Rehine [ZeyKer]

21. Bölüm - Benimsin!

Selam Arkadaşlar.

Bu bölümün ithafı gbcanker'e gidiyor. Umarım beğenirsin canım. :)

İthaf isteyenler yorumlarda belirtebilir.

Bu bölüm dediğim gibi +18 var. Bir yerlerden buldum buluşturdum yazdım artık. Nasıl oldu bilmiyorum? Gelen yorumların çoğu açık olması yönündeydi. Başını belirteceğim okumak istemeyenlere duyrulur.

Gif temsili ZeyKer. (Biraz ayıp bir gif oldu sanki agshdjh!)

Şarkıyı da başlarda Zeynep sahnelerinde dinleyebilirsiniz.

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.

İyi Okumalar :)

Kerem'in söylediği şey ile donup kaldım.

Z-Sen ne-reden?

Şok olmuştum. Ben öğreneceğini tahmin etmiyordum.

Bana sarılmayı bırakıp karşıma geçti.

Çok sakin gözüküyordu ama yüzünde unuttuğum bir şey vardı.

Gözlerindeki hayal kırıklığı...

Z-Be-ben özür dilerim.

K-Ne sandın ki Zeynep? Geçmişte yaşanılan bir şeyden dolayı seni yargılayacağımı mı? Sana kızacağımı mı,sana küseceğimimi mi? Ne sandın? Şu an tek sinirlendiğim ve kırıldığım nokta bana yalan söylemen. O it herif bana eski sevgili olduğunuzu söylediğinde aklıma gelen ilk şey ne oldu biliyor musun? Bana nasıl yalan söylediğin! Neden yalan söylediğin. Sence aklıma bunun gelmesi kızma belirtisi mi? Ne? O bunları söyleyince donup kaldım orada. Aramızı bozmak için yaptığını anladım ve yine seni savundum. O bana yalan söylemez dedim.

Sözleri canımı çok fazla yakmıştı.

Ses tonu gittikçe artıyordu.

Bana bunları yaşatsa bende çok kırılırdım.

Gözlerime dolan yaşları akıtmamak için kendimi sıkıyordum ama başarılı olamıyordum.

Z-Lütfen,lütfen affet beni Kerem! Özür dilerim ben bilemedim. Söylemek istedim ama yapamadım. Kendimi senin yerine koyamadım. Çok özür dilerim lütfen.

Boynuna sarılmak içi öne atıldığım sırada benimle birlikte geriye doğru gitti.

K-Yapma Zeynep. Şimdi gelme yanıma. Daha fazla kırma beni. Kafamı dinlemeye ihtiyacım var.

Kapıyı çarpıp gitti.

Olduğum yere oturarak ağlamaya başladım.

Ben sonuçlarının bu kadar ağır olacağını bilsem söylerdim.

Söylediği sözlerde haklıydı.

Ben yanlış yapmıştım.

 ★☆★☆★☆★☆

Saat gece yarısını geçmişti ama Kerem hala gelmemişti.

Ağlamaktan gözlerim şişmişti.

Kızlar beni bir kaç defa aramıştı ama telefonlarına cevap vermemiştim.

Kerem'in nerede kaldığını deli gibi merak ediyordum.

Ne kadar bana kızgın olsa bile eve gelmeliydi.

Beni yalnız bırakmamalıydı.

Kendimi haklı çıkarmak için ürettiğim fikirler bir bir suya düşüyordu.