Klient (zakończone)

Rozdział 27

Mark

Mam mało czasu, aby kupić pierścionek zaręczynowy. Dla Juli musi być wyjątkowy. Taka kobieta jak ona musi mieć na palcu wyjątkowy brylant. Podjechałem do centrum handlowego, ale byłem w trzech sklepach i nic mi nie rzuciło się w oczy, a czas mi się kończy.

— Cholera jasna! — zaklnąłem pod nosem czym zwróciłem na siebie uwagę wielu ludzi. Poluzowałem krawat i udałem się do następnego sklepu.

— Dzień dobry — przywitała mnie z uśmiechem młoda ekspedientka.

— Dzień dobry, szukam pierścionka zaręczynowego dla wyjątkowej kobiety, mam mało czasu... — przeszedłem do rzeczy.

— Zapraszam za mną — powiedziała prowadząc mnie i bujając biodrami na boki. Kobieta jest szczupła i wysoka, ma duży biust i niebieskie oczy.

Kobieta pokazywała mi różne pierścionki, ale nic nie wpadło mi w oko i na wszystko kręciłem przecząco głową.

— Przepraszam, ale to wyjątkowa kobieta i musi mieć wyjątkowy pierścionek — powiedziałem.

— Proszę poczekać myślę, że ten będzie idealny — wyszła do innego pomieszczenia,a ja byłem już sceptycznie nastawiony.

— Proszę — ekspedientka podała mi pierścionek, a ja szereko się uśmiechnąłem. Pierścionek był prosty, ale z pięknym brylantem który mienił się kilkoma kolorami.

— Zapakować? — zapytała ekspedientka z szerokim uśmiechem na idealnie pomalowanych ustach.

— Poproszę — odpowiadam.

— Pana narzeczona to szczęściara — zagadała w czasie pakowania pierscionka.

Wypiołem klatkę piersiową do przodu i wystawiłem zęby  w uśmiechu.

— Miałam na myśli pierścionek - odpowiedział i puściła mi oczko
— Żartowałam — dodała.

Zapłaciłem za pierścionek i pożegnałem się z ekspediętką.
Ze znakomitym humorem pędziłem do restauracji przygotować drugą część niespodzianki. Za chwilę usłyszałem syreny i spojrzałem w lusterko wsteczne, a następnie na licznik, który wskazywał przekroczoną prędkość prawie dwukrotnie. Zjechałem na pobocze i grzecznie czekałem, aż podejdzie do mnie policjant.

— Dzień dobry, czy zna pan powód zatrzymania? — zapytał policjant.

— Dzień dobry, tak — odpowiedziałem ze skruchą w głosie.

— Poproszę dokumenty.

— Oczywiście — podałem dokumenty policjantowi, poszedł do radiowozu, minęło piętnaście minut, a policjant nie wracał.

— Cholera! — uderzyłem rękoma w kierownice. Moja cierpliwość sie kończyła więc zacząłem trąbić.
Po minucie trąbienia policjant łaskawie do mnie podszedł.

— Śpieszę się spóźnię się na oświadczyny, proszę wypisać ten cholerny mandat!

— Może właśnie uchraniam Pana, przed popełnieniem życiowego błędu —zażartował, a mi już wcale nie było do smiechu

— Albo pan wypisuje ten cholerny mandat, albo niech mnie pan puści.

— Nie poznajesz mnie prawda? — zapytał.

Nie wiem o co mu chodzi...

— To ja Mike Stiller

— Mike?! — wsiadłem z samochodu i podałem mu dłoń.

— No ładnie tak nie poznać kolegi? — zapytał.

—Sory stary, ale naprawdę sie śpieszy, masz tu mój numer zgadamy sie na jakiegoś drinka? — podałem mu wizytówkę.

— Jasne, ale cię wzięło co? — zapytał i podał mi dokumenty.

— No wiesz Julia jest niecierpliwa.

— Ta Julia? — zapytał.

— Ta, ta sama — odpowiedziałem.

— Stary i ty dopiero się jej oświadczasz?

— Dużo się wydarzyło, ale pogadamy sobie jak się zdzwonimy, a teraz jadę bo zostanę bez jaj.

— Jasne, jedź ostrożnie, pozdrów ją.

Ruszyłem z piskiem opon, ale miałem szczęście, że trafiłem akurat na niego. Mike to mój kolega z czasów collegu. Był największym rozrabiaką, a teraz został policjantem haha to ci los...

Wbiegłem do restauracji spóźniony już pół godziny. Omówiłem wszystko z managerem hotelu. Julia siedziała przy stoliku znudzona. Oparta była o dłoń i bawiła się kwiatkami w wazonie. Mimo to wyglądała pięknie. Włosy miała upięte w luźnego koka i mocno podkreślone oczy i usta.
Podszedłem do stolika.

Julia spojrzała na mnie i wstała.

— Straciłam apetyt — chciała odejść, ale właśnie stanęła orkiestra i zaczęła grać.

— Co to za cyrk?!Najpierw mnie zapraszasz na kolacje, a potem się spóźniasz!

— Daj mi wytłumaczyć proszę...

— Co?! Nie słyszę! — próbowała przekrzyczeć orkiestrę. Dosyć już tego miałem więc machnąłem na orkiestrę żeby odeszli, a sam podałem przed nia na kolano.

— Julio, czy zechcesz zostać moją żoną?

— Mark ja... — patrzyła to na mnie i na pierścionek.

— Julia, patrzą na nas wszyscy nie rób mi tego...  — powiedziałem, a ona zaczęła się śmiać.

— Kocham cię, tak! — powiedziała, a ja założyłem jej pierscionek na palec i wstałem. Pocałowałem ją namiętnie a ona oddała mi pocałunek. Wszyscy zaczeli klaskać.

— Jesteś głodna? — zapytałem na ucho, a ona pokiwała przecząco głową.

Wziąłem ją na ręce w stylu panny młodej i zaniosłem do naszego pokoju.

— Jesteś cała moja — wyszeptałem jej w usta i postawiłem na podłogę.

Stanąłem za jej plecami i podniosłem dłoń z pierścionkiem, którą ucałowałem. Zacząłem ją całować po szyji i wbijać się erekcją w jej kształtny tyłek, a ona jeknęła. Rozpiołem jej sukienkę która się zsuneła z jej aksamitnego ciała. Stała teraz w samej białej koronkowej bieliźnie i niebotycznie wysokich szpilkach. Kucnąłem i zacząłem zębami kąsać jej pośladki. Zdjąłem jej majtki, podniosłem jej nogę i zarzuciłem na łóżko podszedłem do przodu i zatopiłem język w jej wilgotnej kobiecości. Julia zaczęła cicho pojękiwać i zatopiła ręce w moich włosach szarpiąc za nie.

— Dziś skarbie pokaże ci co cię czeka do końca twoich dni.

Julia nic nie odpowiedziała tylko oblizała usta. Odpiełem jej stanik i zdjęłem krawat zwiazując jej ręce, następnie położyłem ostrożnie na łóżku. Zacząłem lizać jej jedną pierś, drugą masując dłonią. Jej związane ręce przywiązałem do barierki, więc była cała moja. Zatopiłem palec w jej wilgotnym wnętrzu, następnie dodałem drugi, a moja mała szybko zaczęła się na nich zaciskać szczytując.

— To jeszcze nie koniec skarbie — obiecałem.

— Weź mnie — błagała.

Rozebrałem się i zrobiłem to o co mnie poprosiła i gwałtownym ruchem wszedłem w nią.

— O tak! — jęczała w moje usta.

Zacząłem w niej przyspieszać, a następnie zwalniać doprowadzając ją do szaleństwa. Kochaliśmy sie kilka godzin. Raz powoli delektując się jej ciałem, a nastepnie szybko i agresywnie. Ta kobieta kiedyś mnie zajedzie. Julia wykończona zasnęła w moich ramionach, a ja niestety musiałem jechać na lotnisko.

Na pożegnanie pocałowałem ją w czoło oraz zostawiłem kartkę na stole i niechętnie wyszedłem z pokoju...