Kara Kedi

Bölüm 13 / Spor

Merhaba kediler! Kara Kedi’ye tatil arası verdikten sonra tekrar buradayım. Umarım ben yokken güzel zaman geçirmişsinizdir :) 

Bölüm şarkımızı bana tatilde tanıştığım Türkmen arkadaşım önerdi, Sia- Chandelier. Gerçekten çok sevdim, eğer benim zevkime güveniyorsanız dinlemenizi öneririm.

Onun dışında bolca Danery olan bir bölüm, okurken eğlenin kediler :)

İyi okumalar!

Pizzanın son lokmasına iğrenç bir şey gibi baktım, midem hamurla doluydu. Son zamanlarda yediği şey ya makarna ya da pizzaydı, çünkü ikimiz de yemek yapmaya yanaşmıyorduk.

Daniel’ın midesinin hala iyi olduğunu görmek güzeldi.

Yüzümü buruşturdum, “sanırım yiyemeyeceğim.”

“Neden?” diye sorduğunda gözlerimi devirmiştim.

“Saat sabahın sekizi ve sen pizza yiyorsun.”

“Pizza her zaman yenilebilir,” dedi arkasına yaslanarak.

Aynı şeyi düşünmediğim için önümdeki dilimi tabağa bıraktım. Kendime omlet gibi bir şey yapabilirdim belki…

“Dün ki toplantı nasıldı?”

Sorusuyla gözlerimi üstünde dolaştırdım, bahsettiği şey CIA toplantısıydı. Dün gece ani bir şekilde toplanılmış ve durum değerlendirmesi yapılmıştı. Yanımda Kara Kedi’ye dair hiçbir şey konuşulmaması keyfimi kaçırmıştı elbette.

“İyiydi,” dedim omuz silkerek. Çok meraklı olduğunu biliyordum ama heyecanlı şeyler olmamıştı. O lanet yerde önemli şeyler konuşulduğundan da emindim ama ben duyamamıştım.

“Benim hakkımda ne düşünüyorlar?” dedi alayla, önündeki pizzayla oynuyordu, “Umursamaz? Baş belası? Ölmek istiyor?”

“Aptal,” dedim kaşlarımı kaldırarak, “hakkında aptal olduğunu düşünüyorlar.”

Homurdandı, “çok komik.”

“Elbette komik,” diye mırıldanıp kendime çay yapmak için uzandığımda karnıma bir ağrı saplanması bir olmuştu.

Yüzümü buruşturup karnımı tuttum.

“Ne oldu?” dedi Daniel şaşırarak.

“Bir şey yok,” diye geçiştirdim, ama midemdeki ağırlık çok fazlaydı. Hep taze şeylerle beslenen ve her sabah spor yapan bir insandım, bu kadar hamur işi fazla gelmişti. “Formdan düştüm.”

“Formdan mı düştün?” kaşlarını kaldırdı, “ne formundan bahsediyoruz?”

“Başvuru formu.”

Soğuk esprimden ben bile ürpermiştim, Daniel bana boş boş baktı. “Charlotte, bunu söylediğine göre gerçekten formdan düşmüş olmalısın.”

Tam ismimi söyleyişi kulağa garip gelirken kendimi savunmaya geçmiştim, “senin yüzünden!”

Daniel güldü, eğleniyor gibiydi, “benim yüzümden göbeği olan şişman bir kadına mı dönüşeceksin?”

Şaka yapmak için söylemişti ama söylediklerinin görüntüsü kafamda canlanınca yüzümü buruşturdum, “hayatta olmaz.”

“Sen buna bozuldun mu gerçekten?” ikinci bir şaşkınlıkla bana bakarken sinirden ne yapacağımı şaşırmıştım, hemen şimdi bir spor salonuna gidip kendimi kaybedinceye kadar spor yapmak istiyordum.