W mrocznej piwnicy
W pewnej dzielnicy
Samobójca jeden
Widzę ogród Eden!
Mówi tak ze smutkiem.
Wziął swoją pętelkę
Nawinął na belkę
Przeżegnał w geście
Aniołowie nieście!
Mówi pełen strachu.
Zerka na wyrocznię
Co mówią potocznie
Głupotą nazywa!
Śmierć to kłopotliwa...
Wzdycha zagubiony.
Zawiązuje pętle
Zajada nutelle
Ostatni posiłek.
Nie będę się głodzić
Po co mam się łudzić!
Kiedy skończył ucztę
powiedział – na pocztę
wyślę list do mamy.
Dodaje, że wkrótce
Popłynie na łódce!
Za tą twoją zdradę
Tak do piekła jadę!
Samobójca klęka
Wie już jaka męka
Więc się tak nie lęka.
Gdy podwinął nogi
Zobaczył los srogi
Zaczął się dusić
Nic nie mógł wykrztusić.
CZYTASZ
Zbiór wierszy Roja
PoetryPisanie poezji to rozmowa ze samym sobą - list który pozostawiamy nawet dla samych siebie i wraz z upływem lat wracamy do naszych starych przemyśleń, niekiedy dziwiąc się naszym tokiem myślenia.
