KS#2: Three Pieces (COMPLETED)✔

KABANATA XI

KABANATA XI

Hinintay ko muna si Ysmael bago ako pumasok sa loob ng gusali. This should be done like two weeks ago pero hindi natuloy dahil sa malakas na bagyo. Habang ako ay naghihintay sa kanya naglalaro muna ako sa cellphone. I was busy playing but somebody tapped my shoulder and I immediately towered my head.

"Ang tagal mo naman," nakasimangot kong sabi sa kanya. Tumawa lang ang gago sabay kuha ng mga folders sa kamay ko.

"Hindi pa naman ako late ah? Teka, bakit ang sungit mo?" nang-aasar niyang wika. I rolled my eyes.

"Pumasok na nga tayo. Naghihintay na siguro sila sa atin." sabi ko nalang sa kanya.

Pumasok kami ng sabay ni Ysmael. Ang gago hindi mawala ang ngisi. I'm sure nagpapacute lang iyan para mapansin ng mga kababaehan dito. Napa-ikot na lamang ako ng mata sa kanya.

Nang pumasok na kami sa main office agad kong nakita ang pagmumukha ni Sancho. Wait. Anong ginagawa niya dito?

"So, let's begin?" mukhang kami na lang ang hinintay nila kaya nagsimula kaagad ang pag-andar ng powerpoint.

"It was awesome but I want to know what would be the connection to the people behind the new and modern style of your art?" si Sancho ang nagtanong kay Ysmael. Ngumisi ang gago at humarap kay Sancho.

"This style represents happiness but not only that Mr. Montemayor the style also gives motivation and inspiration to the other people."
Walang reaksyon si Sancho.There was an astonished silence.

"Else?" Ilang minuto bago nagsalita si Sancho. Grabe, kinabahan ako kay Ysmael pero ang kaibigan ko full confidence parin. Nakangiti kahit parang reject na ang proposal niya.

"How about you, Miss Saurez? Can you help your partner?  Explain to me why did you both choose that style even it cost expensive." aniya. Kumabog ang puso ko sa pagbanggit niya sa akin. Lahat sila nakatingin. Hindi lang naman ako ang team ni Ysmael pero bakit ako? Kilala niya ako pero unfair naman ata?

I stood up and faced him. Kahit nanginginig ako sa kaba tumingin parin ako sa kanya.

"Our team both know about the entire cost and critically estimated everything but overall the proposal is not that expensive and a lot of things which is cheap in the market only if you are an expert for choosing a good quality material." tiningnan ni Sancho si Ysmael.

"How about fifty percent?"
Nanlaki ang mga mata ko roon. What the... Nakita ko rin ang reaksyon ni Ysmael. Nakita ko roon ang taka at galit.

"Sir, can I ask why fifty percent? We have a deal already about this."
Sancho shrugged. He then faced me. Napakuyom ang kamay ko. Ano na naman ang pinaplano niya ngayon?

"Yes, but the rest of the shares will through if the proposal will be done good."

"But you said - -"

"I doubt your proposal. You want the shares right? Do your part to have it. Meeting adjourn."
Tumayo si Sancho at lumapit kaagad ang secretary niya. Agad siyang lumabas sa silid. Napatingin ako kay Ysmael. Napakuyom siya ng palad.

"Tangina. Bakit hindi niya sinabi kaagad? Bibili pa tayo sa ibang bansa!" napuno ng galit at bigo ang nakita ko kay Ysmael.

"It's okay. Baka magbago pa ang isip niya." sabi ko. Pero umiling lang si Ysmael. At binitbit ang kanyang laptop. Naiwan akong mag-isa sa silid. Tinawagan ko kaagad si Papa kung okay ba ang negosyo niya.

"Mag-iingat ka lage anak ha? Sabi ng mama mo pag-uwi mo daw bibilhan mo siya ng bagong sapatos at bag." napangiti ako.

"Opo, pakisabi rin sa kapatid ko pa na mag-iingat din siya lage."