Rehine [ZeyKer]

11. Bölüm - Aşk diye!

Selam Arkadaşlar. Romantikliğin dibine vurmak istediğim bir kaç bölüm var önümüzde. Arada da mutlu olsunlar değil mi? Bu arada; Yorum ve voteleriniz beni çoook mutlu ediyor. Teşekkür ederim hepinize. Umarım güzel bir bölüm olmuştur.  Yine bekliyorum beğeni ve yorumlarınızı.Multimedia alıntıdır.

İyi Okumalar :)

Zeynep'in Ağzından

Mutlu geçen dansımızdan sonra iki pufu yan yana getirip birleştirdik ve Kerem beni göğsüne çekerek oturttu. 

Beline sarıldım.

Allah'ım ne kadar mutluyum ben ya! İnşallah bozulmaz. Çünkü bana bir rüyaymış gibi geliyor.

K-Zeynep? Neden belimi sıkıyorsun?

Belini mi sıkıyormuşum? Gerçekliğini böyle mi kontrol ediyorsun Zeynep? Hah! Aferin sana?

Ayyy! Rezillik! Hii? Ne desem acaba?

Z-Gerçek misin diye kontrol ediyordum da!

Ama,ama... Ben böyle demiyecektim ki? Neden beynim başka düşünüyor,ağzımdan başka bir laf çıkıyor benim ya? Dengesizlikte çığır açtım yeminle.

K-Sen ciddi misin?Ahahahah.

Gül tabi anca gül sen! Rezil olan ben!

Z-Ya gülmesene? Sana diyorum!

K-Neden öyle düşündün? Aahah. Gerçeğim bu arada. Hahaah.

Z-Ya her şey çok hızlı gelişince bilemedim ben? Neyse gülme artık!?

K-Ahahah. Ne yapayım? Durduramıyorum kendimi!

Karnına bir tane patlatttım. Ayy! Baklavalar da pek hoş! Neyse konumuz bu değil!

Z-Sana gülme dedim! Biraz daha gülersen gideceğim bak!

Dondu kaldı. Öyle demese miydim ki ya? Çok mu ciddi oldu bu? Daha ilk günden! Of Zeynep!!

Baya da sinirlendi!

K-Zeynep! Sakın böyle bir şeyle tehdit etme beni! Tamam mı?

Z-Kerem ben şey özür dilerim. Birden oldu. Ben kasten yapmadım!

Beni kendine biraz daha çekti. Neyse ki ucuz yırttım. Zaten şurada sevgili olalı ne kadar oluyor? Ben de tutmuş saf saf tehdit ediyorum. 

Kafamı kaldırıp yanağına bir öpücük kondurdum.

Z-Kerem?

K-Efendim?

Z-İyi ki o gün,beni kaçırmışsın.

K-İyi ki Zeynep! Kötülük yaptığımı düşünürken,aslında hayatımın tek iyiliğini yapmışım ben!

Romantik de olurmuş.! 

Z-Sen neden vazgeçtin bu intikam işinden Kerem? İkimizin de aileleri suçlu olduğu için mi? Başka bir şey mi var ?

Yüzünde bir kararsızlık ifadesi belirdi. Anlatmadığı bir şey mi var acaba?

K-Ya bak! Aslında ikimizin uyuduğu o gece vardı ya hani? Ben bir rüya-belki de kabus- görmüştüm.

Z-Evet,hatırlıyorum.

K-İşte o gün rüyamda annemi,abimi ve babamı görmüştüm. Bizim bazen gittiğimiz bir kulübe vardı. Ormanın içinde. Neyse işte oradaydılar. Ben de gitmiştim. Babam bana intikam işinden vazgeçmemi söylemişti. İşte değmez falan da demişti.Neden diye sorduğumda,  vazgeçmemin bazı şeyleri değiştireceğini söylemişti. Sonra Onlar gitmişti. Ormalık alandaki yolun sonunda kıvırcık saçlı bir kız vardı. Işıklar içinde parlıyordu. Sen kimsin,diye bağırıyordum ama cevap vermiyordu. Ama o sendin Zeynep! Sen benim aydınlığım,doğru yolumdun.Hayatımın aşkını rüyamda bile görmüştüm yani ben.