All Or Nothing

Bölüm 15

Salonda bir an için nefesler tutulurken Luhan'ın bağırtısıyla herkes irkildi.

"A-haaaa!! Olamaz berabere kaldık! Son bir el daha!"

Abartılı hareketleriyle çocuk gibi çığıran Luhan'ın amacı tabi ki de sürüp giden garipliği ortadan kaldırmak istemesiydi. Herkes bu durumun farkında olduğundan kimse ona tepki vermemişti. Hemen hemen hepsi etrafta bir çocuk olmasa bile çocuktan farkı olmayan Luhan'ın olmasına seviniyorlardı çünkü o olmasaydı bu saçma durumdan çıkamayacaklarını da gayet biliyorlardı.

Luhan'ın bağırtısıyla irkilip birbirinden uzaklaşan Sehun ve Hae Ri ikilisi şaşkınlıkla önlerine bakarken hala az önceki olayın etkisindelerdi.
Luhan'ın itirazına diğerleri, reddeder biçimde bir ağızdan konuşarak ona uyarlarken ortamı değiştirmek adına sözsüz bir işbirliğine girişmişlerdi.
Luhan oyuna devam etmek ister gibi yapmaya devam ediyor, mızıkçı çocuğu oynuyorken, Sehun ve Hae Ri hariç hepsi artık bir gün için bu kadar gerilim yeter diye düşünüp bir an önce ortadan sıvışmayı planlıyorlardı.
Neyse ki Luhan ısrarı bırakması gereken zamanı iyi ayarlayıp sözü bir göz kırpma işaretiyle Kris'e bırakmıştı. Hoş zaten anlamaması gerekenlerin şu an dünyayla pek alakaları yokmuş gibiydi. İkiside utançla birbirilerine sırtlarını dönmüş az öncesini düşünerek diğerlerinin onların farkına olduğundan habersiz, belli belirsiz kıvranıyorlardı.

"Benim çok uykum geldi, biliyorsunuz uzun yoldan geldim. Odama çıkıp dinlensem iyi olacak, saat de geç olmuş."

Sahte bir esnemeyle konuşan Kris onay beklercesine diğerlerine baktı.
Onu takip eden Min Seok kolundaki saate baktıktan sonra ayağa kalkarak geriye doğru esnedi. Herkese selam verdikten sonra evden çıktı.

"Evet çok geç olmuş ben de gitsem iyi olur. Sonra görüşürüz çocuklar."

Herkes kafasını sallayarak onun onayladıktan sonra Hye Mi de ayağa kalktı ve Hae Ri'yi kolundan çekiştirmeye başladı.

"Abla. Abla? Kime diyorum?! Artık kalksak mı bizde?"

Hae Ri boş gözlerle Hye Mi'ye bakarken onun söylediklerini anlaması biraz zaman aldı.

"Ha? A! T-Tabi biz de kalksak iyi olacak! İyi geceler herkese!"

Bir anlık hışımla oturduğu yerden kalkan Hae Ri hızlıca konuştuktan sonra Sehun'a bakmamaya özen göstererek önüne kattığı Hye Mi ile odasına çıktı.

Onun hareketlenmesiyle kendine gelen Sehun da onlar yukarı çıkana kadar arkalarından baktıktan sonra oflayarak saçlarını karıştırıp kendi odasına doğru yol aldı, karşısındaki ağabeylerini unutmuş gibi bir hali vardı.

O da gittikten sonra Luhan ve Kris birbirilerine bakıp sırıtarak gülmeye başladılar. Bir zaman sonra bu sırıtışlar birer sessiz kahkaya döndüğünde artık herkes yattığına göre iş başı yapmanın sırası olduğunu anlayan ikili birbirine anlayan bakışlar atarak Kris'in odasına geçerek kapıyı iyice kapattıklarından emin oldular. Konuşmaları gereken önemli bir mesele vardı ve bu evdeki kimsenin onları duymadığından emin olmaları gerekiyordu.

Odaya önden giren Kris derin bir iç çekerek yatağın ayak ucuna oturup kendini geriye attı. Arkasından gelen Luhan da dikkatle kapıyı kapattıktan sonra masanın önündeki sandalyeyi çekip Kris'in karşısına oturdu.

"Önce ben bulduklarımı anlatayım."

Kris oturur vaziyete geçtikten sonra Luhan'a bakıp hafif bir baş sallamayla onayladı ve onu dinlemeye başladı.

"Şimdi öğrendiğim kadarıyla Hae Ri-ssi Lee Şirketinin sahibinin kızıymış. 2 yıl önce ailesi evlerinde çıkan bir yangında ölüyor ve geriye kardeşiyle ikisi kalıyor. Yakın aile dostları ve ortakları K şirketinin sahibi ve ailesi bir süre onlara sahip çıkıyor fakat bir süre sonra Hae Ri kardeşini de alıp onlardan ayrılıyor. Bazı bağlantılar sayesinde burda iş buluyor ve Sehun'un özel sekreteri olarak çalışmaya başlıyor. Geçenlerde odasında bir defter buldum sanırım babasından kalmış. Hesaplar ve şirket işleriyle ilgili notlar vardı, sanırsam bir tür iş günlüğü. Sayfaların bazılarında bizim şirketle ilgili yazılar vardı fotoğrafını falan çekmek aklıma gelmedi bir daha da bulamadım. Fakat bunun üzerine Tao'yla iletişime geçip 2 yıl öncesi o yangına ve şirkete ait bütün haberleri toplattım."