Burdel

20 (chyba)

Otworzyłem oczy i rozejrzałem się. Roger jeszcze spał na drugiej krawędzi łóżka. Może jemu też jest tak gorąco jak mi? Spróbowałem się podnieść. Usiadłem z cichym jękiem i opuściłem nogi na podłogę. Objąłem szyję swojej maskotki i poszedłem do łazienki. Zdjąłem z siebie przepoconą koszulkę i stanąłem przed lustrem. Spojrzałem na swoje odbicie. Miałem rozwichrzone, wilgotne włosy, które potrzebowałbym przyciąć. Nie były długie, ale mi już przeszkadzały. Zaczesałem je za ucho i obmyłem twarz i kark zimną wodą. Znowu podniosłem wzrok na lustro i zmarszczyłem czoło. Wydawało mi się, że zbladłem trochę i te oczy... Przetarłem je pięściami, wycierając śpiochy, próbując jakoś zetrzeć te wory pod oczami.  Uważałem, że wyglądam naprawdę ŹLE. Więc co on we mnie widział? Zacząłem się dokładniej oglądać, obracając się i pozując przed lustrem. Zaczynałem czuć obrzydzenie do siebie. Te sińce, zadrapania no i te rany, po których zostaną mi blizny... Ale czemu się dziwiłem, przecież mnie pobito, zgwałcono i wywoływano u mnie płacz, nie mogłem przecież po czymś takim wyglądać jakbym wyszedł prosto z salonu urody. Westchnąłem i odwróciłem się do toalety, było mi przykro, że wyglądałem tak strasznie. Zdjąłem spodenki i wysikałem się. Spojrzałem potem na wannę. Zdecydowanie zimny kąpiel dobrze mi zrobi na ten gorąc. Wszedłem do wanny i złapałem za słuchawkę prysznica. Właśnie odkręcałem kurki żeby puścić zimną wodę kiedy usłyszałem pukanie do drzwi. 

-Zajęte!-Nie usłyszałem żadnej odpowiedzi, więc po prostu uniosłem rękę i pozwoliłem wodzie spływać po moim ciele. Najpierw się wzdrygnąłem, naprawdę była zimna, potem było lepiej. Cieszyłem się tym momentem wytchnienia, nie myśląc o niczym jak tylko o tym jak przyjemnie i świeżo się teraz czuję. 

Kiedy skończyłem, otrzepałem mokre włosy i zaczesałem je do tyłu. Stanąłem na macie i wytarłem się. Ubrałem wczorajsze ciuchy i wyszedłem z uśmiechem. Jak miło jest dobrze zacząć dzień. Wyszedłem do pokoju, ale nigdzie go nie było. Domyśliłem się, że pewnie jest w kuchni i nucąc radośnie ruszyłem do drzwi. Nie zdążyłem ich jednak otworzyć, bo ktoś pchnął je z drugiej strony. Krzyknąłem z bólem kiedy skrzydło uderzyło w moje palce.

-Przepraszam, nic Ci nie jest?!-Chyba zbyt często słyszę to zdanie z jego strony. Podniosłem na niego wzrok i skrzywiłem się.

-Uważaj jak chodzisz!-Odparłem z oburzeniem. No i dobry humor szlag trafił.

-Przyniosłem Ci śniadanie do łóżka.-O, a może jednak nie. Spojrzałem na tacę, na której były ciepłe tosty i szklanka soku. Tak wspaniale pachniały~!-To dla Ciebie kochanie.-Roger uśmiechnął się do mnie i musnął moje czoło swoimi ustami.-Matko, Alex! Przecież Ty jesteś rozpalony.

-Ale ja przed chwilą brałem zimny prysznic...

-Co zrobiłeś?-Krzyknął na mnie zbulwersowany i złapał mnie za nadgarstek.-Natychmiast wracasz do łóżka! Zaraz zadzwonię po Logana.

-Ale nic mi nie jest!-Zacząłem marudzić, próbując uwolnić rękę z jego uścisku. Zaczynało boleć.-Puść wariacie, bo mi ją zmiażdżysz!-Krzyknąłem na niego i zatrzymałem się raptownie w miejscu. Jak on mnie wkurza. Ten dzień się tak fajnie zapowiadał, a on wszystko zepsuł! Ma duuużego minusa u mnie. Hmpf. Kiedy puścił moją dłoń, skrzyżowałem ręce na piersi i odwróciłem głowę w bok, wydymając usta. Prychnąłem, naburmuszony, nie patrząc w jego stronę. Usłyszałem jego umęczone westchnięcie.

-Alex, masz gorączkę. Proszę połóż się i odpocznij. Zjesz śniadanko i jeśli będziesz chciał to obejrzymy może jakiś film razem. Hm, będziesz grzeczny?-Spojrzałem na niego akurat w momencie kiedy kładł dłoń na moich włosach żeby mnie pogłaskać. Uśmiechał się łagodnie, choć pewnie kosztowało go to wiele opanowania. No dobra, za to ma plusika.