Diana ➳ H.S

❧ 11

Oy ve yorum atanı Harry öpsün

* * *

Diana ağlayarak uykuya daldıktan bir saat sonra tekrar uyanmıştı.

Canı hala mısır istiyordu. Ayaklarının kaymamasına dikkat ederek merdivenlerden tutunarak inmeye başladı. Ama bir sorun vardı. Her yer karanlıktı ve aşağıdan sesler geliyordu. Sofia çoktan gitmişti. Harry ise yaklaşık iki saattir yoktu. Peki aşağıdaki kimdi?

Diana korkak adımlarla aşağıya indiğinde titrek kolunu prizin olduğu yere uzatarak lambayı yaktı. Ama elinde içki şişeleriyle kendi kendine mırıldanan bir Harry görmeyi beklemiyordu.

Diana bornozunu iyice üzerine örterek Harry'nin yanına yaklaştı.

"H-harry?"

Harry korkuyla Diana'ya döndükten sonra derin bir nefes alıp gülümsedi.

"Doğum günün kutlu olsun bebeğim."

Diana kaşlarını kaldırdı. Harry'ye ne olmuştu? Şaşkınlıkla onun yanına oturdu.

"Bugün benim doğum günüm değil ki."

Harry yüzünü buruşturarak Diana'ya döndü.

"Ah, doğru. Benim doğum günüm."

Ama Harry'nin doğum günü de değildi. Sadece zihnindeki şeyler ona bunu söyletiyordu. Peki zihnindekilerle doğum gününün ne bağlantısı vardı ki? Diana bunu çözememişti, ta ki Harry konuşana kadar.

"Sana bir şeyler anlatmak istiyorum, seninle bir şeyler paylaşmak istiyorum..."

Harry duraksadı. Sarhoş olduğu için kafasında kelimeleri toparlayıp cümle oluşturmakla meşguldü.

"Keşke beni anlayabilsen..."

Diana Harry'nin sarhoş halinden ne kadar korksa da ona sevgi dolu bir sarılma verdi.

"Anlayabilirim Harry, anlat bana."

Harry naz yapmayacaktı. Zaten bunu yeterince içinde büyütmüştü. Artık birileriyle paylaşması gerekirdi. Harry mayışarak cüzdanını çıkarttı. Ardından içindeki küçük resmi. Diana'ya çevirerek gülümsedi.

Diana merakla resimdeki kadına ve adama baktı. Bunlar kimdi? Harry'nin ailesi olamazdı çünkü Harry'nin ailesi resimdeki kişilere hiç benzemiyordu.

"B-bunlar kim Harry?"

Harry çarpıkça gülümsedi. Resimlere bakarak mırıldanmaya başladı.

"Ben de ailemi bir araba kazasında kaybettim Diana... Onların yüzünü bile hatırlamıyorum... Sahip olduğum tek fotoğraf bu..."

Harry kelimeleri yutarak konuşuyordu. Gözleri dolmuştu ama ne kadar sarhoş olsa da karşısındaki küçük kıza bakarak ağlayamazdı.

Diana şaşkınlığını gizleyememişti. Harry'nin ailesi ölmemişti ki. Hala yaşıyorlardı ve Harry'yi delicesine seviyorlardı. Ayrıca Harry'nin yirmi yaşından beri koca şirketi yönetmesinde katkıda bulunan kişi onun babasıydı.

"Harry, senin ailen yaşıyor..."

Diana zorlanarak konuşmuştu. Belki bu cümleyi kurarken kendi ailesinin de yaşıyor olmasını dilemişti. Bu yüzden canı acımıştı.

"Ah, haklısın."

Gerçek ailesinin yüzünü bile hatırlamazken evlatlık edinildiği gerçeğinisöyleme gereği duymadı Harry.

"Ailem sadece doğum günüm için bir pasta almaya gitmişti..."

Harry daha fazla uzatmak istemedi. Devam ederse ağlayacaktı ve bu Diana'nın karşısında yapmak isteyeceği en son şeydi. Şu an onun gözüne bakmıyordu bile.