Kontes #Wattys2015

Olay Mahallinde.

Faydee-Can't Let Go ile okuyun.

(Ertesi Gün)

Barodius balkona çıkmış korkuluklara dayanarak manzarayı izliyordu.Odasına gidi,komodinin üzerindeki sigara paketini ve çakmağını aldı.Balkona çıkmaya gerek bile görmeden sigarayı yaktı.Balkona geri döndü.

Sigaradan bir nefes çekip havaya doğru üfledi.Genelde sigara olayını abartmazdı.Nikotine çok ihtiyacı olduğu zaman ve ortama ayak uydurmak amaçlı sigara içerdi sadece.

Rue'nun evinde yatan,etrafı kan gölüyle çevrili cansız bedenden tam anlamıyla habersizdi.Ağzına dolan dumanı manzaraya doğru üfledi....

(Yarım saat sonra)

Barodius'un cep telefonu çaldı.Telefonun ekranındaki numarayı görmesiyle hemen telefonu açtı.

-Efendim Kazarina?

-Efendim çok kötü bir şey oldu!

-Ne oldu?

-Telefonda konuşulacak bir konu değil,yüz yüze görüşmemiz lazım.

-Tamam nerede buluşalım.

-Kantindeyim ben.

-Tamam geldim.

Barodius endişesiz bir merakla kantine indi.Kantine indiği anda kireç gibi bir suratla tek başına oturan Kazarina'yı görünce merakı daha da alevlendi.

-Ee Kazarina,ne seni bu kadar meraklandıran?

-Bayan Rue..

-Onun ne yaptığı beni ilgilendirmez Kazarina,ayrıldık biliyorsun.

-Ölmüş.

Barodius'un yüz ifadesi birden felce uğradı.Gözleri kocaman oldu ve dudakları titremeye başladı.

-Ne dedin sen?

Sesi bir fısıltı gibi çıkmıştı.

-Olay Mahalline gelmeniz gerekiyor.

Yavaşça başını salladı.

-Tamam.

(Rue'nun evinde)

Barodius ve Kazarina evin bahçesine girdiler.Sokağın başından itibaren evin önüne kadar bir sürü gazeteci ve polis arabası vardı.

Polis ve dedektifleri yararak eve girdiler.Bir o kadar sivil ve üniformalı insan içerideydi.

Baradius Kazarina'yı takip etti.Kazarina durdu.Barodius Gill Airzel ve Stoica'yı fark etti.İmparator soğukkanlılığını korumaya çalışarak konuşmaya başladı.

-Rue nerede?

-Siz gelmeden götürdüler.

Kazarina kollarını kavuşturdu.İç geçirdi.

-İntihar etmiş efendim.

Gill devam etti

-Bileğini kesmiş.

Baradius'un suratı bembeyazdı.Diğerleri de bu olaydan oldukça rahatsızdı.Bu sevimsiz konu hakkında daha fazla konuşmadan öylece dikilip durdular.Ta ki otoriter görünümlü,uzun boylu,geniş omuzlu sarışın bir adam olan polis memuru Bay Lionel gelene kadar.

-İmparatorum,leydim,lordlarım.

-Buyurun bay Linoel?

-Bayan Rue'nun ölümüyle ilgili olarak doktorlardan rapor geldi.Doktorlar eğer her iki bilek de kesilmiş olsaydı intihar süsü verilmiş bir cinayetten şüphelenilebileceğini,ama her şeyiyle Bayan Rue'nun vücudunun intihar etmiş birine ait olduğuna emin olunabileceğini belirttiler.

Tüm takım başlarını salladı.

Kazarina ve Gill'in bakışları bir an göz göze geldi...

(Aylar sonra)

Barodius çok zor günler geçiriyordu.Depresyona girmişti.Devlet işlerinden iyice el etek çekmişti.Antidepresanlarla ayakta duruyordu.Odasından çıkmıyordu.Düzenli krizlere giriyordu.Krizleri çok sık ve ağır oluyordu.Hep bembeyaz bir suratla dolaşıyordu.Aslında "dolaştığı" da söylenemezdi.Odasının koridorunda süzülür gibi gidip geldiği zamanlarda görünürdü sadece.Psikiyatrist ona bir sürü ilaç yazmıştı.Her geçen gün daha kötüye gidiyordu.Devletin tüm işleri Kazarina ve Gill'in üstüne yıkılmıştı.İkisi de arkadaş olarak Barodius'a destek olmaya çalışıyordu ama o kendini bir noktaya çekmişti.Kendinden başka kimseyi almıyordu oraya..

Aylar böyle geçti.

Zamanla düzelmeye başladı Barodius.İşlerinin başına geri döndü.Bu uzun,zorlu ve sancılı bir süreçti.Sigarayı abartmıştı.Psikologlar şizofreni ya da o tarz ciddi bir hastalığa dönmesinden çok endişeleniyorlardı.İlaçlar krizlere iyi geliyordu ama çok değil,azıcık bile fazla kaçacak olsa ağır ve sancılı bir ölüme sürüklüyordu insanı.

Kazarina ve Gill'in fazla bir vicdan azabı çektiğini söylemek zordu.Yıllardır arkadaşınız olan bir insanın böylesine acı çektiğini,hele ki bu acıya sizin sebep olduğunuzu düşünecek olursanız bu vicdanınızı çok rahatsız edecektir ama onların hiç böyle bir derdi yoktu.Kazarina Barodius'un elinden Rue'sunu alacağına yemin etmişti zamanında.Kendisine göre tek yaptığı sözünü tutmaktı.Gill da geçmişin izleriyle Rue'nun bunu hak ettiğini düşünüyordu.

İntikam hırsı gözlerini öylesine bürümüştü ki çocukluk arkadaşlarının çektiği bu derin ıstırabı görmelerine bile engel olmuştu...

Selam.Öncelikle her zamanki klişe özürümü dileyeyim:Yeni bölümler çok geç geldiği için özür dilerim.Ama hiç bir şey gelmiyor aklıma.Telefonla bakışıyoruz.Kışın göründüğü kadar kolay değilmiş bu.Anlayışla karşılayacağınızı umuyorum.

İkinci olarak,bu aralar The Vampire Diaries serisine bayağı takmış durumdayım.Günde iki üç bölüm izliyorum.Ve bu dizinin konusunu istemsizce bu hikayenin karakterlerine uydurdum kafamda.Bu hikaye bitince ayrı bir kitap olarak vampirli versiyon gelecek.Bu versiyonu da beni tvd hayranı yapan (kendisi de öyledir.) bloody_angel5 kullanıcısına ithaf ediyorum.Vamp.versiyon olayından ilk ona bahsetmiştim ve merakla beklediğini söylemişti.Sık dişini kanka azıcık :D

Sizi seviyorum.İyi okumalar :)