The boy who changed my life (HERSCHRIJVEN)

-

Als we boven zijn vleit ze zich tegen mij aan. Ondanks het koude water voel ik me warm. Haar lichaam zit tegen het mijne aangeplakt en ik kan niks anders doen dan naar haar kijken. Haar haren zitten nat in haar nek geplakt. Haar gezicht die altijd naturel is lijkt te gloeien. De zon maakt schaduwen over de helft van haar gezicht. Haar wimpers zijn lang en zwart. "Je staart naar me." Zegt ze uit me dagdroom halend. Ik knik maar kijk niet weg. "Waarom?" Ik grijns: "Ik kan mijn ogen niet van je af halen. Je bent perfect." Ze wordt rood tot in haar oren, ik weet dat ik haar verlegen maak door haar complimentjes te geven. Ik blijf het maar doen want haar reactie is zo schattig. Ik kus haar nek, haar kaak, haar wang, haar neus, haar voorhoofd en aan het eind kijk ik naar haar lippen. Ze grijnst, neemt het van me over en raakt mijn lippen. Ik kan een zucht niet onderdrukken en ga door haar natte haren. Haar handen verkennen zich van mijn rug naar mijn buik. Ze glimlacht door de kus heen. Ik kan het niet laten en laat mijn handen naar beneden glijden tot haar heupen. Ze laat het toe en stopt me niet. Ik aai haar onderrug met mijn vingertoppen. Haar handen zijn ondertussen weer in mijn nek. Ik til haar op en draai haar in het water rond. Als ik haar weer neerleg laten we los en kijken elkaar aan. "Je bent knap." Zegt ze met veel gevoel. Bij de meeste zou dit er droog uitkomen maar bij haar niet. Ik neem haar complimentje in ontvast en zeg: "Dankje Bella." En ze glimlacht