Part 5

781 38 0
                                    

Ερχόταν από το δέντρο. Μα δεν γινόταν αυτό. Παραξενευτηκες.

Α- Από τον παιζοδρομο θα είναι κάποιου περαστικου πίσω από το δέντρο.

Ε- Ναι δίκιο έχεις.

  Συνεχισατε να τρώτε.

Α- Δεν πρόκειται να έρθει ε? Ξέρεις.. ο μυστήριος τύπος.

Ε- Δεν νομίζω. Για να με τρομάξει το έγραψε. Με παρακολουθεί. Μερικές φορές το νιώθω.

Δεν πήρες απάντηση. Αφού φάγατε και τα είπατε λίγο, η Αλις έπρεπε να φύγει. Είχατε σχολείο αύριο!

  Διάβασες, έκανες ένα ντους και εκατσες λίγο στο φβ. Λίγο νόμιζες, οσπου νυσταξες και κοίταξες την ώρα. Είχε πάει 12. Επαισες για ύπνο. Κατά την διάρκεια της νύχτας ξύπνησες απότομα και πετάχτηκε από το κρεβάτι. *Μπροστά σου ήταν το μπαλκόνι όπου είχες ξεχάσει ανοιχτά τα έξω φώτα.* Τον είδες! Είχε σταθεί έξω από το τζάμι και σε κοιτούσε! Μόλις τον είδες γουρλωσε τα μάτια του. Εσύ εκλησες τα δικά σου και κουνησες το κεφάλι σου. Όταν άνοιξες τα μάτια σου είχε εξαφανιστεί. Είχες παρεσθησεις? Φυσικά. Πως είχε ανέβει εξάλλου? Σικοθηκες φωροντας το νυχτικο σου για να κλήσεις το πατζουρι. Πράγμα που είχες ξεχάσει πριν πέσεις για ύπνο. Ξαναξαπλωσες. Σκεφτόσουν όμως το όνειρο. Να σήμαινε κάτι?

Το όνειρό: μιλούσες με τον Χάρολντ. Μετά ανεβηκατε σε μια μηχανή, μαύρη μεγάλη με ασημένιες φωτιές στο πλάι. Πήρε ένα διαβολικό χαμόγελο και αρχήσε να τρέχει. Σε έναν ίσιο δρόμο χωρίς αμάξια. Δεν μπορούσες να δεις τριγύρω από την ταχύτητα. Ξαφνικά αυτός αρχησε να "μεταμορφονεται" σε κάποιον άγριο και μυστήριο τύπο. *Φανταστηται τον όπως στην εικόνα του ιματζιν*. Έπειτα πήγατε να τρακάρετε με μια νταλίκα που ερχόταν κατά πάνω σας. Τον αγκαλιασες σφιχτά και ξύπνησες.

Όσο το σκεφτόσουν,  δεν κατάλαβες για πότε σε πήρε πάλι ο ύπνος...

  Την επόμενη μέρα το πρωί πήγατε με την Αλις σχολείο με τά πόδια. Δεν ήταν πολύ μακριά και θέλατε να συζητήσετε. Προφανώς, ξεκινήσατε νωρίτερα ώστε να είστε στην ώρα σας. Της έλεγες για το όνειρο που είδες καθώς προχωρούσε μέσα από στενά για να κόψετε δρόμο. Κανείς δεν πατάει εκεί το πρωί. Στο τελευταίο στενό πριν το σχολείο, είδες κάτι να γυαλίζει ενώ το χτυπούσε ο ήλιος . Ήταν μισοκαλημενο και φαινόταν σαν μοτοσικλέτα. Πλισιασες ασυνείδητα. 

Α- Τι κάνεις?

Ε- Εμ...Απλά θέλω να δω τι είναι.. *είπες αόριστα*

Α- Δεν είναι προφανές?

Δεν απάντησες. Σήκωσες λίγο το κάλυμμα και...είδες κάτι ασημένιες φωτιές. Γουρλωσσες τα μάτια και το τράβηξες όλο με μια απότομη κίνηση.

Ε- Αλις!?! 0.0

Α- Μα τι κάνεις? *Σου είπε, σου άρπαξε το κάλυμμα και ξανά σκέπασε τη μηχανή όπως ήταν*

Ε- Αυτή η μηχανή! Αυτή οδηγούσε! Στο όνειρο! *Ήσουν φανερά ταραγμένη*

Α- Παναγία μου! Αρχίζεις να με κάνεις να φρικάρω! Έλα. Κάπου θα την είχες ξαναδεί και την είδες στο όνειρο σου...

Ε- Ναι μάλλον... *της απάντησες σαν υπνοτισμενη*

Προχωρήσατε μέχρι που φτάσατε στο σχολείο. Εκεί ήταν όλα συνηθισμένα. Μέχρι που πήγες στο ντουλαπάκι σου, όπου πιο δίπλα ήταν ο Χάρολντ. Ήρθε κοντά σου.

Χ- Γειά σου Εμμα. Τι κάνεις?

  Ήταν τοοοσο....σπασικλας!

Ε- Χεη. Καλα εσύ?

Χ- Καλά.

Ε- Ωραία. Τα λέμε.

Πηγές να φύγεις όμως τελευταία στιγμή γύρισες και τον ρώτησες κάτι που δεν σκέφτηκες. Κάτι που σου ήρθε στο μυαλό εκείνη ακριβώς τη στιγμή.

Ε- Πώς γυρνάς σπίτι?

Χ- Εμ...ορίστε? *φάνηκε ταραγμενος*

Ε- Με άκουσες.

Χ- Χμ. Φυσικά. Ε...με...με... *κοιτούσε κάτω αμήχανα* με το λεωφορείο. Γιατί είναι πιο οικολογικό. Ξέρεις μέσα μαζικής μεταφοράς. *Ξεροκαταπιε*

Ε- Μα ναι. Φυσικά. Λοιπόν τα λέμε!

Έφυγες. Μα πως σου ήρθε? Σιγά μην έφευγε με τη μηχανή! πφ!  Τι χαζή...

  Στο σχολασμα πηγες προς τον Λιαμ και την Αλις. * Είναι το αγόρι της. Όμως έπρεπε να είναι εξωτερικό για σπουδές. Είναι μεγαλύτερος της. Τα έχουν 1 χρόνο*

Ε- Εη!  Είπες χαρουμενα ξαφνιασμενη.

Α- Κοίτα ποιος ήρθε! Μου έκανε έκπληξη! Ήρθε να με πάρει. Του έδωσε ένα γλυκό φιλί.

Ε- Αχ ωραία χερομαι που σε βλέπω Λιαμ.

Λ: Επ! Γειά σου Εμμα.

*Αγκαλιστηκατε φιλικά*

Ε- Πες του για το βράδυ! *Απευθύνθηκες στην Αλις*

Α- Αχ ναι αγάπη μου!  Θα βγούμε το βράδυ. Θα έρθεις ε? Θα είναι και ο Ναηαλ.

Λ- Πολύ ωραία! Ναι φυσικά.

Ά- 10 η ώρα θα έρθουμε να σε πάρουμε από το σπιτι σου Εμμα.

Ε- Έγινε! ;)

Λ- Τα λέμε λοιπόν! *Πήρε την Αλις από το χέρι και έφυγαν*

Πηγες να φύγεις και εσύ. Παρατηρησες πως δίπλα σας καθόταν ο Χάρολντ με την παρέα με τους σπασικλες. Συζητούσαν για ένα διαγώνισμα. " Πφφ! Έλεος! " σκέφτηκες. και πήρες το δρόμο για το σπίτι με τα πόδια. Καθώς προχωρουσες σκέφτηκες να ξανά περάσεις από...

Dark Love (Greek)Where stories live. Discover now