İLERİKİ BÖLÜMLERDE OLACAKLAR

847 55 38
                                    

(Bts - tomorrow ile okuyunuz ^-^)

Gerçeklerin yeni farkına varan minik beden onca zaman sonra bulduğu ailesinin ölümle karşı karşıya olmasını kabullenemiyordu. Daha fazla kaçacak yeri sığınacak bahanesi yoktu. En değerlisi ölmek üzereyken vermesi zor karar yok olup gitmişti.

Kaderine karşı gelmek için diğerlerinden gizlediği güçlerini serbest bırakırken içindeki acıyı görmezden geldi. Gözünden yaşlarla birlikte akan kan damlası dudağının kenarındakiyle birleşip çenesinden damlarken dizlerinin üzerine çöktü.

...

Bunun son olduğunu biliyordu. Etrafa saçılmış yaralı bedenlerde göz gezdirdi zorlukla. Arkadaşları, ailesi, değerlisi ve onlara yardım eden diğer kurtların yanında kendisinin dakikalar içinde öldürdüğü yüzlerce kraliyet askerleri yerde yatıyordu. İlk defa can almıştı ama pişman değildi. Bu gerçekten sondu. Bundan sonra onlara saldırabilecek hiçkimse kalmamıştı. Sevdikleri için can almaktan pişman değildi tıpkı bunun kendi canına malolmasından pişman olmadığı gibi. Her savaşta kurbanlar verilirdi. Bu savaşın kurbanı da minik beden olmuştu.

İç organları aniden kullandığı gücün etkisiyle bir bir patlayıp nefesleri kesilirken gözlerini kapattı. Yüzünde çektiği acıları gösteren gergin bir ifadeyle nefesleri yavaşladı.

...

Acıdan kendini ordan oraya vuran kurdu durdurup kollarından sıkıca tuttu küçük olan. "Hyung kendine gel! Kendine zarar vermen onu geri getirmez. Böyle yaparak onun huzurla gitmesine engel oluyorsun. Buradayken çok acı çekti bırak ölürken huzurlu olsun." Dedi gözlerinden yaşlar damlarken.

...

İlk defa umut vermeye gücü olmayan genç günlerdir kendini suçlayıp kendine zarar veren kurdun yanına oturdu. Uzun bir sessizliğin ardından "onu geri getirebilirim." Dedi. Birkaç gün içinde çöken kurt hızla diğerine döndü.

Diğeri onun boş yere umutlanmaması için "ama temelli dönmesini ben de sağlayamam. Sadece bir günlüğüne geri getirebilirim. Onun veda edemeden gitmesini ben de istemiyorum." Dedi.

...

Zaman ilerlerken silikleşen beden karşısındaki ağlayan zayıflamış kurda sıkıca sarıldı ve inci tanelerinin gözlerinden yuvarlanmasına izin verdi. Tamamen yok olmadan önce kurdun kulağına "senin suçun değildi. Hiçkimsenin suçu değildi. Ben sadece sizin yaşamanızı istedim. Benim için zaten umut yoktu. Ben olmadan da yaşamaya devam etmelisiniz. Bunu diğerledine de söyle lütfen. Bu benim kendi seçimim ve ben mutlu olacağım. Sizde mutlu olun. Tek isteğim lütfen beni unutmayın..." diye fısıldadı ve ışık hüzmelerine dönüştü. Onları geriden izleyen kurtlar ve melezlerin gözyaşları boğazlarını tıkarken kalplerinde bir ağırlık oluşmuştu. Aylardır birlikte yaşadıkları, onlar için canını veren minik bedeni uğurlamak gerçekten zordu.

......................

Tahminlerinizi merak ediyorum. Angst olacağını söylemiştim. Ama kimin öleceği meçhul. Ölen kız mı erkek mi bilemem artık. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ^-^ x.o.x.o. love

12 MEKTUPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin