BÖHH!!

Mor Filler

   Sakin ol Defne. Sakinnnn. Nefes al . Hımmffhss. Nefes ver. Hoohhh . Nefes alıp vererek sakinleşilmez ki ! Ben kendi kendime böyle konuşurken arkamdaki küçük kız beni ağır adımlarla takip etmeye devam ediyordu. Ve benim bi donuma yapmadığım kalmıştı. Ne bokuma gecenin bu saatinde dışarıda geziyodum ki ? Aaa doğru çünkü ben maldım ! 
  
    Götümden ecel terleri akıtırken bütün  cesaretimi toplayıp ki bende cesaretin  “k” si bile yoktu başımı arkama doğru çevirdim. Hass.. hala geliyodu.  
   
   Siyah saçları dümdüzdü ve sırtına kadar uzanıyordu. Elindeki aslında vakti zamanında oldukça sevimli olan ama şimdi kanlı ve yırtık olduğu için yalnızca korkutucu görünen oyuncak tavşanını yerde sürüyerek ilerliyordu ve aramızda yalnızca 5-6 adım olması benim korkudan gebermeme yetebilirdi. Bembeyaz soluk teniyle bütünleşen beyaz geceliğine kırmızı kan lekeleri ayrı bi hareket katmıştı doğrusu. Ben bu kombine yıldızlı 100 veriyorummmm! Alkış ! Evet korkudan altıma sıçıcak durumdayken bile o harika espri yeteneğimi (!) hala koruyordum.  Ve en korkunç kısma geliyoruz kızın maalesef göz bebekleri yoktu . Kızım naaptın sen nereye gitti o göz bebeklerinnn ?
    
    Elimde sımsıkı tuttuğum telefonumun tuş kilidine bastım. Ekran aydınlandığında derin bi nefes aldım. Hiç mesaj yok hiç arama da yapılmamış. ‘Teşekkürler beni seven ve hiç unutmayan dostlarım ben de sizi çok seviyorum !’ dedim içimden. Kimi arayabilirdim ki ya da birini aradım diyelim ne isteyebilirdim ki ? ‘Ya knk şimdi benim peşimde böyle korkunç çirkin  bi çocuk var beni takip ediyo işte gelsen de beni kurtarsan olur mu he ?’ tabi ki cevap ‘Deli misin kızım sen de siktir lo !’ olurdu ve telefon yüzüme kapanırdı. Salak msın Defne bu sadece bi hayal halüsünasyon ! kaç gündür hiç uyumuyosun ve ne idüğü bilinmez markasız şeylerle besleniyosun birazdan arkanı döndüğünde kız yok olmuş olacak dedim kendi kendime. E haklıydım aslında. Yetimhanede verilen yiyceklerden yalnızca ben değil herkes nasibini almıştı kimisi kabız kimisi ishal … ıyy neyse ayrıca cidden son zamanlarda hiç uyuyamıyordum okulda geçen sıkıcı ve yorucu saatlerden sonra sanki yeterince yorulmamış gibi okulda işlediğimiz malca şeyleri tekrar ediyordum. Sonuç : minimum uyku maksimum yorgunluk.
    
   Evet bu bi halüsünasyondu bunun farkındaydım tıpkı 4 gün önce de olduğu gibi gözlerimi sımsıkı yumucaktım ve bi süre sonra o korku filmlerinden fırlamış gibi duran kız ortadan kaybolacaktı. Seri ve hızlı olarak attığım adımlarımı birden durdurdum kalbim göğüs kafesimi parçalayarak karşımdaki kaldırıma fırlıycakmış gibi atarken bütün gayretimle gözlerimi yumdum. 1..2..3..4..5..6..7.. yediden sonra ne geliyoduu lannn ?? Evet korkudan bunu bile unutmuştum. Heh sekiiiizzzz . Sert bi şekilde yutkundum arkamdaki kızı düşünmemeye çalışıyodum ama bu mümkün değildi. D-dookkuuzzzz . Yimin ederim sırtımdan bi ter damlası götüme doğru hızla kaydı. O- oonnnnnnn.
 
 Gözlerimi hala açamamıştım resmen capon yapıştırıcısıyla yapıştırmışım gibi birbirine kenetlenmişti ve vücudumdaki bütün kaslarım sımsıkı kasılmıştı. Birden ensemde buz gibi bi nefes hissettim “hıaaamınnnna…” kaskatı kesilen vücudumla hiç kıpırdamadan yalnızca bunları söyleyebilmiştim. Aferim bana nerde alkışım ? Tamam be sustuk. Hadiiii kıpırda bi şey yapp. Hadi Defne hanım yalnızca küfrederek olmuyo yalnız götün yiyosa arkana bak. Ama bi sorun vardı götüm yemiyodu. Göt yemek yer mi lan? Evet o an …o korku dolu anlarda böylesine saçma şeyler düşünmeyi başarmıştım ve hala salak gibi alkışımı bekliyodum.  Hala kapalı duran gözlerimi büyük bi güçlükle açtım. 
  
   Hayır bu hayal veya halisünasyon veya saçma bi rüya değildi bu gerçekti. Ensemdeki soğuk nefesi hala hissediyordum bu bi halüsünasyon  için fazla gerçek değil miydi ? 
  
Daha önce hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyodum yani mesela bi keresinde ben küçükken yetimhanedeki ayı gibi bi kız sırf ona çukulatamı vermem için benim üstüme oturmakla tehdit etmişti. Ve  o zaman bile bu kadar korkmamıştım düşünün artık ne kadar acınası bi durumdayım.
  
    “ Git burdağğnn” dedim 9.8 şiddetinde titreyen sesimle. Ay duymuş mudur ki ? hee duymuştur Defne. Kızım mal mısın daha kendin bile zor duydun lan. “Beni rahat bırak … lütfennn “ bu kez sesimin titreme şiddeti 7.6 ya düşmüştü ve biraz daha anlaşılır çıkıyodu. Gözlerimi yavaşca sağ tarafıma nefesi hissettiğim yere kaydırdım . Siktirrr !!!! Kız dibimdeydi bebeği olmayan gözleri ‘Bebeğeeemmi verin banaaaaa!’ diye Hürrem sultan edasıyla anırırken suratı oldukça ifadesizdi.