Mr. Rich meets Miss Nobody (COMPLETED)

12-My Crying Shoulder

12 - My Crying Shoulder

Azalea:

Pinipigilan niya ang matawa. Nakikita niya ang sunod-sunod na paglunok nito dahil sa paggalaw ng adams apple ng lalaki. Nawawalan na rin ito ng kulay at nakakatawa rin ang paglaki ng mga mata nito sa sinabi niya.

'No way. Imposibleng takot siya sa ipis.'

"Zale, tell me you're kidding" he gritted between his teeth habang pinipigilan ko naman ang matawa. Takot nga ang lalaki sa insektong ito at somehow, I am enjoying this view.

Umiling-iling ako sabay sabing "Hindi ako nagbibiro, Zach. .. May ipis sa ulo mo." Seryoso rin ang mukhang ipinukol ko sa kanya. Hindi ko naman pwedeng sirain ang moment na 'to noh? Pagbilang ng tatlo... dalawa... isa...and...

Nakita ko ang mabilis at natatarantang pag papag-pag niya sa ulo niya at ganun na lamang ang pagkaripas na pag-akyat nito sa kama nang makita ang kawawang species na nahulog mula sa ulo niya at gumapang sa may paanan niya.

Takot na nakapatong ang paa nito sa duluhan ng kama at nakahawak ang dalawang kamay nito sa balikat ko.

Tiningnan ko ito sandali sa walang kakulay-kulay na mukha niya bago humagalpak ng tawa.

"Takot ka sa ipis?" Nangingilid na ng luha ang mga mata ko sa tawang hindi pa rin tumitigil. "That was so epic, Zach... I can't believe it." Napakunot lang ang noo nito habang pinagmamasdan niya ang walang tigil na pagtawa ko dito. Less with the fact na ang lapit-lapit nga pala niya sa akin at sa posisyon niya ngayon ay para siyang nakayakap.

But I can't help myself not to laugh it loud, he was so funny and that was the most enjoying show I have ever seen.

Who would have thought that Zachary Ridenfield has this hidden secret? The almighty Zachary has still its flaws despite of his popularity and richness, behind those strong and arrogant sides of him he still have some secret that you wouldn't believe. And that was the most honest reaction I have ever seen from him. The true him that only shows he also possesses weaknesses.

And I'm glad I found it out. At least, I have something to bargain him when the time comes that he has to do pranks again. The thought of that make me slowly regain myself and smiled.

"You're not playing around me, are you?" seryosong tanong nito hindi pa rin inaalis ang pagkakahawak niya sa balikat ko.

"Oh, come on, Zach." I smiled at him widely. "You should be honest with yourself, you're afraid of cockroaches."

"I admit I do. But that doesn't mean you have to make fun of it, you know." Nakangiti na ring tugon nito sa akin.

'Oh, my gosh why he's too close?' ngunit hindi ko pinaramdam sa kanya ang mabilis na naman na pagtibok ng puso ko.

"Why? It's just so fun to see you scared of some small species, you know." Panunudyo ko pa rin dito. This is my time na makabawi naman sa kanya.

"You would never want to do that, honeybunch." Isa iyong babala na nakapagpalis ng ngiti sa mukha ko. He leans closer to me until our faces are inches away. And with this closeness I can feel his breath in my face and it sends me sparks in my whole system. I feel like I'm tickled by it.

Tiningnan niya ako sa mga mata and same with him ay nakipaghabulan din ako sa pagtitig sa mga mata niya. I don't know kung imagination ko lang ba 'to o sadyang nakikita ko ang parang pangungulila at sinseridad sa mga mata nito. Parang may ibig sabihin ang mga titig niya na hindi kayang ipaliwanag ng bibig niya. I feel something in his eyes that makes me want to stay like this even for just a little time.