Aşka Kilit

3.Bölüm

     Sabah sabah kalkıp yine pazartesilere sövüyorum.Neyse,işte okul kıyafetlerimi falan giydikten sonra aşağıya inip kahvaltıyı hazırlamış babamla karşılaşıyorum.Oturup kahvaltı ediyoruz.Babam okula götürmeyi teklif etsede reddediyorum.Allah aşkına!11. sınıfım ben.

   Okulun bahçesine girdim.Babam sabah söylemişti.11/D’di sanırım.

  Evet.Şimdi içimde bir sıkıntı var işte.Ben nefret ederim tanışma faslından falan.Zaten tanışamam da ki ben.Biri bana selam vermese görmezden gelir geçerim öyle yani.

  Sınıfa giriyorum.Herkes kendi havasında tabi,neyse.Cam kenarı,en arka sıra-köşe- idealimdeki sırayı buldum arkadaşlar.Gözlerimden ampul çıkıcak diye korkuyorum neyse.Gidiyorum kuruluyorum sıraya.Tabii kimsenin yüzüne bakmıyorum.Dediğim gibi bakamam zaten.Anca biri gelecek benimle konuşacak da sonra konuşmaya başlayabilirim ben.Biliyorum,dışarıdan uzaylı gibi görünüyorum.

   Ders sanırım edebiyatmış.Bugün şanslı günümdeyim sanırım.Kafayı gömüyorum sıraya ama uyuyamıyorum.Gözümün önüne Okan’ın bana sürtük deyişi beliriyor.Ya anlamıyorum o kıza nasıl inanır.Zaten takmış kafayı Okan’a.Ama anlatamıyorum ben bunu.Ya da anlatamıyordum.Bu daha doğru.

   O güne geri dönelim.Mert’le konuştuğumuz güne..Ben yine kulaklıklarımı takmış yürüyordum eve doğru.Hava güzelse yürümek her zaman tercihimdir de benim.Neyse eve doğru yürürken dinlediğim müziğe klip çekme edasıyla dalmış gidiyordum.Mert beni sağ kolumdan çekip bir evin bahçe duvarıyla arasına aldı beni.Aramızda az bir mesafe vardı anlıyacağınız üzere.Sanırım içmiş gibiydi yani kokuyordu.Yoksa reflekslerinde bir azalma falan yok hayvan gibi abandı koluma maşallah.

   İşte bana Okan’ı gerçekten sevmediğimi aslında Mert’le denesem çok güzel olacağı gibi şeyler zırvalıyordu o aralar.Alttan aldım,aldım.Ama benimde sinirlerim de bir yere kadar.Gözlerimi kısıp sinsice gülümsedim.Fotoğraflardan biri de bu kareden zaten.’’Sen bunların olacağına gerçekten inanıyor musun?’’ dedim.Bunun üzerine biraz daha gülüp ki bunun da fotoğrafı var.’’Tabii,insan hayalleriyle yaşar.O zaman hayallerinle yalnız bırakayım seni ben.’’Diyorum.Mert o arada afallıyor.Bende fırsattan istifade kolunun altından çıkıyorum ve eve doğru gidiyorum.Neyseki peşimden gelmemişti.Daha sonra Okan bununla ilgili sorular falan sormuştu da ben söylememiştim.Şimdi gerginliğe ne gerek var ki?Hem görüldüğü gibi kendim halletmiştim ben.

   Neyse günümüze dönelim.Sağ tarafımda son sırada iki kız oturuyor onlarla biraz konuştuk.Birinin adı Alara diğeri de Melek.Alara’ya Melek bana okulu gezdirdi.Kalanı da sıkıcı derslerden ibaret.

Eveeeet :D Yeni bir bölümle karşınızdayıım :D Olayları açıklığa kavuşturmak istedim de ben biraaaz.Neyse birkaç tane okuyucum var sanırım.Sizi dabıl dabıl seviyoruuum :* <3