Κοίταξες το κινητό σου. Είχε καταφέρει να το ξεκλειδώσει και να βγάλει τον κωδικό. Το ανηξες και είχε καρφιτσομενο στην αρχικη οθονη ένα σημείωμα που έγραφε:
"Δεν θα ξεφυγεις εύκολα από εμένα. Σε έσωσα για κάποιο λόγο..."
Ήθελες να πάρεις την αστυνομία. Όμως σε είχε σώσει. Δεν μπορούσες Εξάλλου δεν τον είχες δει καν. Άρχισες να περπατάς προς το σπίτι. Η γονείς σου σε περίμεναν για φαγητό.
Όταν κατσατε να φάτε υπήρχε μια αμηχανία μεταξύ σας. Η μητέρα έκανε νόημα στο πατέρα σου και πήρε τον λόγο:
- Κοίτα Εμμα. Με την μητέρα σου πρέπει να πάμε ένα επαγγελματικο ταξίδι. Δεν θα αργήσουμε να επιστρέψουμε. Μόνο 1 εβδομάδα θα λειψουμε. Σου έχουμε αφήσει αρκετά χρήματα και για οτιδήποτε θα μας πάρεις τηλέφωνο.
Ε- Εμ...εντάξει. Ποτέ φεύγετε?
- Αύριο το πρωί. Θα μας λήψεις γλυκιά μου.
-Και εμένα θα μου λείψετε.
Αγκαλιασες τους γονείς σου και πήγες στο δωμάτιο σου. Έφτιαχνες τα βιβλία σου για αύριο.
*Έχεις κλησει τα 18 και πας 3η λυκείου. Στα γενέθλιά σου πήρες από τους γονείς σου δώρο μια μαύρη βεσπα.*
Έπειτα μπήκες για μπάνιο. Σου πήρε αρκετή ώρα καθώς είχες κάτσει στο νερό και είχες βυθιστεί στις σκέψεις σου.
Σκέψεις: Τι θα κάνω? Είναι ένας κακοποιός. παρόλα αυτά με έσωσε. Γιατί?...Και δεν τον έχω δει. Μόνο τα μάτια του. Αχ αυτά τα μάτια του...ξυπνα! Δεν γίνεται να σε ελκύει. Μόνο τα μάτια του έχεις δει! Θυμήθηκες το άγγιγμα του νωρίτερα. Είχε μεγάλα χέρια...μα τι λες. Έπρεπε να είσαι τρομοκρατημενη και όχι να θες να τον ξαναδείς! Ποιος ξέρει τι εννοούσε και τι θα σου κάνει μετά από το μήνυμα στο κινητό. Μπα...για να σε τρομάξει το έκανε. Δεν πρόκειται να τον ξαναδείς.
Βγήκες από το μπάνιο και έπαισες για ύπνο. Το πρωί ξύπνησες, εφαγες τα δημητριακά σου και πήγες να ετοιμαστεις. Φορεσες ένα ανοιχτό τζιν, μαύρα βανακια και μια ραντα μπλούζα μαύρη όπου φαινόταν λίγο η κοιλιά σου και το σκουλαρίκι στον αφαλο. Κάτι απλό μιας και ηταν ανοιξη.Τα μαλλιά σου είναι ίσια μέχρι το στήθος οπότε δεν θα έκανες κάτι. Πάρα μόνο τα χτενισες. Έβαλες μάσκαρα,άρωμα, πήρες την τσάντα σου και έφυγες με την βεσπα για το σχολείο.
Πρώτη ώρα γαλλικά. Βαρεμάρα. Ο καθηγητής άργησε. Όταν μπηκε όμως στην αίθουσα δεν ήταν μόνος. Από πίσω του ήταν ένα παιδί. Το επαιξεργαστηκες.
Ήταν αρκετά ψηλός με κάστανα μαλλιά, κάπως σγουρά αλλά χτενισμενα και με ζελέ προς τα πίσω. Φορούσε μεγάλα μαύρα γυαλιά και είχε ντυθεί σαν παππούς σε καφενείο. Κρατούσε βιβλία και είχε ένα χαζοχαρουνενο ύφος. (Φανταστείτε Marcel φάση από το Best Song Ever) Ήθελες να γελάσεις. Δεν ήταν σωστό. " Πφφ ένας σπασικλας. Αυτό μας έλειπε. " σκέφτηκες.
Ο καθηγητής πήρε τον λόγο και η υπόλοιπη τάξη σχολιαζε κοροιδευτηκα.
-Έλα ησυχία! Αυτός είναι ο Χάρολντ Σταιλς. Ο καινούργιος σας συμμαθητής στα γαλλικά.
Τον έβαλε να κάτσει δίπλα σου, μιας και η Άλις είχε διαλέξει γερμανικά και καθόσουν μόνη. Άρχισε το μάθημα. Μόλις σε πρόσεξε φάνηκε να ταραχτηκε και του έπεσε το στυλό από το χέρι. Γύρισε από την άλλη και αρχησε να κουνα νευρικά το πόδι του.
-Σταιλς στον πίνακα.
Χ-Μάλιστα.
Είχε μια περίεργη φωνή. Ήταν περίεργος. Έλυσε σωστά μια άσκηση γραμματικής.
"Τι σπασικλας" ακούστηκε από κάποιον.
Όταν σχολασατε πήγατε στα ντουλαπακια σας. Εκείνος ήταν 2 πιο αριστερά σου. Έβαζες πράγματα στο ντουλάπι σου και δεν πρόσεξες ότι κάποιος ήρθε δίπλα σου. Πηγές να φύγεις όμως συγκρουστηκατε, τρόμαξες και σου έπεσαν τα βιβλία και αυτού τα γυαλιά.
-Συγγνώμη είπε.
Γωνατισατε και οι δύο για να τα μαζέψετε. Πιάσατε το ίδιο βιβλίο και κοιταχτηκατε. Τότε...χάθηκες. Σου ήρθε στο μυαλό ο μυστήριος τύπος με τα μαύρα. Τα μάτια του... Αχ τα μάτια του! Ήταν ίδια! Μεγάλα πράσινα μάτια που σε κοιτούν σαν να είσαι ότι πιο λαχταριστό. Σαν τον λύκο που κοιτάει το θήραμα του. Τότε....
YOU ARE READING
Dark Love (Greek)
FanfictionΚάθε άνθρωπος έχει δύο πρόσωπα. Καθε άνθρωπος έχει διαφορετικά συναισθήματα, διαφορετική όψη για κάθε τι. Ο καθένας έχει την δική του όψη. Την δική του γνώμη. Υπάρχει αληθινός έρωτας? Ποιος ξέρει....και αν υπάρχει, είναι σωστός? Λένε πως όλοι θέλου...