Hırsız

Herşey

Çınar,delice bir hızla giderken,ben olduğum yere büzmüş,korkuyla yola bakıyordum.Çınar,çok yakışıklı gözüküyordu.Hayran hayran ona bakarken,Toprak:

-Abba neden bu abbiye hayan hayan bakıyoşuuuun?

Toprak'ın bu sözleri üzerine,Çınar gülerek bana baktı.Ben ise:

-Anlamadığım bir şey var.Biz,dün bana çamur sıçratmanla tanışmadık mı?

ÇINARIN AKAY

Bu soruyu sormasıyla,donup kaldım.Ne diyecektim yani,aslında 2 yıldır seni izliyorum.Çok güzelsin ve 2 yıldır bu fırsatı bekliyordum.Dün sana çamur sıçratmamda,tesadüf değil,bir planın parçasıydı mı diyecektim.Hayır,kesinlikle doğruları söyleyemezdim.O yüzden susmayı tercih ettim.Özel hastaneye geldiğimde,Alev:

-Hayıııır,devlet hastanesine götür beni.Özel hastaneyi ödeyecek param yooook,diye bağırdı.Ben ise,koca tabeladaki yazan ÖZEL AKAY HASTANESİ yazısını gösterip:

-Burası benim hastanem.AKAY HOLDİNG,ÖZEL AKAY KOLEJİ veya daha bir çok şeyde bana ait,dedim.Ben,Çınar Akay'dım.Tabii öyle olacaktı.

Alev'i kucakladım ve Toprak'ın elini tuttum.Sonra onları hastaneme soktum.Danışmadaki kişiler,bir bana,bir kucağımdaki afete bakıp:

-Hoşgeldiniz Çınar Bey,sorun neydi,diyorlardı.Ben ise Alev'i,deneyimli doktorlarıma bıraktım.

Kızın bacağını batticonla yıkadılar,ve sardılar.Tabii bunu yaparken,hastaneyi inletecek kadar çığlık atmayı unutmadı Alev.Hatta,aşağıdaki doktorlar yukarı çıkıp:

-Deprem mi oluyor Çınar Bey,dediler.Tamam,saçmalıyorum.O kadarda değil.Ben,o sırada Toprak'ı almış kantine götürmüştüm.Karnını bir güzel doyurdum.Acıkmış yavrucak.

Sonunda yukarı çıktım.Alev'in işlemi bitmişti.Alev'in adını tabii ki hatırlıyordum.Ama bunu belli etmeden:

-Adın neydi senin?diye sordum.

-Sanane.İyisi mi Hırsız diye bil beni.Yani herkes gibi.

ALEV ANATLI

-Peki senin adın ne?dedim bende ona.Adını tabii ki hatırlıyordum.Ama sormak hoşuma gidiyordu.

-Çınar.

-Bence sana Zengin Çocuğu demeliyim.

-Peki.

Beni,yine arabasına bıraktı.Sonra bana döndü:

-Peki Hırsız.Seni nereye bırakmamı istersin.

Bodrum'daydık.Cevap verdim:

-Arkaya dön.Oralarda bir sahilin kenarında büüyyüüük bir palmiye olacak.Onun yanına bırakabilirsin,dedim.Ama o,arkaya döneceğine,dümdüz devam etti.Ben,çığlıklar atarak karşı koymaya çalışsamda,beni villasına götürdü.