🔥Bölüm Şarkısı-Kıraç:Yıkık🔥
Acı dozumuzu almaya geldik sanki ? Kocaman ısırıldınız. 💫
Kulağımda ki kulaklığın tekini çıkarıp valizimi kaldırıma çıkardım.Sessiz sokakta çıkan tek ses valizin tekerleklerinin sesiydi.
"Kız sarı çıyan. Sana yolluk yaptım."
Gülname abla elinde ki poşeti bir anda fırlattığında refleksle yerimden sıçrayıp yere düşmeden yakalayabilmiştim.
"Aşağı inip veda etmek yok mu ?"
Poşetin içinden mis gibi poğaca kokuları geliyordu.Sıcaktı elimi ısıtmıştı sabah ayazında. Sabah sabah kalkıp bunu yapmıştı.
Kursağımda duran düğümü umursamamaya çalışarak gülümsedim .
"Ne edecem sana veda sanki çok lazım bir şey? Git gel ışte. "
Size de oluyor mu ?Bazı cümlelerin doğruluğu olmadığını bilmediğiniz halde inanmış gibi yaptığınız.
Biz ikimizde biliyorduk.Son cümle olanaksızdı.
"Hadi hadi ev soğuk aldı."dedi Gülname abla camdan çekilmeye yeltenirken. Kırışmış yüzünden akan bir damla yaşa bıraktım ruhumun birazını.
"Gülname abla? "dedim bir anda.İlk defa böyle ve ciddiyetle hitap etmeme şaşırarak bana baktığın da elimde ki poğaçayı kaldırıp salladım.
"Anne, poğaçası gibi."
Hıçkırdı Gülname abla hızla camı kapatıp eve girdiğin de yumruğumu sıktım.
"Anne gibi Gülname abla."
Arkam da duran araba ile bakışlarımı Ayaz'a çevirdiğimde sanki neler olduğunu biliyor gibi bir bakışla elimde ki poşete baktı.
"Artık gidelim sarışın. "
Kafamı salladım.O valizimi bagaja koyarken ben poşeti koymasını reddetmiştim. İlaçlardan dolayı hiç bir şey yemek gelmese de içimden onları bırakmak istemiyorum.
Ayaz arabaya geçtiğin de son kez yıllarımın geçtiği semte bakıp derin bir nefes aldım.
Arabaya bindiğimde kapının kulpunu çekip kapatmamla Ayaz arabayı çalıştırdı .
Gitmek fiilde ne kolaymış. Asıl zor olan yürek ile gitmekmiş meğer.İşte şimdi gidiyordum ama gitmiş mi oluyordum?
"Ne oluyor lan?"
Önümüzü kesen kırmızı spor araba ile santimler kala çarpışmaktan kurtulduğumuzda Ayaz hiddetle arabaya baktı.
Hızla kolunu tuttuğumda parmaklarım tenine baskı uğramasa da bana döndü .
"Tanıyorum. "
Ondan bir cevap beklemeden elimde ki poğaça poşetini bırakıp arabadan indim.
Yusuf spor arabanın kapısını açmadan tek hamlede dışarıya çıktı .
"Bana veda etmeden mi gidiyorsun?"
Öyle şiddetli bağırdı ki Ayaz arabadan çıkacak olsa da ben gülünce olduğu yerde durdu.
"Aradım açmadın."
Kafasını hafif yana eğdi.
"Bu da sana bana veda etmeden gitme hakkı mı verdi? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acıya Meftun
Teen Fiction"Senin adın Şafak .Zihnimde ihtilalin var." Onun adı Ayaz Ali Akad .Fısıltısı vurur kimsesiz kıyılarıma. "Benim adım Şafak zihnimde bir mayın var." Ölmek üzere olan bir kadının ruhunun güncesini, bir genç adamın kalbinin sapmış pusulasını...
