLAT
Novela JuvenilOnun yanında ağlamamak için kendimle adeta savaş veriyordum. Nasıl bu kadar duygusuz olabiliyordu? Hâlâ nasıl beni üzebiliyordu?! Mavi gözlerimi onun siyah kendisi gibi karanlık gözlerine baktım. "Bunu bana niye yaptın ya... hiç mi merak etmedin ard...