Rehine [ZeyKer]

9. Bölüm - Zor günler!

Selam arkadaşlar. Beğeni ve yorumlarınız beni gerçekten çok mutlu ediyor. Diyecek bir şey bulamıyorum. Hepiniz harikasınız. Sizi seviyorum.

Hikayenin gidişatıyla ilgili bir şey söylemek istiyorum. Zaten hikaymiz ebeveynler kategorisine giriyor. Ve hikayede bir zaman sonra ara sıra, tam olarak olmasa da  +18 bölümler gelecek. Okumak istemezseniz anlarım ama ben böyle başlamıştım bu hikayeye. Başlarda entrikalar yaptım ama ilerleyen zamanlarda çok güzel bölümler göreceğiz inşallah.Bu yüzden konuları hızlı geçip 1 ya da 2 bölüme onları sevgili yapacağım.Tüyoyu da verdim gitti.Umarım seversiniz.Düşüncelerinizi eksik etmeyin lütfen. Fikirlerinizi değerlendirmeye çalışırım.

Beğeni ve yorumlarınızı da eksik etmeyin canlarım. Teşekkürler.

İyi Okumalar :)

Zeynep'in Ağzından

Zaman durdu.

Onları öyle gördüğümde içimde bir şeyler değil,bir çok şeyler koptu.

Filmlerde, dizilerde,okuduğumuz  kitaplarda derlerdi de inanmazdım.

Ayrılık acısı mı desem,aldatılma mı?

Aldatılma mı? Hah! Diyemem ki?

Sanki sevgilim miydi de aldattı beni?

Ben hep kendi kendime gelin güvey oldum.

Kısaca kendim ettim,kendim buldum.

Beni en çok üzen şey,evde ben varken o kızı getirmesiydi.

Yani benim gittiğimi düşündü herhalde bilmiyorum ama..

Ondan vazgeçmeyeceğimi söylemiştim,bana ne yaparsa yapsın bırakmayacağımı..

Ama ben böyle olacağını hiç bilmiyordum.

Beni görmezden geleceğini tabiki tahmin ediyordum ama, bir kızla onu o halde görünce burada kalacak kadar da gurursuz değilim ben.

Hem belki ondan uzaklaşırsam onu unuturum ha?

Odama geldiğimde gözyaşlarım sicim gibi akıyordu.

Üç beş parça eşyamı toplayıp merdivenlerden inmeye başladım.

Kerem arkamdan bağırıyordu.

Bağırsın. Bu saatten sonra bağırsa kaç yazar?

Dışarı çıktım,nereye ve nasıl gideceğimi bilmiyordum ki ben.

Yol kenarından yürümeye başladım.

Beş dakika sonra yanımda bir araba belirdi. İçindeki adamı tanıyordum. Ufuk'tu bu.

Kerem'in adamı.

Normalde kabul etmezdim ama tek şansım oydu.

Bu, ya ben, ya da o akıllanıncaya kadar Kerem'den isteyeceğim son iyilikti.

~~~~~~~

Kerem'in Ağzından

Zeynep'in gittiğini görünce ne mi hissettim?

Köpekler gibi pişman oldum neden mi? 

Çünkü gerçek hislerimin farkına vardım.

Allah benim belamı versin.

Keşke Can'ı dinleseydim, o hataya düşmeseydim.

FLASHBACK GİRİŞ