Selam Arkadaşlar.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramınız Kutlu Olsun. Ne mutlu Türk'üm diyene!
Tatilden yararlanarak size bölüm yazmaya çalıştım. Umarım beğenirsiniz.
Multimedia temsili.
Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi Okumalar. :)
3 Ay Sonra
Zeynep'in Ağzından
Üç aydır ritüelimiz haline gelen gecenin bi vakti ağlamayla hızla yerimden fırlıyorum.
Yarın Kerem'in önemli bir toplantısı olduğu için bu gece daha da bir hızlıyım. Günlerdir O da çok uyuyamıyor bugün biraz dinlensin.
Mert'in odasına gelip, O'nu kucağıma alıyorum. Biraz olsun sakinleşmesi beni mutlu ediyor.
Z-Annem, acıktın mı sen?
Belli belirsiz mırıltılarına gülümseyip yanağını öpüyorum. Sonrasında da emzirmeye başlıyorum.
Üç ay içinde harika günler geçirdik.
Başlarda çok sessiz duruyordu. İlk bir hafta o kadar sessizdi ki bizimkiler de şaşırıyordu.
Zaten ne olduysa sonrasında oldu.
Uyku düzenini oturtma beslenme saatleri derken bugünlere geldik. O'na o kadar alıştım ki..
Başlarda yapamam mı ki acaba diye kendi kendime düşünüp durduğum tüm düşüncelerim uçtu gitti. Zamanla gözümüzün önünde büyümesi bizi de hayli mutlu etti.
Herkes hatta Yağmur bile anne olunca cok değişiyorsun deyince inanmamıştım ama gerçekten de öyleydi.
Z-Canım benim.
Yavaş yavaş uykuya dalarken şefkatle O'na baktım.
Böyle günlerde yardımcı olması için yanımda bir annem olmasını ne de çok isterdim.
Neyse ki anne sıcaklığını veremese de yanımda arkadaşlarım en önemlisi sevdiğim bi adam vardı.
K-Canım?
Z-Kerem?
K-Uyanmış mıydı?
Z- Hıhı, acıkmış herhalde. Sen niye uyandın?
K-Öylesine, yanımda seni göremeyince bir bakayım dedim.
Z-Bensiz uyuyamıyorsun değil mi?
K-Ne yalan söyleyeyim, evet!
Z-Ahaha canım. Neyse sen git geliyorum şimdi.
Gelip oğlumuzun başına bir öpücük bıraktıktan sonra gitti.
Geceliğimi düzeltip eline bir öpücük kondurduktan sonra beşiğine bırakıp üstünü örttüm.
Doğumdan bu yana aynı odada kalsak da fazla alışmaması için geçen hafta odaları ayırmıştık.
Doktor öyle yapmamızın herkes açısından iyi olduğunu söylemişti.
Ne kadar yanımda olmasını istesem de hak vermiştim. Hem aramızda en fazla on adımlık bir mesafe vardı.
Yine de birşey olacak korkusu yaşadığım için paronayaklık yaptığımı düşünüyordum.
Son kez bakıp odadan çıktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rehine [ZeyKer]
Fanfiction-Git! -Gitmeyeceğim. -Sana git dedim! -Ben de sana gitmeyeceğini söyledim. -Neden? -Seni seviyorum. Ardından beni kendisine çekti ve dudaklarımızı birleştirdi.