Καθώς σκεφτόσουν όλα αυτά σε πήρε ο ύπνος. Βρεθηκες στο σχολείο. Ήταν βράδυ και ο διάδρομος ήταν άδειος. Άκουσες θόρυβο μηχανής και ξαφνικά η μηχανή του Χάρη με μια σκιά εμφανίστηκε μπροστά σου. Πλισιασες να διακρίνεις τον οδηγό. Δεν ήταν ο Χάρη. Η μήπως ήταν? Φορούσε γυαλιά. Ήταν...ο Χάρολντ!? Όπως κάθε μέρα στο σχολείο με αυτό το φλορικο στυλ του όμως...με τα πιρσινγκ του Χάρη. Πηγες να μιλήσεις σε διέκοψε όμως ένας ήχος. Μια μουσική.
Πετάχτηκε από το κρεβάτι και ξύπνησες. Ήταν το ξυπνητήρι. Το εκλησες και επεξεργαστηκες το όνειρο. Δεν μπορεί...ήταν αδύνατο. Δεν γινόταν να είναι αλήθεια. Γιατί να στο κρύψει εξάλλου ο Χάρη? Ήταν μεγαλύτερος. Δεν μπορούσε να πηγαίνει σχολείο. Σηκωθηκες να ετοιμάσεις διώχνοντας αυτή τη γελοία σκέψη και το όνειρο που είδες. Αφού φόρεσε ένα τζιν σορτσάκι, μια μονοχρωμη μπλούζα ραντα και τα ολ σταρ σου, χτένισες τα μαλλιά σου και κατέβηκες κάτω έχοντας την τσάντα στο ώμο σου.
Πρώτη ώρα γράφατε το διαγώνισμα γαλλικών. Ο Χάρη καθόταν δίπλα σου κάπως αμήχανα. Όσο ο καθηγητής εξηγούσε τις ασκήσεις τον κοιτούσες επίμονα σε όλοι το σώμα του παρατηρώντας κάθε λεπτομέρεια. Έπειτα κοίταξες στη τσάντα του όπου ήταν ανάμεσα σας. Από την πρώτη θήκη εξηχε το κινητό του. Εκείνη τη στιγμή ένα φως βγήκε από τη θήκη και αμέσως εκλησε. Κατάλαβες πως ήταν αθόρυβο είχε όμως μήνυμα μάλλον. Το υπεθεσες καθώς δεν έβλεπες η οθόνη. Ούτε καν τι κινητό είναι. Εσκηψες προς την τσάντα κάνοντας πως κάτι ψάχνεις. Αυτό που έκανες ήταν τρελό αλλά δεν είχες τίποτα να χάσεις. Πάτησες για κλήση στον Χάρη και έβαλες το κινητό στην τσάντα. Θα εκληνε μόνο του.Αμεσως έστριψε το βλέμμα σου στη δική του τσάντα. Δεν το περιμενες.Με τίποτα. Ήταν αδύνατο. Τον έπερναν τηλέφωνο! "Δεν μπορεί...." σκέφτηκες. Είχες φρικάρει κατά κάποιον τρόπο. "Ίσως είναι σύμπτωση. Ναι...." προσπάθησες να πείσεις τον εαυτό σου καθώς δεν μπορούσες να δει ποιος τον έπερνε έτσι και αλιος.
Προσπάθησες να ηρεμήσεις όμως είχε καταλάβει την ανυσηχεια σου.
Χ- Θα είναι εύκολο...προσπάθησε να αντιγράψει αν θες.
Σε γύρισε στην πραγματικότητα. Έκανες πέρα τις υποψίες σου και στράφηκες στο διαγώνισμα. Σε βοήθησε αρκετά. Όταν τελειώσατε βγήκατε έξω και πήγατε στα ντουλαπακια σας.Ειχε χτύπησε και το κουδούνι. Σε πλησίασε καθώς έβαζες τα βιβλία σου μέσα.
Χ-Πως έγραψες στο διαγώνισμα?
Ε-Καλα, ευχαριστώ. Νομίζω πως το κινητό σου χτυπούσε στο μάθημα...
Έβγαλε να το κοιτάξει. Ναι. Ήταν το ίδιο με του Χάρη αλλά...το μισο σχολείο είχε μαύρα iPhone. Μόλις το άνοιξε γουρλωσε έντονα τα μάτια του, το εκλησε απότομα και το πέταξε ατσουμπαλα στην τσάντα του.
Χ- Η μητέρα μου. Ξέρεις... *είπε αμήχανα*
Ε- Μάλιστα...
Χ- Συγγνώμη πρέπει να φύγω τώρα. Θα τα πούμε.
Ε- Οκ.
Τον είδες να πηγαίνει προς τις τουαλέτες. Αφού τελείωσες με τα βιβλία πηγές και εσύ. Ήταν δίπλα δίπλα των αγοριών με τον κοριτσιών. Στην τουαλέτα απλά προσπάθησες να πείσεις τον εαυτό σου πως ήταν σύμπτωση το τηλεφώνημα παρόλο που δεν είχε απαντήσει καθώς έφτιαξες λίγο τα μαλλιά σου. Βγήκες έξω. Δεν υπήρχαν πολλοί μαθητές. Μάλλον είχε χτυπήσει κουδούνι και δεν το άκουσες. Άρχισες να πηγαίνεις προς την τάξεις. Πριν βγεις απο τον διάδρομο με τις τουαλέτες ένα αγόρι σου επιτέθηκε και σε κόλλησε στον τοίχο. Σου εκλησε το στόμα και σε ακοινητοποιησε.Δεν υπήρχε κάνεις. Όλοι ήταν στις τάξεις τους. Ήταν μεγαλύτερο σου. Ένας από τους νταήδες του σχολείου που είχε μείνει 3 χρονιές! Ο Νταρεν. Είχες τρομοκρατηθει.
Ν- Γιατί δεν είσαι στην τάξη? Κάναμε κοπάνα? Προσπαθείς να το παίξεις σκληρή? Δεν σου πάει κοριτσάκι. Αν και μπορώ να βοηθήσω σε αυτό.
Πλησίασε απιλιτικα πάνω σου και σε φίλησε στο λαιμό. Το ξαναεκανε δαγκωνοντα σε αυτή τη φορά. Αηδιασες μα δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα. Ήταν πελοριος και δυνατότερος. Ήσουν έτοιμη να βάλεις τα κλάματα. Κατάφερες να στρίγγλιξεις και να ακούστεις την ώρα που σε δάγκωσε καθώς δεν σε πίεζε τόσο πλέον στο στόμα.
Ν- Κάτσε ήσυχα!
Πήγε νν σε χαστούκισει ενώ εκλεγες. Εκλησες τα μάτια και περίμενες. Αντι όμως για χαστούκι ένιωσες ελεύθερη και άκουσες κάποιον να φωνάζει: Άσε το κορίτσι μου ήσυχο παλιόαλυτη! Θα ορκιζόμουν πως ήταν η φωνή του Χάρη. Άνοιξες τα μάτια και είδες τον Χάρολντ. Τα γυαλιά του έπεσαν κάτω και έσπασαν καθώς έπαιζαν ξύλο. Δεν φάνηκε να δυσκολευετε να δει. Μετά από μια μπουνιά ο Νταρεν έπεσε στο πάτωμα κρατώντας το μάτι του. Ο Χάρολντ είχε ξεμαλιαστει και τα μαλλιά του ήταν κάπως σγουρά. Το μανίκι του πουκάμισο του είχε σκιστεί και φαίνονταν τα τατουάζ του.
Δεν μπορούσες να πιστέψεις αυτό που έβλεπες. Χωρις καμιά αμφιβολία ήταν ο Χάρη. Δεν ήξερες πως να αντιδράσεις. Ακούσατε τακούνια. Προφανώς κάποιας καθηγήτριας. Ο Χάρη σε άρπαξε και μπήκε στις γυναικειες τουαλέτες αφήνοντας τον Νταρεν κάτω.
Τον κοίταξες καθώς ήταν μπροστά σου. Δεν ήξερε πως να αντιδράσεις. Είχες αυτά τα πράσινα μάτια μπροστά σου και...καινούρια δάκρυα έσταξαν από τα δικά σου. Δάκρυα απογοητεύσης. Ο Χάρη χαμήλωσε το βλέμμα του σαν να πάραδεχόταν ότι ήταν ένοχος. Την επόμενη στιγμή ξέσπασες....
YOU ARE READING
Dark Love (Greek)
FanfictionΚάθε άνθρωπος έχει δύο πρόσωπα. Καθε άνθρωπος έχει διαφορετικά συναισθήματα, διαφορετική όψη για κάθε τι. Ο καθένας έχει την δική του όψη. Την δική του γνώμη. Υπάρχει αληθινός έρωτας? Ποιος ξέρει....και αν υπάρχει, είναι σωστός? Λένε πως όλοι θέλου...