Chapter 6 (What’s on her eyes)
Nate POV
Sabi ko na nga ba umiiyak na naman siya. Kung pede lang na ako nalang makaramdam ng sakit na nararamdaman niya eh, tinanggap ko na sana lahat. Ayokong nakikitang nasasaktan siya cause it feels triple in me.
Sinundan ko siya sa may Carpentry dun lang naman ang lugar ng takbuhan niya pag umiiyak siya ee. Dali-dali akong umakyat gustong gusto ko kasi na ako yung nagcocomfort sakanya when she needs a friend to accompanied her at times na umiiyak siya.
Pag akyat ko napansin kong pahiga na siya dun sa may bench pero bago pa siya mapahiga, dahil maagap ako. I catch her head sana sa tuwing sasaluhin ko ang ulo mo, pede bang isabay mo na rin ang puso mo.
Hiniga ko siya sa lap ko. Madalas ganito ang set up namin pag malungkot siya. Kukulitin ko siyang magkwento, itataboy niya ako, mapipilitan siyang magkwento sakin. Iiyak siya habang nagkkwento at papatahanin ko siya, babatukan niya muna ako tapos ayos na siya at iiwan nalang ako na parang walang nangyare.
Ang angas niya talaga kumilos ee. Tama bang tumalon siya pag baba niya. Ginaya ko nalang siya. Habang tinitignan ko siya palayo sakin. Naiisip ko na later on pag sawa na siya or super inis niya na sakin. Lalayuan niya na talaga ako.
Napansin kong kilala ko yung palabas ng gate kaya napatakbo ako ng medyo malapit na ako tinawag ko siya.
“Aivie….s.. sabay na tayong umuwi”-Ako
Humarap siya sakin pero bakit siya nakatulala? May mali bas akin? Oo alam kong mukha talaga akong baduy pero dito lang naman sa school ee.
“Tara”-Ako
“Ah, Ok”-Aivie
Tahimik lang kami maglakad dalawa, pag nakakasama ko kasi yan madalas meron si Leavael at madalas tahimik yan ee kaya medyo hirap akong kausapin siya.
“Matagal nab a kayong friend ni Leavael”-Ako
“Huh? Nung High school lang”-Aivie
Sumagot lang siya pero tumahimik ulit ang paligid habang naglalakad kami. Grabe anon a naman kayang pede kong itanong sakanya. Hmmm
BINABASA MO ANG
Count... Choose me (Finish but NOT EDITED)
Adventure“You will never regret loving me”- Leavael Lavish