Acıya Meftun

Bileğimde Asılı Neşter

Bölüm Şarkısı:Jehan Barbur-Seve Seve Ölürüm Senin İçin 

 Ben onu tanıdığımda 19'dum. Ellerim hala daha tutabilecekken 20 olur muyduk Ayaz?Ekime ne kalmıştı şurada.

Allah'ım çok şey istiyorum bu aralar senden biliyorum ama ne olursun pastadaki mumları onunla üfleyebileyim.

Gece büründüğümüz günahlarla sana el açmak ne kadar da saçma.Allah'ım ben ölüyorum...Özür dilerim.Konu o olduğunda gözüm kararıyor kalbim hızlanıyor.

Şimdi orada durmuş çıplak gövdesini sergileyerek uyuyor.Kaşları rüyasında ne görüyorsa çatık.Bu tablo sinirimi bozmuş olacak ki bedenimi ona doğru kaydırıp parmak uçlarımı omuzunda gezdirdiğimde yüzü gevşiyor.

''Şafak sökmüş.''

Yaşına göre iri olan kolları beni kendine soktuğunda dudaklarımdan fersiz bir kıkırtı firar ediyor.Burnumu onun sakallarına sürtüp dudaklarıma da ona ait olarak duran buseleri ona bıraktığımda tatlı tatlı homurdanarak bana biraz daha sarıldı.

''Çok uykucusun.''

Cevap vermek yerine bana biraz daha sıkı sarıldığında bir şikayetim yoktu aslında.Sadece midemden tuhaf tuhaf açlık sesleri geliyordu.Ayaz'da bunları duymuş olacak ki tek gözünü açarak güldü.

''Ya gülme açım ne yapayım?''

Ona yalandan bir sinirle bakarken dudaklarını saçlarıma bastırdı.

''Açsan doyururum ben sarışınımı.''

Kalbim sıcacık bir vaziyette ona bakarken yataktan doğruldu.Önce saçlarını karıştırdı ardından üzerinde ki yorganı tekmeleyerek atıp yayla evinin küçük camını açtı.Altında sadece baksır ile durması bana görsel bir şölen sunmuştu.

''Ateş böcekleri kaçar ama Ayaz.''dedim açık cama bakarken.Kafasını salladı.

''Kaçsınlar diye yaptık zaten.''

Onları hep benimle tutamazdım biliyordum ama yine de ışıklarını seviyordum.

''Hadi kalk da giyin.''dediğinde yerde duran hastane kıyafetine baktım.

''Bununla beni tekrar hastaneye mi götüreceksin?''

Ayaz kafasını olumsuzca salladı.

''Karnını doyuracağız.Yolda bir şeyler alırız.''

Beni ikna etmesi ile birlikte kalkıp o çirkin kıyafeti giydim.Bu gün ağrılarım daha azdı.Bilincim daha temizdi.

Allah'ım teşekkür ederim.

Ayaz ile evden çıktığımızda gün ışığı ile birlikte aydınlanan yeşillik alanları daha çok inceleme fırsatım olmuştu.Her yer o kadar güzeldi ki.

''Ayaz bak tam şurada bir lunapark olsaydı?''

Saatlerdir her yerde bir şeyler hayal ettiğim için benden bıkmıştı ama yine de gösterdiğim yere baktı.

''Güzelim oraya kim gelecek?''

Omuz silktim.

''Ama Ayaz çok güzel olurdu.Tam o derenin üstünde dönerdi dönme dolap.Derenin altında ışıklar olurdu.''

Hayalime güldüm.

''Sence de güzel olmaz mı?''

Kolunu sertçe dürttüğüm de bana garip garip baktı.