Diana ➳ H.S

❧ 6

Oy ve yorum lütfen

* * *

Eve büyük bir sessizlik hakimdi. Sabah ise Diana kahvaltıya inmemişti. Harry Sofia ile Diana'ya kahvaltısını gönderse de onu bile reddetmişti.

Kırık parçaları da kendi ile birlikte yatağa yatırmıştı. Vakit geçirdiği tek eşya o'ydu. Ama Harry onu da mahvetmişti.

Bu sefer Diana heyecanlı değildi. Harry'nin gelişini beklemiyordu. Çünkü bu sefer o geldiğinde mutlu değil, daha da mutsuz olacaktı. Ödevlerinin hiçbirini yapmadı. Bütün gün sadece su içip yatağında yattı.

Harry akşam işten dönmeden önce yüzlerce mağazaya uğramıştı. Hiçbir müzik kutusu Diana'nınkindeki melodi ile aynı değildi . Harry yine de eve boş dönmemişti. O gece elinde onlarca müzik kutusu ile Diana'nın kapısını tıklattı.

Diana anında gözlerini kapatarak uyuyor numarası yapmaya çalıştı. Harry kapıyı yavaşça aralayarak yatağın üzerindeki kızıl saçlı genç kıza baktı. Yavaşça yanına ilerleyerek yatağının köşesine oturdu. Elindekileri yere bıraktı. O çok yorgun görünüyordu ama Harry onun numara yaptığının farkındaydı. Sadece ağlayarak kendini harap etmişti.

Harry parmaklarını Diana'nın kızıl saçlarında gezdirerek okşadı. Yumuşak saçları eline tuhaf bir doku katıyordu.

"Uyumadığını biliyorum hayatım, hadi o güzel gözlerini aç da mavilerini göreyim."

Diana gözlerini daha sıkı yummuştu. Bir kerecik olsun rol yapmak istiyordu. Harry Diana'nın üzerine eğilerek dudaklarının kenarına bir öpücük kondurdu.

Diana rolüne daha fazla devam edemeyerek gözlerini açtığında Harry gülümseyerek bu sefer dudaklarını Diana'nın dudaklarına bastırdı.

"Hadi, aldığım müzik kutularına bak."

Harry geri çekildiğinde Diana yerinden kıpırdamamıştı. Bu saatten sonra ne değişecekti ki? Ona bu kutuyu önemli kılan yaşadığı geçmişteki anısıydı. Şimdi Harry'nin aldığı onlarca müzik kutusunun tek anısı eskisini paramparça etmesi miydi?

"Hadi bebeğim, yapma... Senin için kaç mağaza dolaştım."

Diana Harry'nin susması için yatakta doğruldu. Ama hala onu affetmiş değildi. Harry yerdeki poşetleri yatağa çıkartarak battaniyenin üzerinden Diana'nın dizlerine bıraktı.

"Hadi, aç ve hepsini dinle."

Diana kucağındaki poşetlere ve içlerindeki büyük küçük müzik kutularına baktı. Ama hiçbirine dokunmadı. Gözleri Harry'yle de buluşmadı. Sessizliğini korumaya ve zihnindeki çığlıkları susturmaya çalıştı.

"Hadi güzelim..."

Diana kirpiklerini kırpıştırdı.

"Seni hala affetmiş değilim Harry. Yaptığın şey çok acı. Ben yatmadan aileme dua ediyorum ve dün gece senin yerine onlardan özür diledim."

Diana'nın gözleri dolmuştu. Yine de devam etti.

"Ama senin yüzünden beni affetmemiş olacaklar ki rüyama gelmediler."

Gözünden bir damla süzüldüğünde Harry suçlulukla Diana'ya yaklaşıp kollarını ona sardı. Diana ona sarılmasa da Harry'nin sarılması biraz olsun iyi gelmişti. En azından yaptığı büyük hatanın farkındaydı.

"Özür dilerim hayatım, ben koca bir aptalım. Aldığım hiçbir şey onun yerini tutmayacak biliyorum ama... Sana bir haberim daha var."

Diana ne kadar merak etse de ne olduğunu sormadı. Zaten sormasına gerek kalmadan Harry devam etti.