Acıya Meftun

ATEŞ PARÇASI

Bölüm Şarkısı: Adele-Set Fre To The  Rain

🍷

Ateşe Verdim Yağmuru

İzin verdim kalbimin düşmesine
Ve o düşerken, sen kalkıp onu aldın.
Karanlıktı ve ben bitmiştim
Ta ki sen dudaklarımı öpüp beni kurtarana kadar

Benim adım Şafak. Bazı şeylerin değişimi olarak algıladım ismimi hep. Ve saniyeler önce belki de kaderimi değiştirmiştim. Gerçek kime göre gerçekti? Onun gerçeği benim onu öpmek istememdi benim gerçeğim ise ölecek olmam.

Aslında bunda anormal bir durum yoktu. Herkes ölecekti burada beni tutan şey onun benimle mutlu olamayacak olmasıydı. Asla hayal kuramayacaktı, benimle bir yarın düşünemeyecekti. Bunu ona yapmaya hakkım yoktu benim.

''Yalan söylüyorsun.''

Kaşlarımı çattım.

''Ne saçmalıyorsun ?''

Benden uzaklaştığı hızla tekrar geri döndü. Dizleri dizlerime çarpıyordu. Hafifçe arkaya doğru eğildim. Sırtım arabaya değiyordu.

''Sen, sen de beni istiyorsun.''

Kahve gözleri dudaklarıma kaydığında biraz daha geri kaçtım fakat bu mümkün değildi.

''Şunu keser misin ?''

Titreyen sesime gülerek geri kaçtı.

''Arabaya bin.''

Daha fazla bir şey olmasına izin vermeden koşarak arabaya geçtim. O da gelmiş arabada hakimiyetini kurmuştu. Bana hiç bakmadan yola odaklanmıştı. Kaçamak bakışlarla ona baksam da bana bakmıyordu.

Karmakarışık hissediyordum. Araba İstanbul'un parlak ve renkli sokaklardın ayrılıp Tarlabaşının izbe sokaklarına geldiğinde etrafa daha dikkatli bakmaya başladım.Çünkü burası Nişantaşından daha gerçekti.

Burası benim evimdi.

Sığındığım mağaramdı.

Araba apartmanın önünde durduğun da ne diyeceğimi bilemediğim için hızla kulpu çekip arabadan indim.Kendimi yeni yetme bir çocuk gibi hissediyordum.

Ayaz'ın gitmesini beklerken o da arabadan indiğinde bakışlarımı ona çevirdim.

''Şu ışığı yanan ev senin değil mi ?''

Bakışlarımı yukarıya çevirdiğimde doğru söylediğinde şahit oldum.

''Kim var ?Senin şu arkadaşın olabilir mi ?''

Kafamı iki yana salladım.Yusuf olsa haberim oldu.''Bilmiyorum.''

İkimizde sessiz bir anlaşma yaparak apartmana girdiğimizde merdivenleri çıktık.Bu beni biraz zorlamış olsa da çok büyük bir sorun değildi.

Paspasın altında duran anahtarımı alıp kapıyı araladığımda Ayaz benden önce içeriye girdi.Bu hareketine sinir olsam da ses etmedim.Bende hemen onun arkasından içeriye girdiğimde hiç beklemediğim bir manzara ile karşılaştım.

Ayaz'da bunu beklemiyor olacak ki bana döndü.İkimiz de birbirimize şaşkın ördek yavrusu gibi bakarken kadınlar da bize bakıyordu fakat onların bakışları şaşkın ördek yavrusu gibi değil daha çok atmaca gibiydi.

''Oh oh gece sefanız hayırlı olsun.''

Gülname abla lafa girdiğinde silkinip kendime geldim.