Hij neemt de stroopwafel aan en zegt: "Gaat mevrouw dan even mee met mij, aangezien ik nog naar mijn kluisje moet?" Ik knik lachend en ga naast hem lopen. Terwijl we naar zijn kluisje lopen neem ik een hap van mijn stroopwafel. Hij wilde me zoenen? Hij wilt me leren kennen? Ik zucht en kijk naar hem. Hij neemt net een hap en ik kijk weer weg.
Zodra we er zijn, opent hij zijn kluis en pakt zijn jas. Zijn haren zitten warrig om zijn hoofd en ik kijk de gang rond. Mevrouw ten Wieken loopt langs en knikt vriendelijk naar me, waarna ik haar een korte glimlach geef. Ik hoor Rowan zijn kluisje en draai me weer naar hem om.
"Dus." Zeg ik als we even later in de kantine zitten.
JE LEEST
The boy who changed my life (HERSCHRIJVEN)
Любовные романыVoordat onze aanraking compleet is fluistert hij: "Voor altijd." Ik lach en zeg: "Zeker weten." Dit is een verhaal dat gaat over een meisje van 14 genaamd Annabel. Ze heeft haar verleden achter zich gelaten en Annabel is begonnen met voetballen door...
