All Or Nothing

Giriş

Ben Lee Hae Ri..

19 yaşında kardeşimle bir başımıza kalışımızın üzerinden 2 yıl geçmiş.

Zorluklarla geçen 2 yıl..

 Benim için zordu. Hem kendime hem kardeşime bakmak zordu.. Ayakta durabilmek için hedeflerimden, hayallerimden vazgeçmek zordu.. O geceden kalan yara izimle yaşamaya devam etmek, her aynaya bakışımda o gece olanları hatırlamak, yara izimi fark eden herkesin meraklı ve burun kıvıran haline tahammül etmek zordu.. Ailemin katillerinin dışarıda bir yerlerde olduğunu bilmeme rağmen bu acıyı kalbime gömmek, onların cezasız elini kolunu sallaya sallaya etrafta dolaştığını bilmek zordu.. Kardeşim için geleceğimiz için bunu yapmalıydım, yapmalıydık.. Sessiz kalmak zordu.. Ama kardeşim Hye Mi için her şey çok daha zordu. Bu yüzden ben, sağlam durmalıydım. 

Durdum da. Ta ki birisi gelip tam düzene soktum derken hayatımı, kalbimi, düşüncelerimi alt üst edene dek. Yanlış anlaşılmalar.. Büyük bir yıkım yaratan küçük eylemler.. Her şeyin bu kadar saçma bir yanlış anlaşılmayla başlamış olduğunu bilseydim.. Buna en başta izin vermezdim.. Ama kimse eylemlerinin sonucunun nerelere uzanabileceğini bilemezdi ki, onu suçlayamazdım.. Suçlamamalıydım.. Mantığım böyle söylüyordu ama kalbim.. Kabullenmek zordu.. Yine de.. Zaten artık çok geçti. Ben çoktan gardımı indirmiş, ona karşı kaybetmiştim bile.