SOMETHING LIKE FATE

🍀Epilogue🍀

Gaya kahapon ay hindi ko namalayan na gumabi na pala. Alas syete na nang gabi pero hindi pa rin siya bumabalik. Inilagay ko sa tabi ko ang guitar tsaka inatupag na naman ang mga walang katapusang gagawin ko. Binuhay ko ang lamp shade na nasa center table at ito lamang ang nagbibigay liwanang sa madilim na office. Naghapon pala ang iyak ko. Hindi ko alam na mahaba pala ang oras na iniyak ko. Atleast gumaan ang pairamdam ko. My heavy heart turns light.

Sa wakas ay dalawang folder nalang babasahin ko. Para akong nagkaroon nag enerhiya nang makitang ito nalang ang gagawin ko. Alas otso na nang gabi nang matapos ako. Napansin ko ang itim na folder na may markang Contract with Attorney Alexander Vergara sa lamesa. I opened it and read the second page na sinasabi ni papa. Naroon nga iyon doon. May pirma sa ibabaw nang mga pangalan doon. William Fontanella, Helena Fontanella, Ashton Blake Vergara, Attorney Alexander Vergara. May pangalan din ako roon at ito lamang ang walang pirma sa ibabaw nito They all signed and agree with the contract. Bakit niya ako pakakasalan kung si Olivia na naman ang mahal niya diba? Kaya siguro niya ito isinama dito dahil wala na itong halaga. Tumayo ako at sakto naman ang pagbukas nang pinto. Pumasok siya sa loob na may dalang supot na may markang jollibee doon.

"Kumain ka na",aniya sa akin at binigay niya iyon.

"Sa bahay na ako kakain. Natapos ko na rin naman ang pinagagawa mo",sabi ko at nilagpasan siya. There is no reason to stay here. All things are clear to me and its clearer that crystals.

"No, stay",aniya sa akin.

"Marami pa akong gagawin",sabi ko at inayos ang bag ko.

Naramdaman ko ang paglapit niya sa akin. He take my both hands and press it against his. Napatingin ako sa kanya. I see sadness in his eyes when our eyes meet. "Ashton, I need to go",pilit kong kumuwala sa hawa niya pero hindi ko magawa. He was too strong for me.

"Adrianna, please stay. Stay with me again",aniya sa akin at umambang lalapit.

"A-Ashton, no. I can't",iling ko sa kanya. "I-I just can't",umiling akong muli sa kanya.

"Are you that heartless? Why can't you just stay with me just for tonight? Is he that important? Do you love him more?",tanong niya sa akin. "Tell me, do you love him more than me?",he ask again.

Hindi ako makasagot. Hindi ako umiling o tumango man lang. Para akong nawalan nang lakas sa naging tanong niya.

"Did he hug you tighter that I did? Did he make you happy last night? The vocalist said you and him are couple",aniya sa akin.

"You? Do you love Olivia? Why are you with her all the time?",tanong ko.

Nagulat ako sa sumunod niyang ginawa. Mabilis niya akong niyakap nang mahigpit at isiniksik niya ang kanyang mukha sa leeg ko. I can feel his tiny beards brushing against my neck. It gives me tickles.

"How can a man so in love with you love another?",bulong niya sa akin. "Mas mahigpit ba ito kesa sa yakap niya kagabi sayo? Do this hug give you happiness and fill-up your empty soul? Tell me what to do 'cause I'll do it without any hesitation just to get you back",aniya.

Naramdaman ko ang mainit niyang luha na dumaloy sa leeg ko. He is crying in my neck, again. He cried for me, again.

"I'm sorry for causing you pain all the time. I was so mad. Fuming mad at you. But I can't help it. Natalo nang pagmamahal ko sayo ang galit ko",gumalaw siya para baguhin ang pagyakap niya sa akin, mas lalong humigpit.

"Ashton, I can't breath",bulong ko sa kanya. Kumalas naman siya sa pagkayakap sa akin at yumuko. He looks like a very submissive wolf.

"Sorry",aniya sa akin. "Diba sabi mo hindi mo tatanggapin ang apology ko? Will, maybe it's time to do the same thing Ashton. Para naman sa sarili ko",sabi ko. Naluluha. Let's make a test one more time. Let's test how long this beast can take for his love for me. Totoo pa rin ba ito?. "I-I want to go home now. Pagod ako sa trabahong pinagagawa mo."

"Can I at least drive you home?",he offered. Tumalikod ako at tumango sa kanya.

"Of course",sabi ko. Lumabas ako at kasunod ko siya.

Tahimik kaming dalawa habang nasa loob nang kanyang sasakyan. Dumating na kami sa bahay kaya mabilis kong binuksan ang pinto at hindi na naghintay sa kanya para siya pa ang bumukas. "Thank you. Goodnight",paalam ko sa kanya. "Goodnight",mahinang sabi niya sa akin. Ngumiti ako at pumasok na sa loob. Dumiretso ako sa kwarto ko to freshen up at hindi ko na tiningnan ang sasakyan niya kung nakaalis na ba siya. After a quick shower ay pinatuyo ko ang buhok ko gamit ang puting tuwalya ko. Napadaan ako sa bintana dahil tiningnan ko ang cellphone ko kung may mensahe ba galing kay BJ pero wala naman.

Napatingin ako sa labas nang makita ko pa rin ang BMW niyang nakapark sa labas nang gate namin at nasa labas siya nakasandal sa sasakyan niya habang nakayuko at nakapamulsa ko. Kumunot ang noo ko at hindi na iyon pinansin. Aalis din iyan kapag napagod na iyan kakatayo diyan. Nang matuyo na ang buhok ko at humiga ako sa kama at nagbabasa nang mystery book. Hindi nagtagal ay bumuhos ang napakalakas na ulan. Tiningala ko ang langit galing sa bintana at wala ni isang bituin ang nakikita ko. Madilim ang kalangitan. Tumayo ako nang maalalang umalis na ba si Ashton pero nagulat ako sa nakita ko. He is still there. Hindi man lang siya pumasok sa sasakyan niya at hinayaan nag sarili niyang mabasa sa ulan. Hindi ko na naman sana papansinin dahil aalis iyan kapag giniginaw na pero tinamaan ako nang konsensya ko. I love him. I still love him and that's the truth. I can't let this chance gone.

Mabilis kong dinampot ang payong ko at patakbong bumama nang hadanan. Muntik na nga akong mahulog dahil sa pagmamadali ko. Lumabas ako nang bahay at nakita ko siyang nakasandal pa rin sa sasakyan niya. Nag-angat siya nang tingin sa akin nang binuksan ko ang gate. He didn't move. Nakatingin lang siya sa akin.

"What are you thinking? Gusto mo bang magkasakit?",inis na tanong ko sa kanya. He didn't asnwer. He didn't make a words at naglakad nalang palapit sa akin. Niyakap niya ako nang mahigpit kaya nabasa na rin ako kagaya niya. Hindi ko mabatid na kung tubig ba sa ulan o luha niya ang mainit na likidong lumandas sa leeg ko. Is he crying again?.

"I'm sorry for being a jerk. I'm sorry for eveything I've done to you. I'm sorry for causing you pain and tears. I'm sorry for everything, honey. Will you forgive me?", he's voice broke as he said those words.

"Ashton",singhap ko.

Lumuhod siya sa harapan ko na ikinagulat ko. Hinila ko siya patayo pero hindi ko kaya.

"Ashton, get up",sabi ko pero umiling siya. ''Ang awkward dahil boss kita at lumuhod ka sa harapan nang employee mo",I joked.

"I'm not the boss. It's you",aniya sa akin. "Binili ko ang shares nang Walmart at ipinangalan sayo. It's yours and not mine",aniya sa ikinagulat ko.

"Ashton are you crazy!?",napasigaw ako sa kanya.

"Maybe, I am. I'm crazy in love with you at mas lalo akong mababaliw kapag ganito tayong dalawa",he buried he's face to my tummy. "Please forgive me. I know I'm at fault for keeping secrets from you. I'm at fault for letting you go and for letting you give up on us",aniya pa.

"Ashton, get up. The ground is cold",utos ko. "I'm the boss here",sabi ko pero umiling siya.

"Sorry for not obeying you, but I won't get up unless you'll say yes to this?",inilahad niya ang singsing sa harapan ko. Napaawang ang labi ko dahil doon sa ginawa niya. Is he serious? Bakit may singsing?. "Are you willing to spend your life foreer with me? I promise I'll give you what you deserve. I'll be the man you can lean on, you can cry on, you laugh with, and I'll be the man who'll give you happiness that you want. Will you marry me Adrianna Marie Vergara?".

"Are you kidding me? Of course it a big yes",napasigaw ako.

Kaagad niya akong binuhat at inikot. He put me down in the ground at isinuot ang singsing sa akin. Siniil niya nang halik ang aking labi sa ilalim nang ulan. I don't know that kissing under the rain can be this romantic. I never know that kissing under the rain can be this happy. Sa mga drama ko lang iyon nakikita at ngayon ay naranasan ko na rin. This is happiness that I want. The happiness that I need. The happiness that I deserve. And the only man who can give me that happiness is Ashton Blake Fontanella alone. He is the man for me. He alone.

THE END