Dark Love (Greek)

Part 24

Αυτό που είδες ήταν εκπληκτικό. Τόσο ρομαντικό τοσο...τέλειο. Σε πήγε πίσω από κάτι θάμνους και δέντρα. Το πάρκο ήταν αρκετά μεγάλο και ανοιχτό όμως αυτός ο χώρος ήταν κάπως κλειστός. Γύρω γύρω θάμνοι και δέντρα. Λουλούδια και γρασίδι στη μέση. Πάνω στο γρασίδι υπήρχε μια κουβέρτα. Ένα καλάθι φαγητό, κεριά και...μια κιθάρα. Έκατσες κάτω. Έκανε το ίδιο δίπλα σου και έφερε την κιθάρα πάνω του. Άρχισε να παίζει. Εσύ κοιτούσες το μισόσκοτεινό ουρανό και τα λιγοστά αστέρια που είχαν βγει. Μόλις αργησε να τραγουδάει σε διαπέρασε ένα ρίγος. Τον κοιταξες. Κατάλαβες ποιο τραγούδι ήταν...Ήθελες να κλαψεις από χαρά.

"Είναι ένας άγγελος" σκέφτηκες. Τον κοιτούσες καθώς έπαιζε την κιθάρα του με πάθος και τραγουδούσε με τα μάτια κλειστά. Ήταν πανέμορφος. Τα κεριά δίνανε στα μαλλιά του ένα πιο ξανθό χρώμα και στα μάτια του ένα πιο πράσινο με μελι. Το τραγούδι τελείωνε με τον τίτλο του τραγουδιού λέγοντας τον απαλά και μελωδικά. "only you exist" Τότε καθώς γρατζουνισε τελευταία φορά την κιθάρα σε κοίταξε. Με ένα βλέμμα γεμάτο σπίθες.

Χ-"Είσαι ξεχωριστή" *χαμογέλασε*

Δεν ήξερες τι να πεις. Δεν μπορούσες να εκφράσεις με λόγια αυτό που ένιωθες. Ήταν μια τρελή ποσότητα αγάπης, έρωτα, πάθους, χαράς, ευτυχίας και αδρεναλίνης. Σαν να βρήκε ένας τυφλός το φως του.

Ε- Δεν εχεις ιδέα πόσο σαγαπω. *του χαϊδεύεψες το μάγουλο*

Ο Χάρη ήρθε πιο κοντά σου και έκανε το ίδιο. Σε κοιτούσε στα μάτια. Η καρδιά σου χτυπούσε δυνατά λες και ήταν έτοιμη να εκραγεί. Το βλέμμα σας τα έλεγε όλα. Κάποια στιγμή γύρισε, κοίταξε κάτω δεξιά και γέλασε.

Ε- Τι? *είπες με απαλή φωνή*

Χ- Νομίζω πως ονειρεύομαι. *σε ξανά κοίταξε*

Ε-Λες να βλέπουμε το ίδιο όνειρο?

Δεν είπε τίποτα. Απλά σε χαιδεψεε στο μάγουλο. Σου έριξε ένα στραβό χαμόγελο και ήρθε σε απόσταση αναπνοής. Ένιωθες την ανάσα του. Σου έδωσε ένα αργο απαλό φιλί. Πείραξε μια τούφα από τα μαλλιά σου τοποθετώντας την πίσω από το αυτί σου και σε κοίταξε.

Χ- Θες να ξαπλώσεις?

Ε- Ξαπλώσατε και κοιτούσατε τον ουρανό και τα φύλλα του διπλανού δέντρου. Είχε πλέον σκοτείνιασει. Σε κρατούσε από το χέρι ενώ το χαϊδεύει απαλά. Έπεσε ένα αστέρι και κοιταχτηκατε.

Ε- Κάνε μια ευχή.

Χ- Εσένα. Για πάντα.

Εγνεψες αργά καταφατικα και εκλησες για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια. Έπειτα τον κοιταζες ξανά. Παρατηρούσες τα πάντα. Την προσοχή σου τράβηξαν τα σκουλαρίκια του. Αυτό το μαύρο στο φρύδι..., και εκείνο το μαύρο κάτω από το κάτω χείλος του....και αυτό στη μύτη. (σου θύμιζε ταύρο αλλά οκ) Εκείνος κοίταξε αλλού λες και ένιωθε αμήχανα.

Χ- Συγγνώμη. Ξέχασα να τα βγάλω.

Πήγε να τα βγάλει καθώς δεν ήθελε να είναι έτσι πλέον μπροστά σου πιστεύοντας ότι τον θεωρούσες κάτι σαν τέρας. Του έπιασες το χέρι και το αβγαλες από το πρόσωπο του.

Ε- Μαρεσεις όπως και να είσαι.

Πηγές κοντά του. Σε πήρε αγκαλιά και ξαπλωσες στο στήθος του. Εκείνος χαιδευε και έπαιζε με τα μαλλιά σου.

Μετά από ένα αρκετό χρονικό διάστημα, σκέφτηκες πως δεν θα μένατε εκεί για πάντα. Θα έπρεπε να πας σπίτι.

Ε- Τι ώρα είναι?

Έβγαλε το κινητό του έξω το οποίο είχε 1% μπαταρία και 16 αναπαντητες καθώς ήταν στο αθόρυβο και δεν το άκουσε.

Χ- 21:13 . Πο πο! Μακάρι να μέναμε έτσι για πολύ ακόμα!

Ε- Είναι αργά. Είπα στη Πέρρη ότι δεν θα αργήσω. Και δεν έχω κινητό.

Χ- Έχω 16 αναπαντητες!

Μόλις πήγε να δει από ποιον το κινητό εκλησε από έλλειψη μπαταρίας.

Χ- Όχι ρε γαμωτο!

Ε- Καλητερα να πηγαίνουμε.

Χ- Θα σε πάω εγώ. Με τη μηχανή.

Ε- Να μείνεις μαζί μου απόψε?

Χ- Δεν έχεις σχολείο αύριο?

Ε- Και εσύ έχεις...

Χ- Δλδ? :0

Ε- Δηλαδή είσαι ο σπασικλας μου!

Γέλασε και σου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Βάλατε τα πράγματα στο καλάθι και ξεκινήσατε για το σπίτι σου.

Φτάσατε. Τα φώτα ήταν ανοιχτά καθώς έβλεπες από το παράθυρο. Στάθηκατε στην πόρτα και χτυπήσατε το κουδούνι. Περιμένατε και ο Χάρη βρήκε την ευκαιρία να σου δώσει ένα ακόμα φιλί το οποίο κράτησε περισσότερο από όσο υπολόγιζε.

Περιμένατε να άνοιξει την πόρτα η Πέρη όμως...