Never again (B-Brave fanfiction)

Never again

- Dioni

Ik sta voor de deur. Ik kan niet terug door het raam. Maar aankloppen gaat ook niet, wat nou als mijn ouders opendoen? Jelke heeft ze het toch al allemaal gezegt dat we hebben gekust. 'doe de deur open, we moeten praten.' sms ik snel naar Jelke. Wel handig dat ze nog voordat we hadden gekust haar nummer had gegeven.

Al snel hoor ik wat gerommel aan de andere kant van de deur en Jelke doet de deur open. 'Waar zijn ze?' Vraag ik terwijl ik mijn ouders bedoel. 'Hey Dioni ook leuk om jou te zien joh!' Zegt ze sarcastisch. Terwijl ze naar de woonkamer loopt begint ze weer te praten. 'Ze zijn naar een verjaardag, maar waar wou je over praten?' Vraagt ze dan. Hoe kan ze doen alsof er niks is gebeurt? Hoe kan ze er zo gemakkelijk mee omgaan? Ik wou dat ik er zo gemakkelijk mee om kon gaan. We gaan allebei op de bank zitten, ik tegenover haar. 'Het was niet de uhh bedoeling...' Zeg ik zachtjes. 'Ja dat had ik gemerkt....' Zegt ze terwijl ze het zo ongemakkelijk mogelijk probeert te maken. Volgensmij geniet ze hier echt van. 'Ik heb een vriendin..' 'Ja sorry hoor maar het is niet mijn probleem dat je een vriendin hebt die het waarschijnlijk toch wel met je uit gaat maken.' Damn denk ik in mezelf, ik weet niet wat ze doet maar het is raar. Ik krijg er een ligt gevoel van in mijn hoofd. Ik kijk haar aan maar ze kijkt niet terug. Ze drukt haar lippen opelkaar. 'Uhm wil je misschien wat drinken?' Vraag ik om de ongemakkelijken stilte te verbreken. 'Dioni dit is ook mijn huis dus ik weet ookwel waar alles staat hoor. Maar als je het toch aanbied pak dan maar wat redbull voor me.' Zegt ze half boos met een fake-smile. Ik pak het drinken en loop terug. Als ik de glazen bijna op tafel wil zetten glijden ze prongelijk uit mijn handen. Jelke schrikt een beetje en begint naar de vallende glazen en blikje te kijken. Ik kijk haar even verbaasd aan maar richt me dan weer snel op het glas en blikje. Net voordat ze de grond raken staan we weer recht op de tafel. Weer kijk ik verbaasd en kijk dan naar Jelke ze probeert een beetje aardig te lachen wat haar totaal niet lukt. 'the fuck?!' Zeg ik. Dan begint Jelke te grinniken. 'Dat wou ik net dus ook zeggen!' Ik kijk haar raar aan. 'Kom je nog zitten of blijf je daar staan?' Vraagt ze terwijl ze een grote slok van haar red bull neemt. Snel ga ik langs haar zitten. Ik denk dat ik dit maar allemaal moet vergeten en het Rose ook niet moet vertellen. Het was een ongelukje en Jelke is tenslotte een soort van mijn zus. Als ik het tegen Rose vertel veroorzaak ik alleen maar onodige ruzie. Jelke zit er ook helemaal niet mee dus ik doe gewoon moeilijk. Ik ga wat dichter langs haar zitten, omdat het gewoon kan. Jelke kijkt raar naar de openplek waar ik op ga zitten. We kijken elkaar aan. 'Vertel me iets over je?' Vraag ik om de ongemakkelijke stilte ter verbreken. Ze kijkt me heel dringend in mijn ogen aan en begint wat verleidelijk te kijken. Weer krijg ik zo'n ligt gevoel in mijn hoofd. Onze hoofden komen dichter bij elkaar en onze lippen raken elkaar. Ik pak haar bij haar gezicht vast. Langzaam maken we allebei onze mond open en draaien onze tongen rondjes om elkaar heen. Ze komt op mijn schoot zitten en drukt haar lichaam tegen het mijne aan, ik begin het heet te krijgen. Ze trekt ongeduldig haar shirt over haar hoofd en ik doe het zelfde. Als onze lippen elkaar weer vinden begin ik wat te pleure met haar BH die maar niet open wilt gaan. Ik voel haar lachen tegen mijn mond waardoor ze prongelijk op mijn tong bijt. Uit reflex trek ik mijn hoofd terug. 'Sorry' Zegt terwijl ze bloost. Ik begin haar weer te kussen. 'Dioni?' Hoor een gebroken stem zeggen. Het is niet die van mam of de vader van Jelke. Ik duw Jelke snel van me af en ze pakt gauw een kussen om haar lichaam te bedekken.