12 MEKTUP

2.BÖLÜM CHANYEOL

Minah başını sallayarak onayladı farkında olmadan. çoktan kararını vermişti. ilk tenefüste Chanyeol'le tanışıp mektubunu isteyecekti. ne kadar zor olabilirdi ki?

"benim idareye teslim etmem gereken kağıtlar var. siz önden gidin ben arkadan gelirim." dedi Minah ve diğerlerinin yanından ayrıldı.

.............

o gün yalnızca Minah'ın ilk günü değildi. Suho'nun da ilk günüydü okuldu. kuzeni Minho'nun yüzünden okuldan atılmışlardı ve aileleri ceza olsun diye onları bu dağın başındaki yatılı okula göndermişti.

şansına milyonuncu kez küfredip sınıfa girdi. çantasını boş gördüğü arkadaki sıraya bırakıp sinirle oturup başını masaya koydu. neyseki kuzeniyle aynı sınıfta değillerdi. çünkü her Minho'yu gördüğünde onu dövesi geliyordu ki Suho şimdiye kadar hiç şiddet yanlısı biri olmamıştı.

ilk dersin tamamını uyuyarak geçirdikten sonra başına dikilen dev kuzeninin sesiyle uyandı. evet ona kızgındı, evet gördüğü anda onu pataklamaya dair planlar yapıyordu ama aynı zamanda onlar ayrılmaz ikiliydiler. hatta doğum günleri bile aynı gündü. tek fark Suho'nun 11. sınıf, Minho'nun 12. sınıf olmasıydı.

bütün sinirine rağmen kuzenine kızgın kalamadı ve onunla beraber sınıftan çıktı.

.............

Minah derse birkaç dakika geç girmiş kendini sınıfa tanıttıktan sonra öğretmenin gösterdiği yere oturmuştu. bir derste hemen sınıf arkadaşlarıyla kaynaşmıştı.

tıpkı çocukların dediği gibi Luhan sınıfta yoktu onunla beraber cam kenarının en arkasındaki iki sıra boştu. sıralar eski tarz olduğu için herkes ikili oturuyordu.

tenefüste Minah lavaboya gidiyorum bahanesiyle arkadaşlarının arasından ayrıldı ve Chanyeol'ü aramaya gitti.

açıkçası Chanyeol'ü bulmak çok kolaydı. sonuçta çocuğun peşinde en az 20 kişiden oluşan bir kız ordusu vardı ve kızların hepsi Chanyeol'ün dikkatini çekmeye çalışıyordu.

Minah bırak onunla konuşmayı kızlardan aynı koridora bile girememişti. tenefüsün bittiğini haber veren zil çaldığında Minah hayal kırıklığıyla sınıfına döndü.

ne bekliyorduki. Chanyeol okulda oldukça ünlü olan bir çocuktu ve tabiki her istediğinde onunla konuşabilmesi olanaksızdı.

..............

"Chanyeol'le gene kavga ettiğinizi duydum." dedi Chen çatıdan aşağı sarkarken. "hayır anlamıyorum neden sonunda kavga edeceğinizi bile bile maç yapıyorsunuz ki?" dedi Taemin yerde uzanmış kollarını başının altında birleştirmiş bir halde. "bende bilmiyorum. her defasında bir şekilde beni kızdırıyor happy virüs." dedi Luhan. sırtını duvara dayamış elindeki kolyeyle oynuyordu.

"bu defa ne dedi de seni maç yapmaya ikna etti?" dedi Taemin gözlerini kapatıp. "hanım evladı olduğumu, kız gibi gözüktüğümü söyledi." dedi Luhan kaşlarını çatarak. Chen trabzandan doğrulup kahkaha attı.

herkes biliyordu ki Luhan bebeksi yüzünün hatırlatılmasından nefret ediyordu. Chanyeol'de bunu onu gaza getirip maça ikna etmek için kullanmıştı. Chanyeol yenilip, Luhan da ona asıl hanım evladının kendisi olduğunu söyleyince kavga çıkmıştı. herkese kavga gibi gözükse de bu onların iletişim şekliydi. gerçekte rakip değil yakın arkadaştılar.

"bensiz mi gülüyorsunuz? çok kırıldım. insan gülerken beni de çağırır." diyerek Baekhyun çatıya çıktı. burası dördünün gizli yeriydi. okulun terasının bir kısmının üstünde bu çatı ve küçük bir oda vardı. bu çatı ve oda onların sığınağıydı.