Kabanata 43
Gave Up
"What do you want me to do?" I feel his breath on the back of my neck. Nanatili pa ring nakabaon ang mukha ko sa leeg niya. Ramdam ko pa rin ang malakas niyang bisig sa akin habang buhat-buhat niya ako. But I don't want him to release me.
"Hold me," I said, "tight. Please." Napabuntong hininga si Benj sa sinabi ko. Hinigpitan naman niya ang yakap sa akin.
"Okay," he said. Nag-umpisa na siyang gumalaw. Pero nanatili pa rin siya sa pagbuhat sa akin kahit naglalakad na kami papasok. "What else do you want?" Don't give me up. Just don't, Benj.
"Stay with me," napalunok ako sa sinabi ko. "Please." I closed my eyes.
"I will."
Napaangat ako at nilebel ang ulo ko sa kanya. Naka-focus sa daan si Benj hanggang sa makasakay kami ng elevator. Walang tao noong pumasok kami. Pinindot ni Benj ang floor button kung saan ang unit niya. Pagkatapos, tumitig na siya sa akin. "Does he know about me?" umiling ako sa kanya. Hindi pa alam ni lolo si Benj. Akala ni lolo si Newt pero hindi.
Bumukas ang elevator at naglakad agad si Benj papunta sa unit niya. Nakabukas ang pinto at dumiretso kami sa kwarto niya. Binaba niya ako sa kama at hinawi ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha. "You're safe with me, Scar." Benj kisses the top of my head. I feel the tears rush to my face. Benj's jaw tightens.
"I don't want him to know you. Ayokong mapahamak ka. But I don't want you to give up on me." Nanginig ang pang-ibabang labi ko sa sinabi ko. "Ayoko, Benj. Pero mali. The thing about us is a mistake. And loving me is wrong." Namuo naman ang panibagong luha sa mata ko. Ngayon kapag nakikita ko siya hindi ko maiwasang hindi magduda sa sarili ko. Una gustong kong makaalis pero nawawala ang tiwala ko. Na lagi na lang may posibilidad na mangyaring masama. Gulong gulo ang isip ko at hindi ko na alam ang gagawin ko. I feel safe on him. Oo, pero paano kung malaman ni lolo 'to? Malaman niya si Benj? Paano na? Anong gagawin niya?!
Damn, so unfair.
"Maybe you're wrong, too." Napapikit si Benj bago tumabi sa akin. Pinunasan niya ang luha ko at hinawakan ang pisngi ko. "If loving a girl like you is wrong, I don't want to be right anymore. I want to be wrong forever," and he kisses me. Napahawak ako sa balikat niya hanggang sa mapahiga ako. Benj is on top of me. "We don't need to be against. We don't need to battle them. Hayaan mong sila ang unang mapagod. And we'll stay. Coz us is tireless, Scar. Mine is tireless love." I coerce Benj to come near me until I feel the beat of his heart. Napakapit ako sa damit niya hanggang napahawak ako sa dulo nito.
At napu-frustrate ako. Damn.
Gumala na ang kamay ni Benj sa bewang ko pababa. Napalagay ang kamay ko sa loob ng shirt niya. And I trace his stomach. Damn. Damn. Frustrated. Ramdam ko ang mabigat na paghinga ni Benj sa akin habang hinahalikan niya ang leeg ko. But he stopped when I want to take his shirt off. "Easy, sweetheart, not now." he whispered on my ear. "You need to rest," aniya at umalis na sa ibabaw ko. Tumayo na siya at ginulo ang buhok niya. Benj swear after. Damn.
Napapikit ako ng aktong haharap na siya sa akin. "I want you to rest. And I'll let you to trace every inch of me, Scar.. Someday, when you're ready to let me in," Napadilat ako at naglalaro ang ngisi sa labi ni Benj. Napairap ako sa sinabi niya. Damn. I've never been this frustrated. Never. Freaking. Been. Damn.
Pero may parte sa aking naguluhan sa sinabi niya. Anong sinasabi niya?!
"I hate you," I said.
"A belated happy birthday will do, Scar instead of hating me." Ngumisi na ng tuluyan si Benj at nakatayo na siya sa tapat ng pinto. Hindi naman ako makatayo dahil sa kahihiyang ginawa ko. Una dahil sa gusto ko. At panghuli dahil nakalimutan kong birthday niya. "So?" napanguso siya kaya lalo akong nainis sa sarili ko. May kinuha siya sa ibabaw ng cabinet. Doon ko tinuon ang atensyon ko. Pero sa pagkuha niya ng gamit na iyon ay sinundan ko ang kamay niya at lalo akong nainis. Sinuot niya ang glasses niya at lalong gusto ko siya rito sa tabi ko.
Nanunuya ang tingin ni Benj kaya napapikit ako. "So?" salita ulit niya.
"Happy Birthday," I whispered. Hindi ko alam kung narinig niya.
"What?" umiwas ako ng tingin sa kanya. Damn, Benj. Huwag ka namang ganyan ngayon.
"Belated happy birthday," medyo nilakasan ko ang boses ko. Ewan ko na lang kung narinig niya. Pinaglaruan ko na lang ang kamay ko. Bakit ba kasi nakalimutan ko pa? At wala man lang akong regalong hinanda kung sakali? Bago sana nangyari 'yung sa amin nila lolo sana naman nakapag-isip ako ng maayos. Pero hindi, wala akong naisip.
May narinig akong yabag pero hindi ko pa rin inaangat ang ulo ko. Napaluhod siya...si Benj at iniangat dahan-dahan ang ulo ko. May dinudukot siya sa bulsa niya at lumabas ang isang kahon na may balot na pula. Oh my God! Don't tell me, he's going to—damn! Ano ba 'tong iniisip ko?!
Kinuha ni Benj ang kamay ko at nilagay ang kahon doon. "For you," nanggigil ako sa pagnguso niya kaya napakagat ako ng labi. Napataas ako ng kilay sa kanya. "Buksan mo," pagsasalita niya ulit.
Binuksan ko naman ito at napatitig na lang ako sa kwintas na binigay niya sa akin. Lalo na sa pendant nito. "Mom told me about Him. He's the kindest and most generous, Scar. When no one loves you, He loves you more than you will ever know. When someone gave up on you, He'll never give up," ani Benj. Kinuha niya ang kwintas sa loob ng box. At napatitig ako sa pendant nito. Gold cross. "He has the greatest love for you—for us, Scar. Walang kapantay. Walang kulang. But the love he has is overflowing," Benj cups my cheek. "May rason Siya kung bakit nangyayari 'to. May rason Siya kung bakit nakilala mo ko. At may rason Siya kung bakit nakilala kita. He has plan—great plan for you—for us. Okay?" napatango ako sa sinabi niya. Hindi ko na naman napigilan ang luha ko. Kainis. Kahit na may glasses na humahadlang para makita ko ang mata niya hindi ko pa rin maiwasang hindi mawala sa titig niya.
Nilagay ni Benj sa leeg ko ang kwintas. At napayuko ako para titigan ang gold cross na pendant. He will never give up on you. Never, Scar. Never. "Thank you. Hindi ko alam kung bakit ako pa ang nagkaregalo na dapat ikaw." Nilagay ko ang kamay ko sa balikat niya.
"Una palang nagkaregalo na ako. I met you and that was one of the greatest gifts I received in my life."
"I would love to kiss you right now. I would love to kiss those lips." Napailing si Benj sa sinabi ko at napangiti siya. "Is it wrong to kiss you? Is it a mistake, Benj?" Benj's smile grew wider.
"No..." napapikit siya na parang nagtitimpi. "I would love to. But you need to rest," napadilat siya at sa hindi ko inaasahan ay lumapit ang mukha niya at hinalikan ang gilid ng labi ko. "Rest for an hour," and Benj stand up and walks away.
I blink many times. For an hour? What does he mean? Bakit oras lang? Anong balak niya? Ano? Sumara na ang pinto at wala na akong nagawa kung hindi humiga at matulog.
**
Napadilat na lang ang mata ko sa narinig kong usapan sa labas ng kwarto. Hindi ko alam kung nakaisang oras na ba akong natutulog. Tumayo na ako ng kusa at naglakad. Bubuksan ko na sana ang pinto nang narinig ko ang boses ni Benj.
"She needs to go home, Maggie." Naistatwa ako sa sinabi niya. Benj wants me to go home. Anong ibig niyang sabihin? "Itong pagpunta niya rito, mali." napatakip ako ng bibig sa narinig ko.
"Kuya," Maggie said. "She's just confused. Hindi niya alam ang gagawin niya. So you should do something like fight for her if you want her." Gusto kong makita kung anong reaksyon niya. Gusto kong makita kung anong ginagawa nila. Kaya wala akong nagawa kung hindi buksan ng kaunti ang pinto. "You love her, kuya. You love her so much. Kaya dapat dito siya. Fight for her!" said Maggie.
"No..." napailing si Benj sa sinabi ni Maggie. Napahawak ng mahigpit ang kamay ko sa door knob. "I want her to go home now," and I open the door. Kahit na nawalan ako ng lakas sa sinabi niya. Gusto niya akong umuwi na. Kasi ayaw niya ako. Because he gave up on me. He doesn't want me. Ayaw niya.
Naistatwa si Benj pagkakita sa akin. Ganun din si Maggie. But I ignore him and make my way to go out.
He gave up.
BINABASA MO ANG
When Love Goes Wrong (Book 1 of WL Trilogy) (ML, #1)
RomanceLeigh Scarlett Alegre has everything she needed. Materyal na bagay, pera, at edukasyon. Naging marangya ang buhay niya dahil naiibigay sa kanya ang lahat. Pero ang lahat ng binigay sa kanya'y may kapalit pala. Wala naman siyang magagawa tungkol dito...