Rehine [ZeyKer]

39. Bölüm - Sen çok iyi bir baba olacaksın!!

Selam Arkadaşlar.

Bölümlerin kısalığının ve geç geldiğinin farkındayım.

Beğeni ve yorumlara teşekkür ediyor, eleştiri tarzında varsa yorumlarınızı da bekliyorum. Eksik etmeyin lütfen.

Şimdiden bayramınızı da kutluyorum. Umarım sevdiklerinizle, mutlu ve huzurlu olur.

İyi Okumalar. :)

Zeynep'in Ağzından

Ne yani sevinmemiş miydi?

Z-Kerem?

K-Zeynep şaka mı gerçek mi?

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapadım. Rüyada falan mıydım?

Z-Neden böyle bir konuda şaka yapayım ki? Sen, sen istemiyor musun?

Yatakta hafif doğruldum. İstemezse ne yapacağımı bilmiyordum. Aniden söylemekle hata mı etmiştim.

Gözlerini odada gezdirip ayağa kalktı.

Kapıdan çıktığında dolan gözyaşlarımı sildim. Bir dakika geçmeden açılan kapıyla başımı kaldırmadım. Kerem beni yataktan kaldırrark dudaklarıma yapıştı. Başta karşılık vermesemde sonradan dayanamadım.

K-Özür dilerim güzelim.

Kulağııma fısıldadğı sözle O'na dayandım.

K-Şaşırdım çok şaşırdım. Yapamam sandım. Ama hiç biri senden ve sizden önemli değil. Semn yanımdaysan her şey hâllolur. Kapıdan çıktığımda ne yaptığımı düşündüm. İsityorum Zeynep. Ben de baba olmak istiyorum.

Z-Neden böyle davrandın ki? Kalpten gidiyordum burada.

Göğsünden ittirip banyoya doğru yürümeye başladım.

Kolumdan tuttu.

K-Ya Zeynep saçmalama. Birden söyleyince inanamadım. Dengesiz biriyim hem biliyorsun.

Z-Tamam.

Kolumu kurtarıp kendimi banyoya attım. Biraz trip yese iyi olurdu. Onun kadar ben de korkmuştum çünkü.

Kısa bir duş alıp banyodan çıktım. Hızla üzerimi giyinp aşağıya indim. Artık kendime bakmam gerekiyordu.

Üstelik bu haberi bizimkilere de vermemiştim. Neyse. Biraz daha bekleyebilirdi.

Kolay ve pratik yemekler yapmaya başlarken neden çok heyecanlanmadığımı düşünüyordum.

Tabiki heyecanlanmış, sevinmiştim. Ama normal biri gibi davranmamıştım. Hoş normal biri nasıl olurdu ki?

Bizim çift olarak normal olmadığımızı da hatırladım. Ah! Biz niye böyleydik?

Patatesleri karıştırıp baharatı ekledim. Kerem neredeydi ki? Bahçeye açılan kapıdan baktığımda yüzdüğünü gördüm.

Stresini atmak içindi büyük ihtimalle.

Kafamı sallayıp yemeğime döndüm. Böyle olmamalıydı.

Bir yarım saat sonra ye ek hazır olmuştu. Kokuların arasında iyice acıkmıştım. Televizyonda film izleyten Kerem'e seslendim.

Z-Hadi gel yemek yiyelim.

Kırgınız diye yemek yemeyecek değildi.

K-Ben yemeyeeğin.

Öyle miydi?