Separating OngNiel (PD101season2)

Epilouge

Euiwoong's POV

5 years later...

It's been 5 years. Nakapagpakasal na ko sa girlfriend ko 4 years ago. Nakakalungkot nga lang kasi wala sila nung kasal ko. It's been 5 years since namatay sila Xiwon... Jianna... Jaewon at Xianna.

Masakit pa din syempre. Sino bang kuya ang hindi masasaktan kapag namatay ang kapatid nya? Ang kapatid nya na lagi nalang nagpapasaya sa kanya.

"Daddy... bat umiiyak ka??" Sabi ng anak kong babae at umupo naman ako.

"Because daddy miss your tita... daddy miss her so much because daddy love her" sabi ko at pinunasan naman nya ang mga mata ko.

"Tita... I'm so sad because I didn't get to know you and meet you together with tito Jaewon and my cousins..." sabi nito at humarap sa puntod nila Xianna. "Tita I hope you're happy there. Daddy said that you are a good tita and you're beautiful.. daddy can't say that to you in person because he's shy to do that"

Mas napaiyak ako sa sinasabi ng anak ko sa kapatid ko. Niyakap ko sya at mas naluha pa ako.

"Tita alam mo ba na lagi kang kinukwento ni daddy saakin. He said that you have a very beautiful smile of all. Except from mommy syempre." Napangiti naman ako sa sinabi nya pero umiiyak pa din ako.

"Tita... kahit di pa kita namimeet namimiss kita... based on mom and dads story about you. You are a great person. And a great mom. So I miss you because of that... We love you tita" sabi nito at nag flying kiss pa sa puntod ni Xianna.

"Oh? Ano? Tara kain na tayo?" Sabi ng asawa ko at hinanda na ang pagkain namin sa nilatag namin na mat kanina.

"Miss ka na rin ni Xianna wag ka mag alala" sabi nito at nginitian ako. Hinalikan ko naman sya sa noo kaya mas napangiti pa sa

-----

Pasado alas tres nang makarating ako dito. Nakita ko naman sila Seongwoo at ang tropa dito sa labas ng building.

"Tagal mo kanina pa kami dito" sabi ni Sanggyun at binatukan ako. Langya.

"Tara na nga pasok na tayo" aya ni Minhyun Hyung at nauna na silang pumasok.

Tumingala muna ako binasa ang nasa taas ng building.

Heyahe Assylum

"Kamusta naman sya?" Tanong ni Daehwi sa nurse pero hindi ito sumagot. Pinapasok nya lang kami sa isang room na may isang transparent glass na nakaharang sa gitna at nandun sya.

"He's worst that before sir" sabi nito kaya napatakip naman bg bibig si Peachy. Kasama sya nila Jinyoung Woo kanina.

Tiningnan ko nalang sya. Naririnig namin sya pero hindi nya kami naririnig o nakikita manlang. Kasi yung trasparent glass saamin. Parang mirror lang sa kanya.

Tahimik kaming lahat habang pinapanood sya.

"Tara Xi.. sayaw tayo" sabi nito at nagsimula nang sumayaw ng slow dance mag isa.

"Kuya" sabi ni Peachy at napaluhod pa. Ngayon nya lang uli nakita si Daniel dahil umuwi sya ng Korea nung araw na naaksidente sila Xianna. Di na sya naka uwi agad dahil hindi nya rin nalaman agad.

"I love you too Xianna" sabi pa ni Daniel at nagpatuloy sa pagsasayaw ng naka ngiti.

"Kasalanan ko to ehh... hindi ko sya pinigilan sa gusto nyang gawin... edi sana di sya nagkaganyan at hindi namatay sila Xianna... kasalanan ko to" sabi ni Peachy at patuloy na umiyak.

"Wala kang kasalanan... ginusto nya yan..." sabi ni Jonghyun hyung at niyakap ni Peachy.

Pinanood naming muli si dahil nang marinig namin syang humikbi.