Als ik thuis kom kan ik alleen maar lachen. Mama merkt het en vraagt wat er is. Ik glimlach geheimzinnig en zeg: "Daar kom je nog wel achter." "Je bent verliefd, of niet?" Ze pest me, ze weet heus wel dat ik verliefd op Rowan ben. Maar ze weet niet dat hij nu mijn vriendje is. "Maybe..." Antwoord ik en ren naar boven voordat ze weer een vraag kan stellen.
Ik zoek Julia op en bel haar meteen. "Met Julia." "Met mevrouw van der Laan." Zeg ik. Aan haar stem hoor ik dat ze verbaasd is: "Hoezo belt de moeder van Rowan mij?" Maar dan heeft ze het door en gilt het uit: " Omg!!! An, het is je gelukt hoor." Ik grinnik en vertel haar alles, maar vertel niet waar het was gebeurd. Ik heb namelijk beloofd niks te zeggen over de open plek en de boomhut. Julia is blij voor me maar zegt uiteindelijk: "Ik wil heel graag verder praten maar ik moet naar dansen." "Oke, bye!" "Bye!" Klinkt het vanaf de andere kant en de verbinding wordt verbroken.
Ik ben net met mijn huiswerk bezig als mijn mobiel gaat. Ik denk eerst dat het Julia of Kim is maar dan zie ik Rowan staan. Mijn hart maakt een sprongetje en ik neem op: "Heey!" "Hey Bella" Zegt hij. "Bella?" Roep ik verbaasd uit. Hij lacht en zegt: "Annebel daar maak ik Bella van dat weer mooi betekent." Ik smelt van binnen. Wat lief! Hij heeft al een bijnaam voor me. "Ik heb niks voor jou." Zeg ik sip. "Ach we bedenken wel iets." Zegt hij weer. Ik moet glimlachen en vraag: "Waarom bel je eigenlijk?" "Oh ja, nou ik ga een balletje trappen ga je mee?" Voetballen met Rowan! "Nou je zegt het alsof ik 1 van je matties ben." Plaag ik hem. Gelijk daarna zeg ik: "Ja, graag!" Net iets te enthousiast. "Mooi! Kom je zo naar het park?" "Is goed, tot zo." "Later Bella."
JE LEEST
The boy who changed my life (HERSCHRIJVEN)
Любовные романыVoordat onze aanraking compleet is fluistert hij: "Voor altijd." Ik lach en zeg: "Zeker weten." Dit is een verhaal dat gaat over een meisje van 14 genaamd Annabel. Ze heeft haar verleden achter zich gelaten en Annabel is begonnen met voetballen door...
