Hırsız

ÖN BÖLÜM

LÜTFEN OKUMADAN GEÇMEYİNİZ

BİLİYORUM SİZİ ÇOK BEKLETTİM AMA BU BİR YB DEĞİL BU BİR ÖN BÖLÜM YANİ BUNDAN SONRAKİ BÖLÜMÜN BAŞI.EVET SADECE BAŞI ÇÜNKÜ  SİZİ DAHA FAZLA BEKLETMEK İSTEMEDİM.BEN BU BÖLÜMÜ ACAYİP UZUN YAZDIM VE YAZMAYA DEVAM EDİYORUM.YANİ OLDUKÇA UZUN OLACAK.SADECE SİZİ BEKLETMEMEK İÇİN ÖN BÖLÜM YAYINLAYAYIM DEDİM.YANİ BU YENİ BÖLÜMÜN SADECE BAŞI.YENİ BÖLÜM ÇARŞAMBA GELECEK ÇÜNKÜ BAYRAM VAR BAYRAM TATİLİ OLACAK AMA BAYAĞI BİR UZUN OLACAK ÇOK UZUN OLACAK.İYİ OKUMALAR….

ÖN BÖLÜM

Hani bazen özgür olmak istersin.Kanatlanıp uçmak,yelken takınıp denizlerde yüzmek istersin.Hani bazen uzaklaşmak istersin.Her yerden.Herkesden.Her yerden.Sadece “ben ve kitaplarım”dersin ya.İşte o dönemdeyim şu an.Sadece uzaklaşmak istiyorum.Sadece kitaplarımı istiyorum.

Odama çıkıyorum ağır ağır.Hiç acelem yok.Kitaplığıma ulaşma vaktim bir asır geliyor.Umursamıyorum.Yine ağırdan alıyorum.Hemen Dan Brown’un yeni kitabını alıyorum “Cehennem”

İniyorum aşağıya.Meleğimin yanına.Ne de güzel uyuyor Alev’im.Her zaman ki gibi, melek gibi.Yaklaşıp öpüyorum onu.Uyurken ne de tatlı.Karşısında ki kanepeye oturuyorum.Eskilerden beri,çok eskilerden beri yardımcımız olan Sultan Ana geliyor yanıma.Sanki biraz mahzun.O da biliyor Alev’e olan aşkımı.O da biliyor ona ne kadar üzüldüğümü.

-Ne isterdiniz beyim?

-Bir limonata yapar mısın Sultan Ana?

-Elbette yavrum.

Sultan Ana mutfağa doğru giderken,arkama yaslanıp Alev’i izlemeye başladım.Ne kadar masum.Ne kadar güzel.Kalkıp üstüne battaniye örttüm.Üşümesin meleğim.

Sultan Ana geliyor yanıma.Limonatamı veriyor.Bacak bacak üstüne atıp,bir elime Cehennem kitabını,diğer elime limonatamı alıyorum.Mmmm,güzelll.

Keyif çatıyorum anlayacağınız.Kitapta yeni bir sayfa çeviriyorum.Kendimi kitapların büyüsüne kaptırıyorum.Bir anda Alev’de,lanet tümörde aklımdan uçup gidiyor.Sonradan  hatırlıyorum.Naptın sen Çınar?diyorum.Meleğini nasıl unutursun diyorum.

Bir anda bir sinir tüm vücudumu sarıyor.Her tarafıma ağrı giriyor.Kalbimden ince bir sızı yavaş yavaş bütün vücudumu sarıyor.Limonata bardağını duvara fırlatıyorum.

-Naptın sen Çınar?Naptın?Nasıl meleğini unutup keyif yaparsın,diye bağırıyorum.Sultan Ana beni sakinleştirmeye çalışıyor.Bir kaç hizmetçi yerde ki kırıkları topluyor.Sakinleşmiyorum.Sakinleşemem.

Devran çıkıyor meydana.

-Abi gel,diyerek yukarı çıkarıyor beni.Yatağıma yatırıyor.

-Dinlen,diyerek çıkıyor odadan.Yumuyorum gözlerimi.Sımsıkı.Ama hiçbir yer karanlık değil hala.Aydınlık.Açıyorum gözlerimi.Bir anda her taraf kapkaranlık oluyor.Aydınlık gidiyor.Uyuyamıyorum.

Kalkıp bir duş alıyorum.Soğuk bir duş.Buz gibi.Üstümü ince giyiniyorum.Hasta olmak istiyorum.Alev’im tümörden ölecekse yaşamamın ne anlamı var diye düşünüyorum.Ne anlamı var?

Yatağıma yatıyorum.Yine gözlerimi sımsıkı yumuyorum.Yine uyuyamıyorum.Asla uyuyamayacağımı bile bile yumuyorum yine de gözlerimi.

ÖN BÖLÜMÜN SONU.DEVAMI ÇARŞAMBA GÜNÜ.SİZLERİ SEVİYORUMMM.VOTELERİNİZİ,YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN…..